Όμορφη, νέα αλλά ο άνδρας της την απατούσε: Γιατί;

<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><a name="bookmark05"></a><span style="color: #000000; font-size: small;"> <span style="font-family: 'Segoe UI', sans-serif;">Η ιστορία της Λούσι </span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Constantia, serif;">Ή θα νιώθει κατάθλιψη ή θα τα σπάει απ’ το θυμό της, γιατί ο άντρας της αρνείται την απιστία του</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><em><strong>Ολοι αναζητούμε έναν τέλειο κόσμο, γεμάτο τέλειους ανθρώπους σαν και μας, όμως αυτός ο κόσμος ποτέ δεν υπήρξε.</strong></em></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><em><strong>Κείμενο του ψυχοθεραπευτή Jeffrey Young </strong></em></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Η Λούσι είναι μια πελάτισσα που στο πρώτο της ραντεβού εμφανί­στηκε νωρίτερα απ' την καθορισμένη ώρα. θα δουλέψω μαζί της όπως δουλεύω με όλους τους πελάτες, προχωρώντας όσο πιο γρήγορα μπορώ στην πρώτη συνεδρία. Ο χρόνος της θεραπείας είναι πο­λύτιμος. Θέλω να φύγει απ' το πρώτο ραντεβού, νιώθοντας ότι πήρε κά­ποια βοήθεια. Στις περισσότερες συναλλαγές πελατών-θεραπευτή, που έχουν γραφτεί σ' αυτό το βιβλίο, αφαιρώ τις πολυλογίες που υπάρχουν σε κάθε θεραπεία, και εστιάζω στο κομμάτι που οδηγεί τον πελάτη να σκεφτεί αν θα επιλέξει ν' αλλάξει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Όταν η Λούσι πέρασε την πόρτα του γραφείου μου, την καλωσόρισα με μια χειραψία, και παρατήρησα ότι ήταν μια περιποιημένη και ελκυστική γυναίκα γύρω στα πενήντα. Ήταν μεσαίου βάρους και ύψους, και φαινό­ταν υγιής, αλλά καθόλου ευτυχισμένη. Όταν μπήκε, ήταν σαν να ζορίστη­κε για να χαμογελάσει. Φορούσε βέρα, και έτσι υπέθεσα ότι ήταν παντρε­μένη ή χήρα.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Ζήτησα το όνομά της και τη διεύθυνσή της. Είχα τον αριθμό του τη­λεφώνου της, από τότε που έκλεισε ραντεβού. Δεν συζητώ τη χρηματική αμοιβή μου. Υποθέτω ότι θα πληρωθώ. Πιστεύω ότι το να συζητάς αμέσως το χρηματικό με τον πελάτη, είναι αντιπαραγωγικό και δεν βοηθάει στη δη­μιουργία μιας καλής σχέσης, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Αν τη βοηθή­σω στην πρώτη συνεδρία, κάτι που το ελπίζω, θα πληρωθώ. Θα το συζη­τήσω μαζί της, όπως και μ' όλους τους πελάτες, για να βρούμε ένα χρη­ματικό ποσό που θα μπορεί να πληρώνει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Όπως και στο προηγούμενο κεφάλαιο, θα σταματάω εκεί που πι­στεύω ότι είναι απαραίτητο, για να εξηγώ τι σκέφτομαι καθώς προχωρά η θεραπεία. Άρχισα, λοιπόν, όπως αρχίζω πάντα μ' έναν πελάτη που έρχεται από μόνος του στο γραφείο μου, λέγοντας:</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λούσι, ήρθες εδώ για κάποιο λόγο. Θα με βοηθούσε πολύ αν μου έλεγες τι σε απασχολεί».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Δεν τη ρωτάω ποιό είναι το πρόβλημά της, ούτε την καθοδηγώ προς κάποια κατεύθυνση. Της κάνω απλά μια ανοιχτή ερώτηση, που δείχνει ότι κάτι την απασχολεί για να έρθει να με δει. Υποπτεύομαι ότι κι αυτή, όπως και οι περισσότεροι πελάτες, παλεύει με μια μη-ικανοποιητική σχέση, και υποφέρει απ' αυτή την πάλη. Πάντα αναρωτιέμαι αν θ' αναφερθούν σ' αυ­τή τη σχέση, ή αν εγώ θα είμαι αυτός που θα ρωτήσει;</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Είμαι δυστυχισμένη. Νιώθω έτσι εδώ και πολύ καιρό, πάνω από πέ­ντε χρόνια, και η κατάσταση δεν βελτιώνεται. Νιώθω, συνήθως, κατάθλι­ψη, αλλά τελευταία, έχω αρχίσει και περνάω κρίσεις μεγάλου θυμού. Εν­νοώ, ότι με πιάνει η διάθεση να θέλω να πετάω πράγματα, και να τα σπάω. Μπορώ να ξεπεράσω τα όρια οποτεδήποτε και με οποιονδήποτε. Χθες τη­λεφώνησε