Σχέσεις: Tα 8 σημάδια ότι είστε έτοιμοι πια για γάμο!

<p style="text-align: justify;"><span>Κάποτε ένα άτομο θεωρούταν έτοιμο για να προχωρήσει στον έγγαμο βίο, εφόσον είχε κατακτήσει ένα συγκεκριμένο κοινωνικοοικονομικό status που θα του επέτρεπε να ξεκινήσει τη δική του οικογένεια.</span><br /><span>Αργότερα, επικράτησε μια πιο ρομαντική ιδεολογία που εστίαζε στο συναίσθημα. Κάποιος λοιπόν ήταν έτοιμος να συνάψει γάμο, όταν ένιωθε ότι το αγαπημένο του πρόσωπο ήταν το ιδανικό και ότι δε θα μπορούσε ποτέ ξανά να προχωρήσει στη σεξουαλική πράξη με άλλο άτομο. Η ιδεολογία αυτή βέβαια, μάλλον λειτούργησε ως συνταγή αποτυχίας για πολλά ζευγάρια που τελικά οδηγήθηκαν στο διαζύγιο.</span></p>
<p style="text-align: justify;">Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, <a href="http://www.andrologia.gr">www.andrologia.gr</a></p>
<p style="text-align: justify;"><br /><span>Φαίνεται λοιπόν πως η απάντηση στο ερώτημα της ετοιμότητας για το έγγαμο βίο δε δίνεται ούτε από τα καθαρά κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, ούτε από την, ενδεχομένως, εφήμερη συναισθηματική σύνδεση των δυο συντρόφων.</span><br /><br /><span>Πιο κάτω αναφέρονται 8 βασικές ενδείξεις του ότι δύο σύντροφοι έχουν προσπαθήσει από κοινού, έχουν εξαλλαχθεί οι ίδιοι μέσα στα πλαίσια της σχέσης και έχουν φτάσει στο επίπεδο να είναι έτοιμοι για την ιδιαίτερη αυτή ένωση του γάμου.</span><br /><br /><span>1. Η αποδοχή της μη τελειότητας</span><br /><br /><span>Πρέπει κανείς να είναι σε θέση να δεχτεί ότι το άτομο που θα παντρευτεί δεν είναι τέλειο, ενώ παράλληλα θα πρέπει να κατανοεί και να αναγνωρίζει τους τρόπους με τους οποίους κάποιες φορές γίνεται ενοχλητικό, δύσκολο ή και παράλογο.</span><br /><br /><span>Τα ελαττώματα, όμως, δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως ένα εντοπισμένο πρόβλημα, αλλά ως ένα στοιχειό του ανθρώπου που έχει επιλεχτεί ως σύντροφος. Παράλληλα, δεν μπορεί το άτομο να καταλαμβάνεται από την ιδέα ότι κάποιο άλλο άτομο θα μπορούσε να είναι καταλληλότερο.</span><br /><span>Για να φτάσει λοιπόν κανείς στη διαπίστωση ότι βρήκε τον καλύτερο δυνατό σύντροφο, μπορεί να χρειαστεί ένας αριθμός σχέσεων, ώστε να ανακαλύψει από πρώτο χέρι σε πολλές διαφορετικές σχέσεις την αλήθεια ότι κανείς, ακόμα και αυτός που ήταν πολλά υποσχόμενος, δεν είναι τέλειος.</span><br /><br /><span>2. Η αναγνώριση της μη απόλυτης κατανόησης.</span><br /><br /><span>Η αγάπη ξεκινά με την εμπειρία του να γίνεται κανείς κατανοητός με ένα βαθιά υποστηρικτικό και πρωτόγνωρο τρόπο. Δε χρειάζεται επιπλέον προσπάθεια κι εξηγήσεις. Η εμπειρία αυτή όμως δεν έχει διάρκεια γιατί σύντομα κανείς αναγνωρίζει, ότι όσο καλά και να τον κατανοεί ο άλλος, θα υπάρχουν πάντα πτυχές του που θα παραμένουν μη αντιληπτές. Πολλά άλλωστε είναι αυτά που δεν αντιλαμβάνεται το ίδιο το άτομο για τον εαυτό του. Είναι πολύ πιθανό λοιπόν το αγαπημένο μας πρόσωπο να μην μας ερμηνεύσει σωστά ή να μην αντιληφτεί τα ενδότερα μας κίνητρα. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει απόλυτα τη θέση του άλλου και αυτό είναι πέρα για πέρα φυσιολογικό. Σημαντικό είναι, οι δύο σύντροφοι να λειτουργούν με ενσυναίσθηση στα πλαίσια της σχέσης.