Ο "Άμλετ" με τον Χρήστο Λούλη στη Στέγη – 14/01

<p style="text-align: justify;">Σχεδόν τετρακόσια χρόνια μετά την πρεμιέρα του ο Άμλετ παραμένει μία από τις πιο εμβληματικές αλλά κι αινιγματικές φιγούρες του παγκόσμιου θεάτρου. Σκηνοθέτης με διαπεραστικό βλέμμα, ο Γιάννης Χουβαρδάς αποκρυπτογραφεί το σύμπαν του σαιξπηρικού ήρωα μέσα από την παράσταση που ανεβάζει στη Στέγη με τον Χρήστο Λούλη στον ομώνυμο ρόλο και την Αμαλία Μουτούση σε αυτόν της Γερτρούδης…</p>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2503984/67.jpg" alt=" " width="600" /></div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Στον «Άμλετ» συνυπάρχουν όλα: η πολιτική, η ηθική, η βία, μια τραγωδία ερωτική, οικογενειακή­, εθνική, φιλοσοφική, μεταφυσική, ακόμη και μια βαθιά ψυχολογική­ ανάλυση. Το όνομά του σημαίνει κάτι ακόμη και για εκείνους που δεν έχουν δει ποτέ έργο του Σαίξπηρ. Ο Άμλετ, Δανός πρίγκιπας του 10ου αιώνα, είναι ένας λογοτεχνικός ήρωας που ζει πέρα από το κείμενο και πολλές γενιές ανακάλυψαν το είδωλό τους σε αυτό το έργο, ενώ για τους σκηνοθέτες και τους ηθοποιούς αποτελεί πάντα πρόκληση η συνάντηση με το σαιξπηρικό δράμα. <br />Όσο για εμάς τους θεατές, αναρωτιόμαστε ποιος είναι αλήθεια ο ιδανικός σαιξπηρικός ήρωας; Μια πιστή στην εποχή του ελισαβετιανού συγγραφέα φιγούρα ή ένας Άμλετ με κοστούμι, γραβάτα και τα χαρακτηριστικά της δικής μας εποχής; Ίσως πάλι, μπροστά σε αυτό το έργο-ογκόλιθος του παγκόσμιου ρεπερτορίου το κοστούμι και το σκηνικό δεν έχουν τόση σημασία όσο το να φτάσουμε «μέσα από το κείμενο του Σαίξπηρ στην εμπειρία της εποχής μας, στην αγωνία και την ευαισθησία μας», όπως υποστηρίζει ο θεωρητικός του θεάτρου Γιαν Κοτ.</p>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl02_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2503984/68.jpg" alt=" " width="600" /></div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Για τον Γιάννη Χουβαρδά τα πάντα είναι ζήτημα ευαισθησίας, όπως μας είχε πει χαρακτηριστικά σε παλιότερη συζήτηση που κάναμε μαζί του, με αφορμή τις παραστάσεις ενός άλλου σημαντικού κλασικού έργου, της «Βερενίκης» του Ρακίνα: «Αν υπάρχει ευαισθησία στα μάτια του καταδύτη, δηλαδή του ηθοποιού, τότε όταν ξαναβγεί από το βυθό στο φως, θα μιλήσει για τους θησαυρούς που ανακάλυψε σε εκείνους που τον περιμένουν στην ακροθαλασσιά, στους θεατές. Τα πάντα είναι ζήτημα ευαισθησίας. Την ώρα της παράστασης αόρατα νήματα πρέπει να ενώνουν την ευαισθησία του ηθοποιού με εκείνη του θεατή». <br /><br />Ο Γιάννης Χουβραδάς είναι ένας μεθοδικός, σοβαρός όσο και τολμηρός σκηνοθέτης, ικανός να μας παρουσιάσει το «εδώ και τώρα» με εύληπτο όσο και ειρωνικό τρόπο, φλερτάροντας με τη μεταμοντέρνα αισθητική, και είμαστε βέβαιοι πως μέσα από την παράσταση που ετοίμασε για τη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών θα καταδείξει τις γέφυρες του έργου με τη σύγχρονη εποχή. Η παράσταση έχει διάρκεια τρεισήμισι ώρες και όπως υπογραμμίζει ο σκηνοθέτης: «Μέσα σε ένα παγωμένο σύμπαν, όπου κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και τίποτα, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας γενιάς που συνθλίβεται από τα θλιβερά λάθη της προηγούμενης και τη δική της ανεξέλεγκτη εσωστρέφεια… Ο Άμλετ, για να καταστρέψει το σάπιο σύστημα, πρέπει πρώτα να καταστρέψει τον εαυτό του…» <br /><br />Η πεμ­πτουσία της ανθρώπινης ύπαρξης ξεπηδά μέσα από τον ποιητικό­ λόγο του κειμένου και θέτει στον αναγνώστη ή τον θεατή ποικίλα οντολογικά, ακόμη και πολιτικά ερωτήματα από τη στιγμή που ο νεαρός Άμλετ επιστρέφει στην πατρίδα του και μαθαίνει για τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, όπως και ότι η βασίλισσα μητέρα του Γερτρούδη είναι παντρεμένη με τον κουνιάδο της Κλαύδιο. «Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» και η καχυποψία κυριεύει σταδιακά τη σκέψη του Άμλετ και στοιχειώνει τις ένοχες συνειδήσεις.</p>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl03_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2503984/69.jpg" alt=" " width="600" /></div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Το φάντασμα του πατέρα του του αποκαλύπτει ότι τον σκότωσε ο Κλαύδιος και του ζητά να τον εκδικηθεί. Όλο το σύστημα αξιών στο οποίο πίστευε επί χρόνια ο Άμλετ καταρρέει κι εκείνος βυθίζεται σε ένα πηγάδι μίσους και αμφιβολίας. Το δίλημμα του Άμλετ «Να ζει κανείς ή να μη ζει;» αποτελεί το κέντρο βάρους του έργου, όμως κάθε πρόσωπο έχει να παίξει σε αυτό ένα ρόλο τραγικό όσο και σημαντικό, ενώ ο συγγραφέας βάζει στο στόμα των ηρώων­ λόγια σπουδαία μέσα από ένα ειρωνικό πνευματώδες παιχνίδι λέξεων. <br />Τη μετάφραση του Διονύση Καψάλη εμπιστεύτηκε ο Γιάννης Χουβαρδάς για το ανέβασμα του έργου και δούλεψε με μια ομάδα κορυφαίων ηθοποιών: Χρήστος Λούλης (Άμλετ ), Αμαλία Μουτούση (Γερτρούδη ), Άλκηστις Πουλοπούλου (Οφηλία ), Θάνος Τοκάκης (Λαέρτης ), Χάρης Φραγκούλης (Ρόζενκραντς ), Ορφέας Αυγουστίδης (Γκίλντενστερν, Νεκροθάφτης ), Κώστας Βασαρδάνης (Οράτιος ), ­Γιώργος Γάλλος (Κλαύδιος, Φάντασμα ). Τα σκηνικά είναι της Εύας Μανιδάκη, τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη και η μουσική του Δημοσθένη Γρίβα. <br /><br /><strong><em>Ο «Άμλετ» ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών από τις 14/1 μέχρι τις 15/2.</em></strong></p>

Σχετικά άρθρα