η μητέρα μου για να δει πώς αισθάνομαι, κι εγώ ξέσπασα. Άρχι­σα να φωνάζω και να την καταριέμαι, και της είπα να μην ανακατεύεται για­τί δεν την αφορά. Ξέρει ότι είμαι αναστατωμένη, και δεν είχε, βέβαια, πρό­θεση να με κάνει να αισθανθώ χειρότερα, αλλά εγώ, παρόλα αυτά, αντέ­δρασα με μεγάλο θυμό. Μπορεί να μου συμβεί αυτό σ' ένα μαγαζί καθώς ψωνίζω, ή με τα παιδιά μου, όταν μου τηλεφωνούν για να δουν τι κάνω. Αλλά περισσότερο συμβαίνει με τον άντρα μου. Το μόνο μέρος που νιώθω </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: small;">καλά και άνετα, είναι το σχολείο. Είμαι δασκάλα Αγγλικών μέσης εκπαί­δευσης. Αυτό είναι το μόνο θετικό στη ζωή μου. Τα υπόλοιπα είναι ένας εφιάλτης. Ή θα νιώθω κατάθλιψη, ή θα είμαι εκτός εαυτού από θυμό. Τε­λευταία, έχω κι αυτούς τους τρομερούς πονοκεφάλους τα Σαββατοκύρια­κα. Δεν μπορώ να συνεχίσω κατ' αυτόν τον τρόπο. Ακόυσα για σένα, και χρειάζομαι βοήθεια».</span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Μου έδωσε, ήδη, μια μεγάλη απάντηση για την πρώτη μου ερώτηση. Η αρχική μου υποψία είναι ότι βρίσκεται μπροστά σε μια τεράστια σύγκρουση. Χτυπιέται, καταθλίβεται, οργίζεται, και υποφέρει από πονοκεφάλους. Δεν θα είναι και τόσο δύ­σκολο ν' ανακαλύψω ποιά σχέση της την έχει γεμίσει πίκρα. Θα επικε­ντρωθώ σ' αυτό. Είμαι σίγουρος ότι είναι έτοιμη να μου πει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Μπορούμε να κερδίσουμε πολύ χρόνο, αν μου πεις τι είνρι αυτό που δεν πάει καλά. Η εμπειρία μου λέει ότι μια σημαντική σχέση σου, σή­μερα, δεν λειτουργεί όπως θα ήθελες. Θέλω να μάθω ποιά είναι αυτή η σχέση, και τι πρόβλημα υπάρχει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ποιa είναι αυτή η σχέση, και τι πρόβλημα υπάρχει; Μόλις μπήκα στο γραφείο σου, και με ρωτάς κάτι τέτοιο; Πώς ξέρω ότι μπορώ να σ' εμπι­στευτώ; Ούτε καν σε γνωρίζω. Ίσως και να μη θέλω ν' απαντήσω σ' αυτή την ερώτηση».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">« Όχι. Θέλεις ν' απαντήσεις σ' αυτή την ερώτηση. Αυτή η ερώτηση σού τριβελίζει το μυαλό όλη την ώρα. Έχεις δίκιο, όμως, στο αν μπορείς να μ' εμπιστευτείς. Αλλά, νομίζω ότι θα σου είναι εύκολο να καταλάβεις, πως αν δεν μ' εμπιστευτείς δεν θα μπορέσω να σε βοηθήσω. Ίσως, θα ήταν κα­λύτερα ν' αρχίσουμε να μιλάμε για την εμπιστοσύνη, επειδή είναι φανερό ότι είναι κάτι που σε απασχολεί.Ίσως αυτό σε βοηθήσει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Χαλάρωσε λίγο. Φαίνεται ότι, αυτό που δεν πάει καλά στη σχέση της, είναι σχετικό με την εμπιστοσύνη. Στην ηλικία της, θα πρέπει να είναι κάτι σχετικό με τον άνδρα της. Δεν ελέγχει πια το θυμό της, ξεσπάει σε όλους, κι ύστερα καταθλίβεται. Θέλει να γνωρίζουν οι άλλοι πόσο θυμωμένη εί­ναι. Φωνάζει βοήθεια, όμως είναι τόσο θυμωμένη που χάνει τα λογικά της, και βάζει σε κίνδυνο όλες τις σχέσεις της. Στην αρχή δεν έβγαζε το θυμό </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">της στον άνδρα της, επειδή τον χρειάζεται περισσότερο απ' τους άλλους, όμως τώρα, τον βγάζει και σ' εκείνον. Ίσως, όλος αυτός ο θυμός να είναι ένα καλό σημάδι. Θέλει να έρθει αντιμέτωπη με το πρόβλημα, αντί να το αρνείται επιλέγοντας να καταθλίβεται, να οργίζεται, να παθαίνει πονοκε­φάλους ή να το σωματοποιεί.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Φέρομαι σαν ανόητη; Πρέπει να σε εμπιστευτώ, έτσι δεν είναι;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Νομίζω, ναι. Αλλά μη βιάζεσαι. Μπορείς ν' αμφισβητείς οτιδήποτε λέω. Ζήτησέ μου να σου εξηγήσω ό,τι δεν καταλαβαίνεις. Αν με γνωρίσεις, νομίζω ότι δεν θ' ανησυχείς μήπως σε πληγώσω. Δεν σου κρύβω τίποτα. Είμαι έτοιμος να σου εξηγήσω τα πάντα απ' όσα λέω».