Τι να κάνεις αν οι γονείς δε συμπαθούν το αγόρι σου;

<p style="text-align: justify;"><em><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Καλησπερα σας, ειμαι 18 χρονων και εχω σχεση με ενα αγορι απο το τελος της β' λυκειου εως το τελος του καλοκαιριου που θα εφευγα για σπουδες στην αθηνα τον σεπτεμβριο(φανερα τουλαχιστον). το προβλημα μου ειναι οτι στην αρχη η μαμα μου τον συμπαθουσε και ο μπαμπας μου δεν ανυσηχουσε τοσο για αυτη την σχεση! Δεν με επηρεασε καθολου στις πανελλαδικες αυτη η σχεση αλλα αντιθετα με βοηθησε καθως και οι δυο διαβαζαμε για τισ πανελλαδικες και δεν χαναμε τον χρονο μας μιλωντας ολη την ωρα!το θεμα με τους γονεις μου αρχισε πριν φυγω για σπουδες. τους επιασε μια ξαφνικη μανια να χωρισω, αρχικα με παροτρυναν με το καλο κανοντας μου πληση εγκεφαλου γι αυτον και υστερα αρχισαν τα δραματα! Το παιδι ειναι υπερβαρο και κανει μονο παρεα με κοριτσια(σχεδον) και αυτο τους εδωσε το δικαιωμα να λενε οτι ειναι γκει και θα με εξευτελισει στο μελλον και δεν γινεται να τα εχω με εναν που ο κοσμος νομιζει οτι ειναι γκει και δεν ταιριαζουμε γιατι ειμαι πιο ομορφη απο αυτον και εκεινος ειναι ενας χοντρος που θα με παει συνεχως πισω σε ο,τι και να κανω!</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Με πιεζαν επισης να χωρισω εντονα και μου ελεγαν οτι δεν προκειται να βρει αλλη κοπελα ετσι οπως ειναι και θα καταληξει με αντρα και θα εξευτελιστω και οταν παω για σπουδες πρεπει να ειμαι ελευθερη! μετα απο πολυ πρηξιμο,κλαματα,τσακωμους και βαριες κουβεωτες χωρισα αλλα μετα απο λιγο τα ξαναβρηκαμε γιατι δεν αντεχα μακρια του(απο αποσταση βεβαια,γιατι εκεινος εμεινε στην γενετειρα του απο βλακεια του που δεν δηλωσε πρωτη την σχολη που ηθελε στην αθηνα). Απο ενα εντελως τυχαιο γεγονος οι γονεις μου ανακαλυψαν οτι τα ειχαμε κρυφα και εγιναν εξαλοι,μου ελεγαν οτι θα πανε να τον πιασουν να μιλησουν και οτι θα γινει χαμος! στο σπιτι η μαμα μου δεν μιλουσε σε κανενα απο την στεναχωρια κια ο μπαμπας μου εκλαιγε τα βραδια ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΕΧΩ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ! </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Με πιεζαν και εγω τους ελεγα οτι δεν θελω να χωρισω αναγκαστικα επειδη εκεινοι μου το επιβαλλουν και θελω να γινουν ολα με την ωρα τους!οι γονεις μου ελεγαν οτι ειμαι κολλημενη με ενα χοντρο γκει και κλαιω γι αυτον και ετσι οπως κανω δεν θα το χωρισω ποτε(να σημειωθει οτι η μαμα μου θελει να "διασκεδασω" την ζωη μου και να μην μεινω με εναν αντρα) και ελεγαν οτι αν τολμησει να ερθει αθηνα θα με στειλουν να σπουδασω αλλου και στις διακοπες θα μου απαγορευουν να τον βλεπω και δεν θα το δεχτουν ΠΟΤΕ γιατι λενε κατεστρεψε την οικογενεια μασ και ο,τι οσο με συντηρουν εκεινοι θα κανω ο,τι μου λενε! εχω απελπιστει δν θελω να τον χωρισω…τα εχω ακομα μαζι του κρυφα και του χρονου σκεφτεται να δωσει πανελληνιες ξανα και να ερθει στην σχολ που θελει στην αθηνα! Πως να το πω στους γονεις μου; λετε να με στειλουν αλλου να σπουδασω; θα τον δεχτουν στο μελλον;(κανει διαιτα και θα εχει αδυνατισει πολυ μεχρι του χρονου γιατί τα παει καλα) ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!</strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><em><strong>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός. </strong></em></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="99" /></p>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"> </div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr">Μοιάζει να είστε αρκετά αγχωμένη και αυτό δε μου φαίνεται πως έχει άμεση σχέση με το αγόρι σας αλλά κυρίως με τη σχέση σας προς τους γονείς σας. Φαίνεται πως προσπαθείτε αρκετά να τους έχετε ικανοποιημένους μέσα από το να διεκπεραιώνετε υποχρεώσεις που θεωρούν οι ίδιοι πως έχετε. Μοιάζει σ'αυτό το θέμα να τους έχετε εμπιστοσύνη και εκεί ίσως υπάρχει κατά τη γνώμη μου το μπέρδεμα με τα συναισθήματά σας: Εφόσον σε πολλά θέματα που τους έχετε εμπιστευτεί μέχρι τώρα σας έχουν οδηγήσει κάπου όμορφα, ήρεμα και με προοπτική φαίνεται παράξενο που όταν ακολουθήσατε την προτροπή τους να χωρίσετε με το φίλο σας το συναίσθημά σας δεν ακολούθησε καθόλου.  Αντί να σας ξεαγχώσει, να σας ηρεμίσει και να δείτε μια προοπτική νέας γνωριμίας εσείς νιώσατε δύσκολα και τελικά διαπιστώσατε πως θέλετε να είστε με το φίλο σας. Όμως αυτή η διαπίστωση δεν ταιριάζει μ'αυτά που σας ζητάν οι γονείς σας με αποτέλεσμα να νιώθετε πως κάνετε κάτι κρυφό. Στην πραγματικότητα απλά έχετε μεγαλώσει και μπορείτε να κάνετε επιλογές που δεν μπορούν να κρίνουν και με μεγάλη ασφάλεια πια οι γονείς σας. Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσετε να τους εμπιστεύεστε σε όλα τα θέματα, αλλά ότι έχετε κι εσείς γνώμη και ότι για σας στο θέμα τουλάχιστον του έρωτα έχετε τον πρώτο λόγο. Μη φοβάστε να υποστηρίξετε την επιλογή σας. Τα σενάρια που κάνετε ότι "δε θα σας αφήσουν να είστε μαζί" είναι για μένα περισσότερο μια ανάγκη να δείτε τα όριά σας και να υποστηρίξετε με τη δική σας δύναμη την επιλογή σας. Σ'αυτό το δρόμο φυσικά αφού είναι καινούργιος για σας υπάρχουν οι φόβοι, τα άγχη και οι αγωνίες για το αν κάνατε τη σωστή επιλογή μιας και πια δεν έχετε κάποιον να σας την δείξει και να νιώσετε την μέχρι πρότινος παιδική ασφάλεια που συνοδεύει τις γονικές συμβουλές. Είτε είναι καλές, είτε όχι. Παρ'όλα αυτά θα δείτε πως το να υποστηρίζετε κάτι που θέλετε είναι μια δύναμη που μεγαλώνει όταν αντιστέκεστε στο φόβο.</div>

Σχετικά άρθρα