Eρωτικές Ιστορίες Αναγνωστών: “Ο λόγος που πηγαίνω σε οίκους ανοχής”

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστης μας ρωτά:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα σας. Το όνομά μου είναι Νίκος. Είμαι 34 ετών και δεν είχα ούτε κι έχω σεξουαλική ζωή. Επίσης είμαι μακροχρόνια άνεργος και ζω με τους γονείς μου. Ωστόσο έχω επισκεφτεί αρκετές φορές οίκους ανοχής χωρίς να τα καταφέρω να έχω στύση. Επίσης σαν άνθρωπος έχω πολυ έντονο άγχος και θλίψη που επηρεάζουν την επιθυμία μου και μου δημιουργούν διάφορα ψυχοσωματικά Όλα αυτό σε συνδυασμό με τη χαμηλή μου αυτοεικόνα λόγω του τρόπου σκέψης θα έχω στύση. Αρέσω ερωτικά στο άλλο φύλο. Είμαι άνεργος με γυναίκες θα ασχολούμαι; Δεν έχω αυτοπεποίθηση και οι γυναίκες αναζητούν κάποιον με αυτοπεποίθηση κά και του γεγονότος πως μέλος της οικογένειάς μου είναι εθισμένο σε ουσίες με κάνουν να βιώνω διάφορα δυσάρεστα συναισθήματα τα οποία ώστε να μην έχω διάθεση για τίποτα και για ό τι κάνω πιέζω τον εαυτό μου και βγάζω το 40 % όσων μπορώ να βγάλω στη ζωή μου με αποτέλεσμα να είμαι δυστυχισμένος. Και βέβαια όλο αυτό έχει επηρεάσει κι επηρεάζει και την επαγγελματική μου ζωή. Σημειωση. Όλα αυτά τα χρόνια έχω επιχειρήσει να γνωρίσω γυναίκες που μου άρεσαν χωρίς επιτυχία. Και οι προσπάθειές μου αυτές εμπεριείχαν το στοιχείο του πρέπει. Όμως αν δε νιώθεις καλά με τον εαυτό σου δε γίνεται τίποτα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός απαντά</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><span><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></span></p>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Αγαπητέ αναγνώστη:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Κάτω από την αφήγηση των θεμάτων σας ακούω ένα μεγάλο θυμό. Νομίζω πως φαίνεται αυτό το συναίσθημα στην πρόταση "οι προσπάθειές μου αυτές εμπεριείχαν το στοιχείο του πρέπει". Πίσω από κάθε σας αίτημα για χαρά, ικανοποίηση, ηρεμία και εν γένει ζωτικό χώρο υπάρχει ένα απαράμιλλο "πρέπει" απ' το οποίο μοιάζει να μην έχετε τρόπο να προστατεύσετε τον εαυτό σας. Έχετε χωρίσει κάπως τη ζωή σας σε επαγγελματική, οικογενειακή και ερωτική και βλέπετε και στους τρεις αυτούς τομείς κάτι που πρέπει να δώσετε προκειμένου να πάρετε κάτι που σας οφείλουν. Έτσι το προσωπικό στοιχείο του ενδιαφέροντος, της σύνδεσης, της δημιουργικότητας που σίγουρα υπάρχει μέσα σας κρύβεται και αναλώνεται στη θλίψη και τις ενοχές. Πίσω από τις τρεις αυτές εκδηλώσεις της προσωπικότητάς σας όμως είναι σημαντικό να δείτε ότι υπάρχει το ίδιο πρόσωπο: Εσείς. Και νομίζω πως χρειάζεται να ακούσετε πρώτα τις ανάγκες σας πριν μπείτε στη διαδικασία να ξεκινήσετε οποιαδήποτε προσπάθεια να βοηθήσετε κάποιον (οικογένεια) ή να δημιουργήσετε κάτι(εργασία και ερωτική ζωή). Χρειάζεστε ένα χώρο όπου να νιώσετε πως είστε εσείς σαν άνθρωπος και πως σχετίζεστε με τους γύρω σας. Αυτό που συμβαίνει ως τώρα και σύμφωνα με την αφήγησή σας είναι μια κατάσταση όπου βρίσκεστε σε μια διαρκή σύμβαση με την πραγματικότητά σας η οποία σας "επιτρέπει" να είστε. Σίγουρα η εξάρτηση από ουσίες ενός οικείου προσώπου μας αναστατώνει και μας απορροφά μεγάλο μέρος της σκέψης και του συναισθήματός μας ακόμα και μετά από καιρό που μοιάζει να "έχουμε συνηθήσει". Μια συνθήκη εξάρτησης εξαντλεί τις δημιουργικές μας δυνατότητες σε πράγματα που πρέπει να κάνουμε για να μη συμβεί το χειρότερο, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε στην καλύτερη περίπτωση διαρκώς στην ίδια κατάσταση. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να οριοθετήσετε ένα χώρο για σας, να προστατευτείτε από την ψυχοφθόρα συνθήκη που προκαλεί η εξάρτηση του οικείου σε σας προσώπου. Μόνο έτσι μπορείτε να το βοηθήσετε, να απενοχοποιηθείτε κάπως, για να μπορέσετε να σκεφτείτε τον εαυτό σας έξω από το άγχος και μέσα στη ζωή. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε ξανά αν χρειαστείτε.</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<p><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα