Τον απάτησα: Τι να κάνω για να μην το μάθει;

<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Aναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><em><span style="font-size: small;">ΣΤΑ 8 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ 4 ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ Κ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑ ΝΟΥ, ΑΦΟΥ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΤΗ. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΩΑΠΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΚΟΜΑ Κ ΑΔΙΚΑ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΞΕΡΕΙ ΚΑΛΑ Κ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΨΑΧΝΕΙ ΑΣΧΕΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΟΥΤΟ ΕΙΠΕΠΩΣ ΑΝ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΑΕΓΩ ΔΝ ΞΕΡΩ 100 ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΑΝ ΑΝΤΡΑΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΑΤΙ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΜΕΝΑ ΕΓΙΝΕ 3 ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ. ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ ΤΟΤ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΩ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΩ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΤΟΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣΩ Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΝΕΙ ΜΙΣΟΣ ΤΟΝ ΧΑΣΩ ΔΙΣΤΑΖΩ Κ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΚΟΡΩΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΚΟΜΑ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Κ Η ΠΑΡΟΙΜΙΑ ΟΥΔΕΙΣ ΚΡΥΠΤΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ. ΕΓΩ ΟΧΙ ΑΚΟΜΑ Κ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ Η ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΛΕΩ ΨΕΜΜΑΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΩ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΣΩ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ 25, 32 ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΕΙΜΑΙ Κ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ ΚΛΠ… ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΖΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΩΣ ΤΟΝ ΧΑΣΩ Ή ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΕΥΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΘΕΥΤΕΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΕΙ. ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ ΑΡΑΓΕ ΑΝ ΤΟ ΠΩ ΘΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΤΕΛΟΣΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΟΝΑ…ΜΕ ΠΟΙΑ Η ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ; ΜΕ ΤΡΩΕΙ ΠΟΛΥ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΛΟΓΩ ΑΡΧΩΝ ΛΟΓΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΦΥΣΙΚΑ ΤΩΡΑ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ. ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΣ ΠΟΛΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΥΔΡΟΧΟΟΣ Κ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΔΙΑΣΘΗΣΗ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΤΙ ΝΑ ΠΩ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ. </span></em></p>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός. </span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;"><span>Μοιάζει να θαυμάζετε το σύντροφό σας πάρα πολύ. Επίσης μοιάζει να έχετε ανάγκη να σας γνωρίζει καλά και να είστε ειλικρινής μαζί του. Η απόσταση όμως εκ των πραγμάτων δε βοηθά σ'αυτή τη συνθήκη. Αναπόφευκτα αντιμετωπίζετε προκλήσεις και καταστάσεις τις οποίες δε μπορείτε να μοιραστείτε μ'αυτόν και τις οποίες αντιμετωπίσατε μόνη. Η φυσική παρουσία, παρά τις σκέψεις τρυφερότητας, εγκύτητας και ελέγχου που μπορεί να κάνετε, είναι μια εξίσου πραγματική ανάγκη που δεν καλύπτεται από την απόσταση. Η μοναξιά είναι μια πολύ πραγματική συνθήκη. Νομίζω είναι άδικο για σας να νιώθετε τόσες ενοχές και να σκιάζετε αυτή σας την πολύ πραγματική ανάγκη μέσα στον θαυμασμό που τρέφετε για την ικανότητα του συντρόφου σας να σας καταλαβαίνει και να νιώθει ότι "κάτι δεν πάει καλά". Σίγουρα προσπαθήσατε να του είστε πιστή όμως βλέπετε κι εσείς πως κάνετε σενάρια για ευκαιριακές σχέσεις του με άλλες γυναίκες εν τη απουσία σας. Μάλλον συμβαίνει να υποψιαζόμαστε πως δεν μπορούμε πάντα να κρατάμε τις υποσχέσεις μας, ειδικά όταν είναι τόσο δύσκολο όπως στη δική σας θέση. Ίσως εν όψει της πρότασης γάμου που σας έκανε, σας άγχωσε η αίσθηση πως θα νιώθετε ενοχές που θα τις "πιάσει" και θα δει ότι δεν ήσαστε πιστή. Όμως το κίνητρό σας να του αποκαλύψετε τι συνέβη σ'αυτή την περίπτωση δεν έχει να κάνει με την ειλικρίνεια και την ευτυχία σας αλλά με το φόβο πως "θα καταλάβει έτσι κι αλλιώς". Είναι αυτό μια συνθήκη κατά την οποία είστε ειλικρινής ή εξαναγκασμένη λόγω φόβου; Είναι ο φόβος αυτός μια ικανοποιητική βάση για σας ώστε να συνεχίσετε τη σχέση σας μαζί του; Αναρωτηθείτε και θα δείτε τις δικές σας απαντήσεις.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;"><span style="font-family: arial, sans-serif; font-size: small;"><br /></span></div>

Σχετικά άρθρα