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Αυτό φάνηκε να την καθησυχάζει. Βλέπω ότι χαλάρωσε. Αυτός είναι ο τρόπος που αρχίζω τη θεραπεία. Αφήνω τον πελάτη να μπει και να κα­τανοήσει τη σκέψη μου. Αφήνω τη Λούσι να μου πει τι είναι αυτό που δεν καταλαβαίνει. Μ' αυτό τον τρόπο μπορούμε να χτίσουμε μια ειλικρινή σχέ­ση – κι αυτό, απ' ό,τι φαίνεται, είναι το είδος της σχέσης που λείπει απ' τη ζωή της, αυτή τη στιγμή.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Εντάξει, γιατρέ, θα σου πω ποιό είναι το πρόβλημα. Είναι ο άνδρας μου. Είναι η ίδια ιστορία, που είμαι σίγουρη ότι έχεις ακούσει ένα εκατομ­μύριο φορές, όμως αυτή είναι λίγο διαφορετική. Εκείνος δούλευε για μια γυναίκα. Εκείνη ήταν το αφεντικό. Συνήθιζαν να ταξιδεύουν μαζί. Είχαν δε­σμό. Κράτησε τρία χρόνια. Ανακάλυψα ότι εκείνη το έκανε αυτό για χρόνια, δεν είναι ο πρώτος της. Δύο άλλες γυναίκες μου είπαν το ίδιο πράγμα. Πέ­ρασαν τα ίδια βάσανα, και οι άνδρες τους ομολόγησαν τι είχε γίνει.Ένιωσαν ότι ήταν καθήκον τους να μου το πουν. Αυτή η γυναίκα είχε σχέση με έναν άνδρα κάθε φορά. Ακόυσα κουτσομπολιά για το πώς φερόταν, αλλά δεν πί­στεψα ότι θα φερθεί το ίδιο και με τον άνδρα μου. Νομίζω ότι ποτέ δεν σκέ­φτεσαι έτσι. Τέλος πάντων, τέλειωσε αυτό τώρα. Εκείνη τα έχει ρίξει σε κά­ποιον άλλο, κι ο άνδρας μου άλλαξε θέση στην εταιρία και δεν ταξιδεύει πια μαζί της. Όμως, το πρόβλημα είναι ότι εγώ δεν μπορώ να το ξεπεράσω. Δεν μπορώ να δεχτώ αυτό που έκανε. Δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ πια. Έχει τις ευκαιρίες του. Ίσως να έχει μπλεχτεί με καμιά άλλη. Αυτό μου καταστρέφει τη ζωή, επειδή ακόμα τον αγαπάω. Όταν προσπαθεί να είναι καλός μαζί μου,</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">μ' εκνευρίζει τόσο που ξεσπάω. Είμαι πενηντα-δύο χρόνων. Δεν θέλω δια­ζύγιο. Δεν θέλω να ξαναρχίσω τη ζωή μου. Όμως, δεν μπορώ να τον συγ- χωρέσω. Δεν ξέρω ιι να κάνω. Μπορείς να με βοηθήσεις;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Το έχει παραδεχτεί ο άνδρας σου;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όχι, αρνείται τα πάντα. Του τα είπα στα ίσα, αλλά δεν παραδέχεται τίποτα. Λέει πως γνωρίζει ότι οι άλλοι δύο πήγαν στο κρεβάτι μαζί της, όχι όμως κι εκείνος. Μου λέει ότι δεν του αρέσει σαν γυναίκα. Λέει ότι μ' αγα­πάει. Ότι θα πρέπει να τον εμπιστεύομαι. Ότι τρελαίνομαι χωρίς λόγο. Όμως εγώ, δεν τον πιστεύω. Δεν αντέχω που συνεχίζει να λέει ψέματα. Για να είμαι ειλικρινής νομίζω ότι θα ένιωθα καλύτερα αν το παραδεχόταν. Τουλάχιστον, θα ήταν ειλικρινής».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Εφόσον δεν το έχει παραδεχτεί μέχρι τώρα, αμφιβάλλω αν τελικά το παραδεχτεί. Και σε τι θα ωφελούσε, τώρα πια;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Σε τι θα ωφελούσε; Θα ήταν ειλικρινής. Δεν μπορώ να ζω μ' έναν ψεύτη».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν νομίζω ότι τώρα πια, θα υπήρχε διαφορά, αν το έχει κάνει ή όχι».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Πώς μπορείς να λες κάτι τέτοιο, γιατρέ; Για μένα υπάρχει τεράστια διαφορά. Και το έκανε. Το γνωρίζω ότι το έκανε».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λούσι, αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω. Τώρα το <em>γνωρίζεις</em> ότι το έκανε. Δεν έχει διαφορά αν εκείνος το αρνείται. Τον δίκασες και τον έκρι­νες ένοχο. Δεν λέω ότι κάνεις λάθος που σκέφτεσαι μ' αυτό τον τρόπο. Το μόνο που λέω είναι ότι εδώ βρίσκεσαι σήμερα, αυτή τη στιγμή. Όσο και να επιλέγεις να καταθλίβεσαι, να οργίζεσαι ή να παθαίνεις πονοκεφάλους, δεν θ' αλλάξει τίποτα απ' αυτά που έκανε, ή δεν έκανε. Εσύ πιστεύεις ότι είναι ένοχος, κι εκείνος δεν μπορεί ν' αλλάξει κάτι. Λούσι, μπορείς να μου πεις τι είναι αυτό που θα ήθελες αυτή τη στιγμή;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Τι εννοείς "επιλέγω να καταθλίβομαι"; Νομίζεις ότι το θέλω; Σε πλη­ροφορώ ότι δεν το θέλω καθόλου. Αυτός μ' <em>αναγκάζει</em> να νιώθω έτσι».