<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Γεια σας Το μήνυμά μου έχει σχέση με το πρόβλημα που αντιμετωπίζω με την κόρη μου Πλησιάζει τα 30 δεν έχει μια σοβαρή σχέση εδώ και χρόνια και μάλιστα δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον να παντρευτεί Έχει κάνει κι άλλες σπουδές μετά το βασικό πτυχίο της τις οποίες συνεχίζει και προσπαθεί να αποκατασταθεί επαγγελματικά ώστε να είναι εντελώς ανεξάρτητη οικονομικά μένει μόνη αλλά ως τώρα τη βοηθούσαμε κι εμείς </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Το πρόβλημα όμως είναι πως κυνηγάει την καριέρα της εις βάρος της προσωπικής της ζωής με αποτέλεσμα να μένει μόνη Τη βλέπω συνεχώς να δουλεύει με ένα βιβλίο στο χέρι και με απασχολεί πολύ που στερείται πράγματα της ηλικίας της ξενύχτια με φίλους κλπ Εκείνη δεν την απασχολούν τόσο αυτά έχει πιο εξειδικευμένα ενδιαφέροντα λίγους και καλούς φίλους και μάλιστα μας λέει συνεχώς πως είναι ευχαριστημένη από τη ζωή της </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Από όσα ξέρω είχε μια σχέση η οποία τελείωσε πριν από 3 χρόνια αιτία ήταν η ζήλια του συντρόφου της επειδή αυτή εξελισσόταν και κοιτούσε την καριέρα της Μου λέει επίσης πως προτιμά να μείνει ανύπαντρη παρά να σκλαβωθεί σε μια κουζίνα όπως έκανα εγώ που δεν εργαζόμουν και είμαι κλεισμένη στο σπίτι χωρίς ενδιαφέροντα και κοινωνική ζωή Πιστεύει πως την πιέζουμε για γάμο επειδή μας ενδιαφέρει η γνώμη του κόσμου ζούμε σε επαρχία και αυτά τα θέματα συζητιούνται συνεχώς</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Είναι εμφανίσιμη πολύ καλή στη δουλειά της με καλές προοπτικές και καλό παιδί έτσι μας έλεγαν πάντοτε όλοι από μικρή ήταν ένα ήσυχο παιδί που πρώτευε σε ότι έκανε Φοβάμαι πως όλα αυτά τα προσόντα την έχουν κάνει υπερβολικά επιλεκτική με τους άνδρες αφού απορρίπτει πολλούς Και εγώ και ο πατέρας της προσπαθούμε να συζητήσουμε μαζί της και να της δείξουμε πως θα είναι ευτυχισμένη με μια δική της οικογένεια και πως αυτά μετράνε στη ζωή όχι οι καριέρες και οι διακρίσεις Όσο προσπαθούμε να το συζητήσουμε όμως τόσο εκείνη γίνεται αντιδραστική και διακόπτει κάθε συζήτηση</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span> Για τα προσωπικά της δεν συζητάει ποτέ μαζί μου δεν ξέρω πια τι κάνει και τι σχέσεις έχει Ένα πολύ καλό παιδί από τη γειτονιἀ μας την ήθελε αλλά εκείνη τον απέρριψε επειδή δεν ήταν του γούστου της Τα χρόνια όμως περνάνε βλέπω συνομήλικές της παλιές της συμμαθήτριες να παντρεύονται και νιώθω άσχημα Εκείνη λέει πως δεν τη νοιάζει εμένα όμως με απασχολεί πολύ αυτό Δεν θέλω να μείνει μόνη στη ζωή της.</span></p>
<p><span><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος, Πάνος Μυλωνάς </strong></span></p>
<p><span><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/panosmylo.jpg&amp;amp;amp;amp;width=248" alt="Πάνος Μυλωνάς " width="99" /></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p style="text-align: justify;">Μεγαλώσατε τη κόρη σας, τη γνωρίζετε καλά και έχετε μεγαλύτερη εμπειρία ζωής απο αυτή.  Διαφωνείτε μαζί της για το τι πρέπει να είναι σημαντικό στη ζωή της: για αυτήν προτεραιότητα είναι η καριέρα και οι σπουδές ενώ εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να είναι η οικογένεια. Επιθυμείτε και ονειρέυεστε για αυτή να βιώσει όσες χαρές βιώσατε και εσέις όταν παντρευτήκατε και δημιουργήσατε οικογένεια.</p>
<p style="text-align: justify;">Αναφέρετε ότι θέλετε να συζητήσετε μαζί της σε μια προσπάθεια να την πείσετε να αλλάξει προτεραιότητες παρόλο που η ίδια ξεκάθαρα δε συμφωνεί μαζί σας. Φαίνεται ότι έχετε κάνει σαφές ότι είστε διαθέσιμη για την κόρη σας και η ίδια έχει την τύχη να έχει κάποιον στη ζωή της, ο οποίος νοιάζεται γι 'αυτήν τόσο βαθιά όσο εσείς. Είναι αναμενόμενο να ανησυχείτε για αυτήν: αυτό είναι μέρος της δουλειάς σας ως γονιός. Ο κίνδυνος είναι ότι αυτό το είδος της ανησυχίας μπορεί να σας εμποδίσει να δείτε καθαρά αυτό που ικανοποιεί τη κόρη σας. Η προσέγγισή σας θα μπορούσε να είναι αντιπαραγωγική όσον αφορά τη σχέση σας και ίσως λειτουργεί σαν εμπόδιο, γράφετε για παράδειγμα ότι δεν σας ανοίγεται πια και αναρωτιέμαι αν έχει χαθεί σε ένα βαθμό η εμπιστοσύνη. Είναι λογικό να εκνευρίζεται που δεν σέβεστε την απόφαση της και αναρωτιέμαι αν εκλαμβάνει τις προσπάθειες σας σαν πίεση. </p>
<p style="text-align: justify;">Αν και όταν η κόρη σας θέλει τη βοήθειά σας και τη γνώμη σας θα σας το πεί. Και όταν το κάνει, να προσπαθήστε να την ακούσετε και να της δείξετε εμπιστοσύνη. Κατανοώ την ανησυχία σας ειδικά αν βλέπετε στο περίγυρο σας άλλες κοπέλες να παντρέυονται και να δημιουργούν οικογένεια. Αν θέλει η ίδια κάποια στιγμή θα δημιουργήσει τη δική της. Ίσως σας είναι δύσκολο αλλά πρέπει να την εμπιστευτείτε και να της επιτρέψετε να ζήσει τη ζωή της, για να πετύχει τους στόχους που η ίδια έχει θέσει και θεωρεί σημαντικούς για αυτήν τη χρονική περίοδο.  Το βασικό που γράφετε και πρέπει και εσείς να θυμάστε, είναι ότι η κορή σας είναι ευχαριστημένη και με τις επιλογές της και με τον τρόπο ζωής της.</p>
<p style="text-align: justify;">Όλοι οι γονείς κάνουν ό,τι μπορούν για να δώσουν στα παιδιά τους τα εφόδια και τις κοινωνικές δεξιότητες για να επιτύχουν στη ζωή τους και να είναι ευτυχισμένοι. Ένα από τα δυσκολότερα πράγματα που πρέπει να αποδεχθεί ένας γονιός είναι ότι τα παιδιά θα ανακαλύψουν τη ζωή μόνοι τους και στη πορεία μπορεί να κάνουν και λάθη. Απώτερος στόχος των γονιών πρέπει να είναι η ανατροφή αυτάρκων ανθρώπων που θα μπορούν να κάνουν τις δικές τους επιλογές.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>