<blockquote id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172596">
<div id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172595"><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172673">Τόμας Πίντσον </span><br /><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172686">Έμφυτο ελάττωμα</span><br /><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172710">Εκδόσεις Καςτανιώτη</span><br /><br />μεταφραση: Γιωργος Κυριαζής<br /><br /><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172668">«Κατω απο το λιθόστρωτο η παραλία»</span><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172670">_συνθημα στους τοιχους του Παρισιου Μάης 1968</span><br /><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172688">Αυτός είναι ο λόγος που ο κόσμος ζει σε δυο διαφορετικές νοητικές χώρες. Οι πολλοί, παραμυθιασμένοι από την αναγκη της επιτυχίας, κυνηγούν την απληστία τους από πίσω σαν πειθήνια σκυλιά, δεν την πιάνουν ποτέ, κάποιες στιγμές _δύσκολες μάλλον_ την αγγίζουν, αλλά αυτή τους ξεφευγει σκορπώντας νέες ποσότητες χρυσόσκονης μπρος στα μάτια τους και κλέβοντας και το τελευταίο κόκκο σωτηρίας που απέμεινε μέσα τους. Αυτοί οι πολλοί του κόσμου, χανουν μέρα με την μέρα την ψυχή τους και η αψυχη ζωή τους είναι ο συγχρονος εφιάλτης που κατοικει ως αντάλλαγμα, σε πολλά τετραγωνικά, εχει πολυτελη αυτοκίνητα, αντικείμενα επώνυμα να δηλώνουν την επιτυχία και την δυςτυχία τους. </span><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172690">Οι άλλοι, όχι τόσοι πολλοί αυτοί, πιςτεψαν ότι κάτω από το λιθόστρωτο είναι η παραλία, περα από την ουτοπία είναι το "άλλο" μιάς ζωής αθωοτητας, είναι το φονικό οπλο της πλήξης, η ευτυχία.</span><br /><br />Ο Πίντσον, ο σύγχρονος Τζόυς, στο "Εμφυτο Ελαττωμα", βάζει τους κάτοικους των δυό αυτών διαφορετικών χωρών σε σχέση, πάει να παντρευτεί ο ένας τον αλλον και τελικώς όλοι μαζι γίνονται τρόφιμοι του ίδιου ψυχιατρείου.<br />Φοβερος αφηγητής, συγχρονος σαν κλασικός, σαν αρχαίος, με μεταφορές που γυρίζουν αναποδα την συλληψη του κόσμου μας, βγαζουν το καπάκι από την κατσαρόλα που βράζουν οι χαρακτήρες των ηρωων του. Το χιούμορ στην αφήγηση του Πίντσον είναι το χέρι σωτηρίας, όταν οι ηρωωες πάνε να πνιγουν στις συγκρουσεις τους. Πλάι στους ηρωες συνεχώς αλλά και σε αποσταση ενδιαφέροντος, σε απόσταση που δεν δυσκολευει την ροή της αφήγησης αλλά διευκολυνει την κατανόηση του ακατανόητου που μας κάνει να κάνουμε ό,τι δεν θα κάναμε. Οσα ναρκωτικά και όσες μπίρες κι αν πιούν οι ηρωές του δεν καταφέρνουν να κρυφτουν. Διαφανοι στα χέρια αυτού του εκκεντρικού ιδιοφυιους που στηνει με λέξεις αποκαλύψεις!<br /><br />«Ο Ντοκ Σπορτέλο _ιδιωτικός ντεντεκτιβ_ έχει πολύ καιρό να δει την πρώην του. Και ξαφνικά εκείνη εμφανίζεται από το πουθενά κι αρχίζει να του λέει για ένα σχέδιο απαγωγής ενός ζάπλουτου μεγαλοεργολάβου, τον οποίο τυχαίνει να αγαπάει. Εύκολα λόγια. Είναι το τέλος της ψυχεδελικής δεκαετίας του ’60 στο Λος Άντζελες, και ο Ντοκ ξέρει ότι η αγάπη είναι απλώς μια λέξη του συρμού, όπως το τριπάκι και το φίνα, μόνο που η συγκεκριμένη λέξη δημιουργεί συνήθως προβλήματα. Παρ’ όλα αυτά, σε λίγο βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα αλλόκοτο κουβάρι από κίνητρα και πάθη, με πρωταγωνιστές σερφάδες, πόρνες, μαστούρηδες και ροκάδες, έναν επικίνδυνο τοκογλύφο, έναν σαξοφωνίστα σε ρόλο μυστικού πράκτορα, έναν πρώην φυλακισμένο που έχει τατουάζ μια σβάστικα στο κεφάλι και που λατρεύει την Έθελ Μέρμαν, και μια μυστηριώδη οργάνωση γνωστή ως Χρυσός Κυνόδοντας, η οποία μπορεί και να είναι απλώς μια κομπίνα που έστησαν κάποιοι οδοντίατροι για να ξεγελάσουν την εφορία…»<br /><br />Ο Τόμας Πίντσον ζωντανεύει με τον μοναδικό του συγγραφικό τρόπο αποκαλύπτει τι σημαίνει οι ψυχές πήραν φωτιά και καινε ο,τι βρουν γύρω τους… <br /><br /><br />O Τόμας Πίντσον (Thomas Ruggles Pynchon, γεν. 8 Μαΐου 1937) γεννήθηκε στο Γκλεν Κόουβ, του Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Το 1953 αποφοίτησε από το γυμνάσιο Oyster Bay και στη συνέχεια γράφτηκε στο πανεπιστήμιο του Κορνελ και συγκεκριμένα στο τμήμα μηχανολογίας. Στο τέλος της δεύτερης πανεπιστημιακής χρονιάς κατατάχθηκε στο αμερικανικό ναυτικό και επέστρεψε στο Κορνέλ το 1957 αλλάζοντας παράλληλα την κατεύθυνση των σπουδών του προς την αγγλική φιλολογία.