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="font-size: small;"><span style="color: #000000;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Εγώ εισήγαγα ένα κομμάτι της θεωρίας της επιλογής, και εκείνη την απόρριψε, υποστηρίζοντας τον εξωτερικό έλεγχο, γιατί μόνο έτσι μπορεί να συνεχίσει να τον κατηγορεί. Όμως, εγώ έσπειρα το μόνο σπόρο που μπορεί να τη βοηθήσει – κι αυτός είναι, ότι το μόνο που μπορεί να ελέγξει είναι τη </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif;">δική της συμπεριφορά και να συνειδητοποιήσει πως ό,τι και να κάνει θα εί­ναι δική της επιλογή. Πρέπει να ποτίσω αυτό το σπόρο, επειδή, όσο επιλέγει να είναι δυεττυχισμένη -λόγω αυτού που πιστεύει ότι έκανε ο άνδρας της- κανείς δεν μπορεί να τη βοηθήσει. Το θέμα δεν είναι, αν εκείνος το έκανε ή δεν το έκανε. Ίσως ποτέ δεν μπορέσει ν' ανακαλύψει αν πραγματικά το έκα­νε. Όμως, λέει ότι τον αγαπάει και θέλει να συνεχίσει να είναι παντρεμένη μαζί του. Αν δεν ήταν έτσι, δεν θα επέλεγε ν' αναεπατωθεί τόσο. Πρέπει να τη βοηθήσω να βρει τον τρόπο να τον δεχτεί ξανά πίσω. Αν δεν μπορέσει να το κάνει αυτό, τότε, είτε χωρίσουν είτε όχι, καταδικάζει τον εαυτό της σε μια δυστυχισμένη ζωή. Νιώθει σύγκρουση μέσα της, επειδή θέλει να τον αγα­πήσει, αλλά είναι απρόθυμη να τον εμπιστευτεί. Μόνο η ίδια μπορεί να επι­λύσει αυτή τη σύγκρουση. Μπορώ, όμως, κι εγώ να βοηθήσω.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Θα σε βοηθήσει, αν απαντήσεις στην ερώτηση που σου έκανα. Σε παρακαλώ προσπάθησε».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ποιά ερώτηση; Είπες ότι επιλέγω τον τρόπο που νιώθω. Αυτό δεν εί­ναι ερώτηση, είναι τρέλα».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λυπάμαι. Υποψιάζομαι, ότι το μόνο που άκουσες όταν μίλησα, ήταν αυτό για την επιλογή. Αλλά η ερώτηση που σου έκανα ήταν, "Τι είναι αυ­τό που θα ήθελες αυτή τη στιγμή;"».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Α, αυτό είναι εύκολο. Θα ήθελα να μπορέσω να εμπιστευτώ τον άνδρα μου. Θέλω ο γάμος μου να είναι ευτυχισμένος, όπως πίστευα ότι ήταν».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όμως, υποψιάζομαι ότι είσαι πολύ θυμωμένη για να εμπιστευτείς».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όταν λες θυμωμένη, το θέτεις πολύ μαλακά. Είμαι έξω φρενών».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Ωραία, αυτό είναι καλό, σκέφτηκα. Παραδέχεται ότι η επιλογή της να θυμώνει, την κάνει να είναι δυστυχισμένη. Επίσης, λέει ότι θέλει να τον εμπιστευτεί και να μείνει παντρεμένη μαζί του. Αυτό είναι θετικό. Θα της κάνω ακόμα μια ερώτηση, που ίσως τη βοηθήσει να ξεκολλήσει απ' το πα­ρελθόν, και ν' αρχίσει να ζει στο παρόν.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Άκου, λοιπόν, μια άλλη ερώτηση: Αν γινόταν να εκπληρωθεί μια ευ­χή σου, τι θα ευχόσουν αυτή τη στιγμή;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Κι αυτό είναι εύκολο. Σκέφτομαι αυτή την ευχή συνεχώς. Εύχομαι να μην είχε συμβεί ποτέ. Εύχομαι να μην είχε ποτέ συναντήσει αυτή τη γυ­</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">ναίκα. Εύχομαι να μπορούσα να μη βρίσκομαι εδώ και να στα διηγούμαι όλα αυτά. Εύχομαι να μην είχα κατάθλιψη, και να μην ήμουν τόσο οργι­σμένη. Αυτή τη στιγμή, νιώθω ότι αρχίζω να έχω πονοκέφαλο, και εύχομαι να μου περάσει. Αν θέλεις να μιλήσουμε για ευχές, έχω αρκετές ακόμα».