<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Kαλησπέρα σας είμαι μητέρα ενός κοριτσιού 3 ετών και το πρόβλημα που αντιμετωπιζω μαζί της έχει να κάνει με τη γκρίνια της. Γενικότερα να σημειώσω ότι ήταν ένα παιδί που άργησε να μιλήσει και ότι είχα περάσει μια μεγάλη περιπέτεια με τον καρκίνο που με είχε καταβάλλει. Να φανταστείτε ότι από τον πόνο η μικρή μου ζητούσε να την αγκαλιάσω και εγώ δεν μπορούσα. Πόσο πιστεύετε ότι την έχει επηρεάσει η κατάσταση της υγείας μου; Και πώς μπορώ να αντιδράσω στη ημερινή της συμπεριφορά; Σας ευχαριστώ. </span></p>
<p>Απευθύναμε το ερώτημά σας στην παιδοψυχίατρο κυρία <strong>Μερσύνη Αρμενάκα. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p><a class="no-eff img-link lightbox" href="/uploads/2012/11/bw_armenaka.jpg"><img class="alignnone size-thumbnail wp-image-2397" title="bw_armenaka" src="/uploads/2012/11/bw_armenaka-150×150.jpg" alt="" width="150" height="150" /></a></p>
<p style="text-align: justify;"><span><span>Η γκρίνια στα παιδια δηλώνει στεναχώρια ή ανάγκη για προσοχη .Η ασθένεια σας σε μια περίοδο κρίσιμη για την ψυχοσυναισθηματική της αναπτυξη ίσως οδήγησε σε κάποια διαταραχη στο δεσμό σας .Χρειάζεται επιμονή και σταθερότητα απο την πλευρά σας για να ξεπεραστούν τα αρχικα εμπόδια .Θα ειναι πολυ βοηθητικό να της μιλήσετε,με απλά λόγια, και να της εξηγήσετε τους λόγους που δεν μπορούσατε παλαιότερα να την πλησιάσετε όσο θέλατε.Ακομα καλύτερο θα ειναι να της γράψετε ενα γράμμα που να της γράφετε την κοινή σας ιστορία ,αλλα με τροπο που να μην εμπεριέχει τύψεις ή ενοχες για όσα έγιναν.Αν έχετε κάποια ψυχοθεραπευτικη κάλυψη θα σας βοηθήσει να το συνταξετε οπως πρεπει.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>