<br /><br />Τον Μάϊο του 1959 δημοσιεύτηκε στην πανεπιστημιακή έκδοση Cornell Writer το πρώτο διήγημά του με τον τίτλο A Small Rain ενώ την ίδια χρονιά αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο. Θεωρείται πιθανό πως κατά τη διάρκεια των σπουδών του, ο Πίντσον παρακολούθησε μαθήματα του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, ο οποίος εκείνη την εποχή δίδασκε στο Κορνέλ.<br /><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172692">Μετά την αποφοίτησή του, ο Πίντσον ξεκίνησε να εργάζεται πάνω στο πρώτο του βιβλίο ενώ παράλληλα εργάστηκε ως μηχανικός στην εταιρία Boeing. Το 1963 δημοσίευσε το μυθιστόρημα V., το οποίο απέσπασε το βραβείο του ιδρύματος William Faulkner, ως το καλύτερο μυθιστόρημα πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα. Το δεύτερο βιβλίο του, "Ο λαχνός των 49 στο σφυρί" (The Crying of Lot 49) δημοσιεύτηκε το 1966 και επίσης βραβεύτηκε, αυτή τη φορά από το ίδρυμα Richard and Hilda Rosenthal.</span><br /><br />Το γνωστότερο ίσως έργο του Πίντσον, "Το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας" (Gravity's Rainbow), δημοσιεύτηκε το 1973 και απέσπασε πολύ θετικές κριτικές. Το 1990 εκδίδεται το τέταρτο μυθιστόρημά του, "Vineland" ενώ το 1997 εκδόθηκε το "Mason &amp; Dixon".<br /><br />Στη συνέχεια ο Πίντσον εξέδωσε άλλα δύο μυθιστορήματα, το ογκώδες "Ενάντια στη μέρα" (Against the day) το 2006 και το "Έμφυτο ελάττωμα" (Inherent vice) το 2009 που πρόσφατα έγινε κινηματογραφική ταινία. Αν διχάζεστε, είναι προτιμότερο να δειτε την κινηματογραφική προσαρμογη του "Εμφυτου ελαττωματος" πρωτα _είναι από τις πιο επιτυχημένες στην ιστορία του κινηματογραφου_ και μετα να διαβάσετε το λογοτεχνικο αυτό αριστουργημα.<br /><br />Στη δεκαετία του '90  _εικάζεται πως ο συγγραφέας έζησε για ένα διάστημα στο Μεξικό και την Καλιφόρνια_ μετακόμισε προς το τελος της δεκαετίας  στη Νέα Υόρκη και παντρεύτηκε την συνεργάτιδά του Μέλανι Τζάκσον με την οποία απέκτησε και ένα γιο. Γενικά για την προσωπική ζωή του συγγραφέα ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά.<br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172704">Η αποστροφή του Πίντσον απέναντι στον τύπο και τη δημοσιότητα αποτελεί τμήμα ενός ιδιότυπου μύθου που καλλιεργήθηκε γύρω από το όνομά του. Είναι ενδεικτικό ότι μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν παρά δύο διαθέσιμες φωτογραφίες του, από την περίοδο των μαθητικών σπουδών του και της θητείας του στο ναυτικό. Ο Πίντσον έχει επιμελώς φροντίσει να μην έρχεται σε επαφή με δημοσιογράφους ενώ μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του δόθηκε για το περιοδικό New York Magazine το 1996. Πριν τη δημοσίευση του Mason and Dixon, ο τηλεοπτικός σταθμός CNN εντόπισε και κινηματογράφησε τον Πίντσον στο Μανχάτταν, ωστόσο ο ίδιος απαίτησε να μην προβληθεί, αίτημα που έγινε δεκτό.</span><br /><br />Καλή κινηματογραφική βραδιά και ακόμα καλύτερη και πιό απολαυστική αναγνωση<br /><br /><span id="yui_3_16_0_1_1426582259031_172702">ΥΓ Αυτη την στιγμη διαβάζω το νέο αριστούργημα του Τόμας Πίντσον με τιτλο "Υπεραιχμη" (BLEEDING EDGE Penguin Press)που κυκλοφόρησε το 2013 στις ΗΠΑ και πριν λίγους μήνες σε ελληνική μεταφραση από τις εκδοσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ. Επίσης μη το χάσετε!</span></div>
</blockquote>