Οι ταινίες και οι θεατρικές παραστάσεις που η Άννα Δρούζα θέλει να δει

<p style="text-align: justify;">Οτι ακούω οτι αξίζει θέλω να το μοιράζομαι μαζί σας. <br /> Επίσης θέλω να μην διστάζετε να μας προτείνετε και εσεις κάτι αξιόλογο που είδατε ώστε να το προβάλλουμε. <br />  <br /> <strong>ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ </strong><br /><strong>1η επιλογή: το είδα και εγώ καθυστερημένα. </strong><br />  <br /> Λοιπόν καταρχήν σε όσους δεν είδαν την ταινια "<strong>Ιστορίες γι' αγρ</strong><strong>ί</strong><strong>ους</strong>" <strong>σε παραγωγή Αλμοδοβάρ</strong>, θέλω να πω "ΤΡΕΞΤΕ" – "ΜΗΝ ΤΗ ΧΑΣΕΤΕ". Δεν μπορεί να μην σας καλύψει. Η ταινια ειναι σαν ενα μαύρο σεντόνι και ξαφνικά το τραβάει και φανερώνεται όλη η αλήθεια της ζωής μας, κάτω απο αυτο που φαίνεται σαν πραγματικότητα. Όλες οι συμβάσεις απο τις οποίες ειναι δεμένη η κοινωνική συμπεριφορά μας, κόβονται με το μαχαίρι. Τοτε αυτο που νιώθουμε αληθινά παίρνει το πάνω χέρι. Μια ταινια με απίστευτο μαύρο χιούμορ!</p>
<p style="text-align: justify;">Αργεντίνικη ταινία, σκηνοθεσία Ντάμιαν Σιφρόν με τους: Ρικάρντο Νταρίν, Ρίτα Κορτέζε, Ερίκα Ρίβας, Όσκαρ Μαρτίνεζ</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://s.kathimerini.gr/resources/2014-08/wildn-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="375" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2501887/72.jpg" alt="" width="600" height="338" /></p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/UI0cgThQy6M" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe><br />  <br /> <strong>2η επιλογή: δεν την είδα ακόμη την ταινία αλλα άκουσα τα καλύτερα<br /> Ένα ασπρόμαυρο αριστούργημα. IDA 88 λεπτά μαγείας. </strong><br /> Το 1962 η νεαρή δόκιμη μοναχή Άννα συναντά λίγο προτού δώσει τους όρκους της τη μόνη ζωντανή συγγενή της, την αδελφή της μητέρας της Βάντα. Εκείνη της αποκαλύπτει πως είναι εβραϊκής καταγωγής και την παίρνει μαζί της σε ένα ταξίδι ανεύρεσης του τάφου αλλά και του τρόπου θανάτου των γονιών της κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.</p>
<p style="text-align: justify;">Πολωνική ταινία, σκηνοθεσία Πάβελ Παβλικόφσκι με τους: Αγκάτα Τρεμπουσόφσκα, Αγκάτα Κουλέζα, Νταβίντ Όγκροντνικ</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2502474/212.jpg" alt="" width="600" height="338" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2502474/211.jpg" alt="" width="600" height="338" /></p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/4tu-lSfOnPM" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΘΕΑΤΡΟ</strong><br /><strong>3η επιλογή: δεν το έχω δει ακόμα αλλα σίγουρα θα πάω.</strong> <br /> <strong>Ήρωες στο μικρό Παλλάς</strong>. Και φέτος με καινούργια κείμενα. Όσοι το είδαν πέρυσι μου είπαν οτι ειναι απολαυστικό και γέλασαν παρά πολυ!!<br /> Ο Θανάσης Αλευράς μοναδικός!</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.musicity.gr/media/k2/items/cache/d446bd5b214698397917d385a315641b_L.jpg" alt="" width="600" height="450" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.musicity.gr/images/stories/theatro/mikro_pallas/2014/irooes_A4790_1.jpg" alt="" width="600" height="444" /></p>
