Τι πρέπει να κάνω για να ερωτευτώ επιτέλους;

<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τώρα τελευταία η πρώτη και η τελευταία σκέψη μου είναι  Τι έχω πάθει ; Γεια σας .Το όνομα μου είναι Χριστίνα και εδώ και λίγο καιρό πρέπει να άρχησαν όλα το καλοκαίρι που δεν ξέρω τι μου γίνεται Προσπαθώ να αγαπήσω να πετύχω να χαρώ αλλα τίποτα δεν παει καλά Πριν καλά καλά παει να γίνει κάτι με κάποιον ξενερώνω όχι μια και δυό φορές χιλιάδες Είναι σαν να προβλέπω το μέλλον Πρώτα μου αρέσει κάποιος μετά φλερτάρουμε και τέλος πριν ακόμα αγγίξουν τα χείλια μας εχω ξενερωσει. Έχω φτάσει σε σημειο να πιστεύω οτι μαλλον είμαι λάτρης του αλλού φύλου τελικά. Δεν καταλαβαίνω. Όχι πως εχω κανένα πρόβλημα με τους gay. Προς θεού. Αντιθέτως Εχω πολλούς φίλους ομοφυλόφιλους αλλα γνωρίζοντας όλα αυτά που περνάνε… Αχ δεν ξέρω απλώς νιώθω οτι δεν με γνωρίζω .Τι μου συμβαίνει. Γιατί δεν μπορώ να ερωτευτώ; Μην μου πείτε οτι δεν βρήκα τον κατάλληλο δεν ψάχνω για αυτόν ακόμα. Εδώ ούτε για φάση δεν μπορώ να βρω κάποιον που να μην με ξενερώνει. Γιατί βασανίζομαι; </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </strong></p>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<p style="text-align: justify;"><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Αγαπητή αναγνώστρια:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><span>Φαίνεται να είστε πολύ αγχωμένη. Θέλω να σταθώ στην πρότασή σας " Προσπαθώ να αγαπήσω να πετύχω να χαρώ αλλά τίποτα δεν πάει καλά". Συγκεκριμένα αναρωτιέμαι αν το να αγαπήσετε, να πετύχετε και να χαρείτε αποτελούν τρεις πτυχές της ίδιας διαδικασίας για σας. Μήπως με το να επιτύχετε θεωρείτε πως θα αγαπηθείτε και από το γεγονός πως αγαπιέστε θα χαρείτε; Συνήθως όταν μας συμβαίνει αυτό το πράγμα έχουμε μια μυστική πεποίθηση μέσα μας πως για να αγαπήσουμε πρέπει πρώτα να αγαπηθούμε. Και για να συμβεί αυτό πρέπει πρώτα να είμαστε επιτυχημένοι. Οπότε βάζουμε όλη μας την ενέργεια σε στόχους και επιτεύγματα προσωπικά και μοναχικά. Έτσι σιγά-σιγά μαθαίνουμε την επιτυχία μέσα από τις ατομικές μας προσπάθειες και νιώθουμε ικανοποίηση μέσα από τον εαυτό μας και μόνο. Οπότε, όταν έρθει ένα πρόσωπο να μας θαυμάσει, να μας πλησιάσει ερωτικά, να γευτεί εν τέλει το "τί καταφέραμε με τον εαυτό μας" μας προκαλεί θυμό. Γιατί εν τέλει "πού ήταν όταν εμείς πασχίζαμε μόνοι;" Κι έτσι για να μπορέσουμε να νιώσουμε ο,τιδήποτε γι'αυτό το πρόσωπο πρέπει να αντέξει το θυμό της μοναξιάς μας. Όμως λογικά, ξέρουμε πως η μοναξιά μας ήταν δική μας ευθύνη από ένα σημείο και μετά. Γιατί εμείς διαλέξαμε τη μοναχική ικανοποίηση που προσφέρουν οι ατομικές επιτυχίες. Κι έτσι προστατεύουμε το πρόσωπο αυτό από ένα θυμό, που στην ουσία δεν το αφορά, απλά με το να μην έχουμε ερωτική ή γενικά κάποια άλλη διάθεση απέναντί του. Το μόνο που μας μένει είναι η ικανοποίηση που προσφέρει ο εκάστοτε θαυμασμός και μια μεγάλη μοναξιά. Αναρωτιέμαι μήπως παραείστε μόνη όταν ξεκινάτε τις προσπάθειές σας για κάτι. Δώστε κι εσείς τη δική σας σκέψη και το δικό σας βίωμα στον εαυτό σας σε σχέση με τη μοναξιά και δείτε που σας πηγαίνει αυτό το σενάριο.</span></span></p>

Σχετικά άρθρα