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Την έφερα σ' ένα σημείο, που ίσως να μπορέσει να συνειδητοποιήσει ότι αυτό που εύχεται είναι αδύνατο. Θα χρειαστεί λίγος χρόνος, όμως, πρέ­πει να της διδάξω ότι κανείς μας δεν μπορεί να ευχηθεί να σβηστεί το πα­ρελθόν. Το μόνο που μπορούμε να ελέγξουμε, είναι η συμπεριφορά μας σήμερα, τώρα. Όλοι θα θέλαμε έναν τέλειο κόσμο, γεμάτο τέλειους ανθρώ­πους σαν και εμάς, όμως ένας τέτοιος κόσμος ποτέ δεν υπήρξε. Αν υπήρ­χε, δεν θα υπήρχε η ανάγκη για ψυχοθεραπεία. Όπως θα καταλάβετε, δεν θ' ασχοληθώ με το αν συνέβη ή όχι. Μόνο ο άνδρας της το γνωρίζει αυτό. Αν το έκανα αυτό, θα γίνονταν χειρότερα τα πράγματα. Θ' ασχοληθώ με το τι μπορεί να κάνει η Λούσι τώρα, είτε εκείνος είναι ένοχος, είτε αθώος. Αυ­τό είναι το θέμα, και θα προσπαθήσω να την κάνω να το αντιμετωπίσει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Κι εγώ εύχομαι να μην είχε συμβεί. Κι ο άνδρας σου, αν είναι ένο­χος, μπορεί κι αυτός να εύχεται να μην είχε συμβεί. Και είμαι σίγουρος ότι, αν δεν είναι ένοχος, θα εύχεται να σταματήσεις να τον κατηγορείς. Όπως βλέπεις, δεν είσαι η μόνη που κάνει ευχές».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Αν κατανοήσει ότι κι ο άνδρας της εύχεται κάποια πράγματα, πιστεύω ότι θ' αλλάξει το σημείο που διαλέγει να επικεντρώνεται. Ίσως αυτό, τη βοηθήσει να δει ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά της ιστορίας, η δική του πλευρά. Το μόνο που σκέφτεται αυτή τη στιγμή, είναι ο εαυτός της. Κι έχει κολλήσει εκεί. Είναι σαν μια κόλλα χαρτί, τυλιγμένη σ' ένα μυτερό άξονα. Μπορεί να γυρνάει γύρω γύρω, αλλά δεν μπορεί να ξεφύγει απ' τον εαυ­τό της. Ας δούμε τι είπε μόλις ανάφερα το σύζυγό της.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Τι εννοείς λοιπόν; Ότι, απλά, πρέπει να το ξεχάσω; Νομίζεις, ότι δεν έχω προσπαθήσει;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Είμαι σίγουρος ότι έχεις προσπαθήσει. Όμως, έχεις προσπαθήσει μόνη σου. Δεν τον έχεις συμπεριλάβει κι αυτόν σ' αυτή την προσπάθειά σου. Γνωρίζεις καλά αυτό που μόλις είπες;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Τι είπα;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λοιπόν, σε άκουσα να λες, "Απλά, πρέπει να το ξεχάσω", και όχι έχεις προσπαθήσει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ναι, έχω προσπαθήσει. Υπήρξαν φορές που ήμουν αρκετά κοντά, αλλά δεν τα κατάφερα».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όχι, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ώς τώρα, δεν ήσουν πρόθυμη να ξεχάσεις. Δεν γνωρίζεις τι μπορείς να καταφέρεις αργότερα. Και δεν υπάρ­χει λόγος να προσπαθήσεις να μαντέψεις. Το μόνο που γνωρίζεις είναι αυτό που μπορείς, ή δεν μπορείς να κάνεις, αυτή τη στιγμή. Μου είπες επί­σης, "Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι!". Τι εννοείς μ' αυτό;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν μπορώ. Είμαι δυστυχισμένη. Αν δεν τον αγαπούσα θα ήμουν μια χαρά. Δεν θέλω διαζύγιο».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Αν ήθελες διαζύγιο, δεν θα ερχόσουν να με δεις. Αλλά, όλα αυτά μπορούν ν' αλλάξουν. Δεν χρειάζεται τα πράγματα να μείνουν όπως είναι, εκτός αν επιλέξεις εσύ να παραμείνουν έτσι. Μια σχέση μπορεί ν' αλλάξει. Αυτή τη στιγμή κάνουμε κάτι θετικό, κάτι που δεν έχεις ξανακάνει: Συζη­τάς λογικά για την κατάσταση, με κάποιον που αρχίζεις να εμπιστεύεσαι. Αυτό κάνει τη διαφορά».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Είμαι τόσο αναστατωμένη και μπερδεμένη, που δεν γνωρίζω τι θέ­λω. Αλλά κι εσύ με μπερδεύεις όλο και περισσότερο μ' αυτά που λες για την επιλογή».