</span><br /><br /><span>3. Η συνειδητοποίηση της σχέσης με τον έλεγχο. </span><br /><br /><span>Ολόκληρη η διαδικασία της ωριμότητας θεμελιώνεται πολλές φορές σε μια ενεργή αίσθηση του παραλογισμού που μπορεί να έχει χαρακτηρίσει αποφάσεις και συμπεριφορές στο παρελθόν ενός ατόμου. Είναι σημαντικό κανείς να αναγνωρίσει τις περιόδους της ζωής του, κατά τις οποίες δεν είχε τον έλεγχο, δεν κατάφερνε να διαχειριστεί την καθημερινότητά του και ήταν συνεχώς αγχωμένος. Πολλές φορές, ο ανθρώπινος νους με την επιλεκτική του μνήμη αφήνει τις περιόδους αυτές στην άκρη και αποποιείται την ευθύνη.</span><br /><br /><span>Ο πραγματικά ώριμος άνθρωπος είναι αυτός που συνειδητοποιεί ότι δεν ελέγχει τα πάντα και δύναται να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του.</span><br /><br /><span>4. Η δύναμη να μπορεί πρώτα κανείς να αγαπήσει και μετά να αγαπηθεί</span><br /><br /><span>Ίσως μια από τις σημαντικότερες ενδείξεις ετοιμότητας για τον έγγαμο βίο, είναι όταν κανείς είναι έτοιμος να αγαπήσει ενεργά και δεν είναι προσκολλημένος στην ανάγκη του να αγαπηθεί.</span><br /><br /><span>Όλοι μεγαλώνουμε γνωρίζοντας πρώτα την αγάπη από τη θέση αυτού που αγαπιέται. Αυτό συμβαίνει γιατί η αγάπη του γονέα είναι συχνά μια αγάπη αδιαφιλονίκητη που δεν περιμένει αντάλλαγμα. Ο γονέας δε δείχνει τη στενοχώρια του εάν το παιδί δε πρόσεξε τη νέα του κόμμωση, ή αν δε ρωτήσει με ενδιαφέρον για την ημέρα του στη δουλειά, ή αν δε τον παροτρύνει να ξεκουραστεί. Στην πραγματικότητα και ο γονέας και το παιδί αγαπούν από πολύ διαφορετικές θέσεις μέσα στον άξονα της σχέσης, τις οποίες το παιδί δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει.</span><br /><br /><span>Στην εφηβεία λοιπόν, τα άτομα συνήθως θέλουν να αγαπηθούν, όπως κάποτε αγαπήθηκαν από τους γονείς τους. Περιμένουν κάποιον που θα καταλαβαίνει τις ανάγκες τους, θα ενεργεί χωρίς εγωισμό, θα είναι υπομονετικός και θα λύνει τα προβλήματα.</span><br /><br /><span>Για να λειτουργήσει, όμως, ένας γάμος θα πρέπει τα άτομα να έχουν περάσει στη θέση από την οποία αγαπά ένας γονέας. Να μπορεί δηλαδή κανείς να θέσει ως προτεραιότητα του τις ανάγκες και τα αιτήματα του άλλου.</span><br /><br /><span>Ένα ακόμα χαρακτηριστικό της θέσης του γονέα που είναι πολύ χρήσιμο στον έγγαμο βίο, είναι η προθυμία και η ικανότητα να αντιληφτεί κανείς αυτό που το αγαπημένο του πρόσωπο προσπαθεί να εκφράσει και μη μείνει στο επίπεδο αυτών που λέει. Η πρόθεση δηλαδή να εξηγήσει και να ερμηνεύσει κανείς μια ρήση ή μια συμπεριφορά που εάν εκληφθεί ως τέτοια θα οδηγήσει μοιραία σε σύγκρουση.</span><br /><br /><span>Το να μπορεί κανείς όποτε έχει τη δύναμη να αγαπήσει χωρίς αντάλλαγμα, είναι αυτό που στοιχειοθετεί την πραγματική έννοια της αγάπης.</span><br /><br /><span>5. Η αναπτυγμένη οργανωτική ικανότητα</span><br /><br /><span>Πέραν της συναισθηματικής εγγύτητας και της οικειότητας, για να αντέξει ένα ζευγάρι στο χρόνο, χρειάζεται συντονισμό και οργάνωση. Ο έγγαμος βίος έχει τις οργανωτικές ανάγκες μιας μικρής επιχείρησης. Είναι απαραίτητος ο συντονισμός και ο καταμερισμός πολλών εργασιών που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, το καθάρισμα, τα ψώνια , το μαγείρεμα, τους λογαριασμούς, το πλύσιμο και σιδέρωμα των ρούχων, καθώς και τον οικονομικό προγραμματισμό. Η σωστή οργάνωση του νοικοκυριού μπορεί να μην έχει ρομαντικό χαρακτήρα, φαίνεται, όμως, να παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση μιας υγιούς σχέσης.