<p style="text-align: justify;">Πριγκίπισσες από τη Μόσχα, ναυαγοί, τηλεοπτικές ιερόδουλες, σαδομαζοχιστές και πολιτικοί κρατούμενοι, gay Ηπειρώτες, ακολουθούν τα βήματα του tango χορεύοντας τσάμικο και τραγουδούν στη σκηνή του Μικρού Παλλάς βαριά ποπ και ελαφριά ζεϊμπέκικα προσφέροντας στο κοινό υψηλή θετική ενέργεια. Μια μουσικοσατιρική ομάδα ευέλικτη και προπονημένη που στόχος της είναι η συγκίνηση και το αυθεντικό γέλιο. Η ίδια η ζωή. Όσοι μέχρι τώρα δεν έχετε πάρει γεύση από «Ήρωες», σπεύσατε! <strong>Οι «Ήρωες» στο Μικρό Παλλάς από τις 21 Οκτωβρίου μόνο για 20 παραστάσεις. <br /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Πρωταγωνιστούν: <strong>Θανάσης Αλευράς, Κωνσταντίνος Καϊκής, Βίκυ Καρατζόγλου, Θοδωρής Μαυρογιώργης, Ματίνα Νικολάου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Αρετή Πασχάλη</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="text-decoration: underline;">Παίζουν οι μουσικοί:</span><br /> Χρίστος Θεοδώρου<br /> Κωστής Βήχος<br /> Λάμπης Κουντουρογιάννης<br /> Σπύρος Καραμήτσος<br /> Στα κείμενα συμπράττει και ο Θοδωρής Αθερίδης<br /> Παραγωγή: ΑΘΗΝΑΪΚΑ ΘΕΑΤΡΑ A.E</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="text-decoration: underline;">Συντελεστές:</span><br /> Ιδέα, κείμενα, σκηνοθεσία: <strong>Ελένη Γκασούκα</strong><br /> Βοηθός σκηνοθέτη: <strong>Κατερίνα Γεωργουδάκη</strong><br /> Σχεδιασμός φωτισμών: <strong>Κατερίνα Μαραγκουδάκη</strong><br /> Σκηνογραφική επιμέλεια: <strong>Μαρία Φιλίππου</strong><br /> Τα τραγούδια διαλέγει ο <strong>Πάνος Σουρούνης</strong><br /> Κίνηση: <strong>Ελένη Γκασούκα</strong><br /> Χορογραφία tranquila: <strong>Πάνος Χαλκιάς</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>4η επιλογη: Θα το δω</strong> <br /> <strong>Σταματία: Το γένος Αργυροπούλου. Παίζεται στο θέατρο του Νέου Κόσμου</strong> <br /> Εχω ακούσει απο πολύ κόσμο οτι η Ελένη Ουζουνίδου ειναι καταπληκτική και είναι ο ρόλος της ζωής της. Ένας μονόλογος που αξίζει!</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>"Σταματία, το γένος Αργυροπούλου" του Κώστα Σωτηρίου<br /> Σκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος<br /> Παίζει η Ελένη Ουζουνίδου</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://i.nkt.gr/media/plays/featured/header_51.jpg" alt="" width="600" height="291" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://i.nkt.gr/media/plays/stamatia-genos-argyropoyloy/rsz_nikos_karanikolas-9391.jpg.950x0_q85_crop-scale.jpg" alt="" width="600" height="900" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Σταματία, το γένος Αργυροπούλου. Γεννημένη στην Αθήνα στα μέσα της δεκαετίας του ’30, κόρη ανώτερου δημοσίου υπαλλήλου, διαπαιδαγωγημένη με τα χρηστά ήδη της εποχής και αρραβωνιασμένη με λοχαγό του Εθνικού Στρατού. Ζει στην αυλή του σπιτιού της, αδυνατώντας να παρακολουθήσει τη ζωή που προχωράει δίπλα της. Επιμένει πεισματικά να βλέπει τα πάντα μέσα από τα δικά της παραμορφωτικά γυαλιά, καταλήγοντας άλλοτε τραγική κι άλλοτε κωμική φιγούρα, μέσα στα γεγονότα που διαδραματίζονται δίπλα της και αφορούν άμεσα τόσο την ίδια, όσο και τους δικούς της ανθρώπους. <br /> Προσκολλημένη σε αυτό που η ίδια θεωρεί εθνικά, ηθικά και θρησκευτικά σωστό, καταλήγει να έρθει σε ρήξη με το περιβάλλον της και να κάνει την αναδρομή της ζωής της, απομένοντας μόνη.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Άννα Δρούζα</strong></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>

Σχετικά άρθρα