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν σε μπερδεύω. Γνωρίζεις ακριβώς αυτό που θέλεις. Μου το εί­πες. Σκέψου, ότι είναι πιθανόν να σου λέω αυτό που θέλεις ν' ακούσεις;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ότι μπορώ να ξεχάσω όσα συνέβηκαν;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λούσι, δεν ζούμε σ' έναν τέλειο κόσμο. Δεν παντρεύτηκες τον τέλεια άνδρα, όμως τον αγαπάς. Ούτε κι εσύ, είσαι η τέλεια γυναίκα. Του έδωσες να καταλάβει. Πέντε χρόνια είναι αρκετά… Πες μου τι έκανες χθες βράδυ;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Καθώς εκείνη σκέφτεται αν μπορεί να τα ξεχάσει όλα αυτά, εγώ αλλάζω ταχύτητα με την τελευταία μου ερώτηση. Είναι μια τεχνική που χρησιμοποιώ εδώ και χρόνια. Να είστε συγκεκριμένοι και ν' αποφεύγετε τις γενικές ερωτή­σεις. Οι γενικότητες δεν οδηγούν πουθενά. Αυτό που συνέβη το προηγούμε­νο βράδυ, θα μου δείξει ξεκάθαρα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο γάμος της, και μετά θα δούμε πόσες νύχτες σαν και τη χθεσινή θέλει ν' ακολουθήσουν.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν έγινε τίποτα ασυνήθιστο χθες το βράδυ, αν αυτό αναρωτιέσαι. Φάγαμε το βραδινό μας, εκείνος παρακολούθησε τηλεόραση, κι εγώ διόρ­θωσα κάποια γραπτά. Μετά πέσαμε για ύπνο. Δεν μιλήσαμε πολύ. Εγώ εί­χα το ίδιο καταθλιπτικό ύφος. Δεν ένιωθα θυμωμένη χθες βράδυ».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Πόσα ακόμα βράδια σαν κι αυτό θα ήθελες ν' ακολουθήσουν;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Αυτή είναι μια επίσης συγκεκριμένη ερώτηση. Φαίνεται ότι έχει αρχί­σει να χάνει το θυμό της. Αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Υπάρχει μια αίσθη­ση παραίτησης που με ανησυχεί. Το καλό είναι ότι έχει κουραστεί μ' αυτό που συμβαίνει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Τι περιμένεις να σου πω; Δεν τον εμπιστεύομαι πια. Αντέχουμε ο ένας τον άλλο, αλλά δεν τα πηγαίνουμε και τόσο καλά. Το έχει αποδεχτεί ότι είμαι έτσι».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Σεξ κάνετε;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όταν εκείνος το θελήσει. Όχι όμως πολύ συχνά. Δεν το ξεκινώ εγώ, αν αυτό θες να μάθεις. Ακουμπάμε τα σώματά μας τη νύχτα, νιώθουμε την παρουσία ο ένας του άλλου. Υποψιάζομαι, αν σταματούσε κι αυτό, θα σή- μαινε το τέλος του γάμου μας».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ένιωσες κάποια οργή χθες βράδυ; Κάποιο θυμό;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Πάντα βρίσκεται μέσα μου, ακριβώς κάτω απ' το καπάκι – έτοιμος να ξεσπάσει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">(Αυτό είναι ένα καλό σημάδι. Δεν τα έχει εγκαταλείψει).</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Αυτός ο θυμός, απευθύνεται σ' εκείνον;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Έτσι πιστεύω. Δεν είμαι όμως βίαιος άνθρωπος. Ο θυμός μου απευ­θύνεται περισσότερο σε πράγματα. Τελευταία, έχω την επιθυμία να κάνω κομμάτια την τηλεόραση. Κάποτε ήθελα να σπάσω τα πιάτα. Θέλω ν' ακού­σω κάτι να σπάει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Αυτό που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι θέλει κάτι να συμβεί. Αν όμως σπάσει την τηλεόραση, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Η βίαιη συμπε­ριφορά δεν λύνει ποτέ τα προβλήματα. Είναι η κατάλληλη στιγμή να επέμ- βω, και να κάνω μια άμεση πρόταση. Αν την απορρίψει, θα κάνω πίσω, αλ­λά θα συνεχίσω έτσι, ώστε η πρότασή μου αυτή να βρίσκεται συνεχώς μπροστά της.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λοιπόν, σε άκουσα να λες, "Απλά, πρέπει να το ξεχάσω", και ότι έχεις προσπαθήσει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ναι, έχω προσπαθήσει. Υπήρξαν φορές που ήμουν αρκετά κοντά, αλλά δεν τα κατάφερα».