</span><br /><br /><span>6. Η κατανόηση ότι το σεξ και η αγάπη δε ταυτίζονται, αλλά υπό ιδανικές συνθήκες συνυπάρχουν</span><br /><br /><span>Πολύ συχνά, η σεξουαλική δραστηριότητα γίνεται υποτονική μετά τον γάμο. Οι αυξημένες απαιτήσεις του έγγαμου βίου σε επίπεδο οργάνωσης του νοικοκυριού κα ανατροφής των παιδιών έχουν πολλές φορές αρνητική επίδραση στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν το σεξ από μόνο του να μην είναι ο βασικός λόγος που ένα ζευγάρι θα προχωρήσει στο γάμο. Η ετοιμότητα μάλιστα για τον έγγαμο βίο σχετίζεται σημαντικά με την ωριμότητα των δυο συντρόφων, αναφορικά με το ζήτημα της προδοσίας και της απιστίας.</span><br /><br /><span>Από τη μια το άτομο πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει ότι το σεξ δεν είναι απαραίτητη συνιστώσα της αγάπης, από τη στιγμή που δυο άτομα μπορεί να κάνουν σεξ, χωρίς κανένα συναίσθημα και από την άλλη δε γίνεται να αγνοεί τις βασικές ανάγκες της ανθρώπινης φύσης. Το σεξ μπορεί να ενισχύσει το δεσμό οικειότητας και τη συναισθηματική εγγύτητα που χαρακτηρίζουν μια σχέση αγάπης. Σε καμία περίπτωση όμως, μια σεξουαλική σχέση δεν είναι απαραίτητα και μια σχέση αγάπης.</span><br /><br /><span>Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, ένα άτομο είναι έτοιμο για γάμο όταν μπορεί να έχει την πεποίθηση ότι ο/η σύντροφος του έχουν δυο χαρακτηριστικά φαινομενικά αντιφατικά μεταξύ τους. Την ικανότητα να ξεχωρίζουν το σεξ από την αγάπη και τη μη ικανότητα να κρατήσουν το σεξ και την αγάπη ξεχωριστά.</span><br /><br /><span>7. Η κατάκτηση του να διδάσκεται κανείς με προθυμία και να διδάσκει με ηρεμία.</span><br /><br /><span>Ένα άτομο είναι έτοιμο για τον έγγαμο βίο όταν έχει αποδεχτεί ότι ο σύντροφος του γνωρίζει περισσότερα από αυτόν σε συγκεκριμένους τομείς και επιθυμεί να μάθει από αυτόν. Ταυτόχρονα, πρέπει να είναι έτοιμος κανείς να μεταδώσει τη δική του σοφία και τις γνώσεις του με ηρεμία και υπομονή. Από αυτή τη σκοπιά ο γάμος μπορεί να ιδωθεί ως μια διαδικασία αμοιβαίας εκπαίδευσης.</span><br /><br /><span>8. Η συνειδητοποίηση ότι τα κοινά σημεία δεν είναι πολλά</span><br /><br /><span>Η ρομαντική σκοπιά του γάμου δίνει έμφαση στο ότι βρίσκει κανείς το σωστό άτομο, δηλαδή κάποιον με τον οποίο μοιράζεται τα ίδια ενδιαφέροντα, τις ίδιες προτιμήσεις και τις ίδιες γενικές πεποιθήσεις για τη ζωή. Αυτό μπορεί να φαίνεται αληθινό στην αρχή της σχέσης και για ένα βραχύ χρονικό διάστημα. Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, οι διαφορές των δύο συντρόφων αναπόφευκτα θα αναδυθούν.</span><br /><br /><span>Ο κατάλληλος σύντροφος δεν είναι όμως αυτός που έχει τις περισσότερες ομοιότητες στις προτιμήσεις και τα ενδιαφέροντα, αλλά αυτός που μπορεί να διαχειριστεί με επιτυχία τις διαφορές.</span><br /><br /><span>Η συμβατότητα των δυο συντρόφων είναι επίτευγμα της σχέσης αγάπης και όχι προϋπόθεση</span><br /><br /><span>Οι ειδικοί, μάλιστα, συστήνουν τη συμμετοχή των ζευγαριών που θέλουν να κάνουν οικογένεια σε εξειδικευμένες εκπαιδευτικές ομάδες.</span><br /><br /><span>Στο σύγχρονο κόσμο με τις αυξημένες απαιτήσεις προσαρμογής και διαχείρισης χρειάζεται προσπάθεια και ενθάρρυνση, ώστε να μπορέσει κανείς να προχωρήσει στη δημιουργία οικογένειας. Είναι πολύ σημαντικό τα ζευγάρια να απευθύνονται σε ειδικούς που εμπιστεύονται για να υποστηριχτούν ουσιαστικά στην κοινή τους προσπάθεια.</span><br /><br /><br /><br /><br /></p>

Σχετικά άρθρα