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όχι, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ώς τώρα, δεν ήσουν πρόθυμη να ξεχάσεις. Δεν γνωρίζεις τι μπορείς να καταφέρεις αργότερα. Και δεν υπάρ­χω λόγος να προσπαθήσεις να μαντέψεις. Το μόνο που γνωρίζεις είναι αυ­τό που μπορείς, ή δεν μπορείς να κάνεις, αυτή τη στιγμή. Μου είπες επί­σης, "Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι!". Τι εννοείς μ' αυτό;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν μπορώ. Είμαι δυστυχισμένη. Αν δεν τον αγαπούσα θα ήμουν μια χαρά. Δεν θέλω διαζύγιο».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Αν ήθελες διαζύγιο, δεν θα ερχόσουν να με δεις. Αλλά, όλα αυτά μπορούν ν' αλλάξουν. Δεν χρειάζεται τα πράγματα να μείνουν όπως είναι, εκτός αν επιλέξεις εσύ να παραμείνουν έτσι. Μια σχέση μπορεί ν' αλλάξει. Αυτή τη στιγμή κάνουμε κάτι θετικό, κάτι που δεν έχεις ξανακάνει: Συζη­τάς λογικά για την κατάσταση, με κάποιον που αρχίζεις να εμπιστεύεσαι. Αυτό κάνει τη διαφορά».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Είμαι τόσο αναστατωμένη και μπερδεμένη, που δεν γνωρίζω τι θέ­λω. Αλλά κι εσύ με μπερδεύεις όλο και περισσότερο μ' αυτά που λες για την επιλογή».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν σε μπερδεύω. Γνωρίζεις ακριβώς αυτό που θέλεις. Μου το εί­πες. Σκέψου, ότι είναι πιθανόν να σου λέω αυτό που θέλεις ν' ακούσεις;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ότι μπορώ να ξεχάσω όσα συνέβηκαν;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Λούσι, δεν ζούμε σ' έναν τέλειο κόσμο. Δεν παντρεύτηκες τον τέλετο άνδρα, όμως τον αγαπάς. Ούτε κι εσύ, είσαι η τέλεια γυναίκα. Του έδωσες να καταλάβει. Πέντε χρόνια είναι αρκετά… Πες μου τι έκανες χθες βράδυ;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Καθώς εκείνη σκέφτεται αν μπορεί να τα ξεχάσει όλα αυτά, εγώ αλλάζω ταχύτητα με την τελευταία μου ερώτηση. Είναι μια τεχνική που χρησιμοποιώ εδώ και χρόνια. Να είστε συγκεκριμένοι και ν' αποφεύγετε τις γενικές ερωτή­σεις. Οι γενικότητες δεν οδηγούν πουθενά. Αυτό που συνέβη το προηγούμε­νο βράδυ, θα μου δείξει ξεκάθαρα που βρίσκεται αυτή τη στιγμή ο γάμος της, και μετά θα δούμε πόσες νύχτες σαν και τη χθεσινή θέλει ν' ακολουθήσουν.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Δεν έγινε τίποτα ασυνήθιστο χθες το βράδυ, αν αυτό αναρωτιέσαι. Φάγαμε το βραδινό μας, εκείνος παρακολούθησε τηλεόραση, κι εγώ διόρ­θωσα κάποια γραπτά. Μετά πέσαμε για ύπνο. Δεν μιλήσαμε πολύ. Εγώ εί­χα το ίδιο καταθλιπτικό ύφος. Δεν ένιωθα θυμωμένη χθες βράδυ».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Πόσα ακόμα βράδια σαν κι αυτό θα ήθελες ν' ακολουθήσουν;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Αυτή είναι μια επίσης συγκεκριμένη ερώτηση. Φαίνεται ότι έχει αρχί­σει να χάνει το θυμό της. Αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Υπάρχει μια αίσθη­ση παραίτησης που με ανησυχεί. Το καλό είναι ότι έχει κουραστεί μ' αυτό που συμβαίνει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Τι περιμένεις να σου πω; Δεν τον εμπιστεύομαι πια. Αντέχουμε ο ένας τον άλλο, αλλά δεν τα πηγαίνουμε και τόσο καλά. Το έχει αποδεχτεί ότι είμαι έτσι».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Σεξ κάνετε;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Όταν εκείνος το θελήσει. Όχι όμως πολύ συχνά. Δεν το ξεκινώ εγώ, αν αυτό θες να μάθεις. Ακουμπάμε τα σώματά μας τη νύχτα, νιώθουμε την παρουσία ο ένας του άλλου. Υποψιάζομαι, αν σταματούσε κι αυτό, θα σή- μαινε το τέλος του γάμου μας».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ένιωσες κάποια οργή χθες βράδυ; Κάποιο θυμό;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Πάντα βρίσκεται μέσα μου, ακριβώς κάτω απ' το καπάκι – έτοιμος να ξεσπάσει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">(Αυτό είναι ένα καλό σημάδι. Δεν τα έχει εγκαταλείψει).</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Αυτός ο θυμός, απευθύνεται σ' εκείνον;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Έτσι πιστεύω. Δεν είμαι όμως βίαιος άνθρωπος. Ο θυμός μου απευ­θύνεται περισσότερο σε πράγματα. Τελευταία, έχω την επιθυμία να κάνω κομμάτια την τηλεόραση. Κάποτε ήθελα να σπάσω τα πιάτα. Θέλω ν' ακού­σω κάτι να σπάει».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Αυτό που μπορώ να σκεφτώ, είναι ότι θέλει κάτι να συμβεί. Αν όμως σπάσει την τηλεόραση, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα. Η βίαιη συμπε­ριφορά δεν λύνει ποτέ τα προβλήματα. Είναι η κατάλληλη στιγμή να επέμ- βω, και να κάνω μια άμεση πρόταση. Αν την απορρίψει, θα κάνω πίσω, αλ­λά θα συνεχίσω έτσι, ώστε η πρότασή μου αυτή να βρίσκεται συνεχώς μπροστά της.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Ωραία λοιπόν, σου έκανα πολλές ερωτήσεις και ανακάλυψα πολλά για σένα. Μόλις είπες, ότι θα ήθελες ν' ακούσεις κάτι να σπάει. Κι εγώ θα το ήθελα. Τι είναι όμως αυτό που θα μπορούσες να κάνεις, ώστε να σπά­σει κάτι πολύ μεγάλο στη ζωή σου; Σκέφτομαι να σπάσεις κάτι που να έχει θετικό αποτέλεσμα – κι όχι την τηλεόραση».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Να σπάσω κάτι, και να έχει θετικό αποτέλεσμα; Δεν σε καταλαβαίνω».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">Ας πούμε να έλεγες στον άνδρα σου "Σ' αγαπώ. Το παρελθόν είναι πίσω μας. Ό,τι κι αν έκανες, ή δεν έκανες, εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να τ' αλλάξω. Προσπάθησα να τ' αλλάξω τα τελευταία πέντε χρόνια, όμως δεν τα κατάφερα". Λούσι, προσπάθησες να το αλλάξεις, αλλά δεν το πέτυχες. Και ποτέ δεν θα το πετύχεις. Το γνωρίζεις. Το γνωρίζεις, εδώ και πολύ καιρό. Βάλε το παρελθόν σ' ένα φανταστικό μπουκάλι, και πέτα το απ' το παράθυρο. Άφησέ το να σπάσει, να γίνει θρύψαλα».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Και τι θα κάνω με τα συναισθήματα μου;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Βάλ' τα κι αυτά στο ίδιο μπουκάλι. Θα χρειαστεί λίγος χρόνος, όμως μπορείς να τα καταφέρεις. Ψάχνεις για μια διέξοδο. Δεν θα ερχόσουν εδώ αν δεν το ήθελες».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Και τι θα γίνει αν εκείνος με απορρίψει; Περνάει δύσκολα μαζί μου».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Και τι θα γίνει αν δεν σε απορρίψει; Μήπως γι' αυτό ανησυχείς πιο πολύ;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Εννοείς, να σταματήσω απλά αυτό που κάνω;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Σταμάτα αυτό που επιλέγεις να κάνεις. Ήταν αρκετό. Πέρασαν πέντε χρόνια. Απέδειξες αυτό που ήθελες. Άφησέ το να φύγει. Αν προσπαθείς να τον τιμωρήσεις, τα κατάφερες. Αν προσπαθείς να τιμωρήσεις τον εαυτό σου, τα έχεις καταφέρει θαυμάσια».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Τι θα γίνει αν με ρωτήσει τι συνέβη, τι με έκανε ν' αλλάξω;».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Πες του την αλήθεια. Πες του ότι ήρθες να με δεις. Ζήτησε του να έρ­θει μαζί σου την επόμενη φορά. Θα ήθελα να σας δω μαζί για μια συνεδρία».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Αυτό είναι όλο;Όλοι λένε ότι η θεραπεία χρειάζεται χρόνια».</span></span></p>
<p style="text-align: justify;" lang="el-GR"><span style="color: #000000; font-size: small;"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">«Η θεραπεία

Σχετικά άρθρα