Έρωτας: Γιατί πάντα καταλήγω με τον λάθος άνθρωπο;

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Καλησπέρα σας το ερώτημά μου είναι γιατί επιλέγουμε τους λάθους ανθρώπους είχα δυο σχέσεις μέχρι τώρα και είμαι 24 χρονών σχέσεις οι οποίες δεν ήταν ουσιαστικές και δεν κατέληξαν καλά από την αρχή είχαν προβλήματα οπότε όσο συνεχίζαμε τόσο τα πράγματα δεν πηγαιναν καλά βλέπετε για αυτούς δεν ήμουν η κοπέλα που ερωτεύτηκαν αλλά η κοπέλα που ήταν το καλό κορίτσι το ήσυχο για το λόγο αυτό τα συναισθήματα και αυτά που έδιναν στη σχέση ήταν το ελάχιστο δυνατό. Αυτό το γεγονός με στενοχώρησε γιατί άρχισα να φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη μου εν τέλει ή μπορεί να καταλήξω να κάνω μια σχέση με έναν άνθρωπο που δεν πολύ θέλει και μένει μαζί μου απλά γιατί μπορεί να πληρώ τα οικογενειακά κριτήριά του και κάτι τέτοιο δεν θα το ήθελα δηλαδή προτιμώ να μείνω μόνη μου από το να έχω κάτι τέτοιο φοβάμαι ότι θα επαληθευτώ όπως έγινε και με τις προηγούμενες σχέσεις σας ευχαριστώ πολύ.</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Άννα Κανδαράκη</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/kandarakineww.jpg&amp;width=248" alt="Άννα Κανδαράκη" width="99" /></p>
<div style="text-align: justify;">Η επιλογή του συντρόφου είναι ένα θέμα που μας δυσκολεύει και μας προβληματίζει..  ακούω καθημερινά στη δουλειά μου κουβέντες όπως : "πως βρέθηκα πάλι με το λάθος άνθρωπο ; ", "κάνω τη μια λάθος επιλογή μετά την άλλη" "πόσα χρόνια έχασα να ξοδεύομαι σε καταστάσεις χωρίς νόημα" και απο την άλλη έρχεται η φράση του Ζαν Πολ Σαρτρ " είμαστε οι επιλογές μας" .. για να μας μπερδέψει ακόμα περισσότερο.  Που τελικά είναι η αλήθεια;</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Από τον τρόπο που μας μιλάς φαίνεται ο προβληματισμός σου για το πως σε βλέπουν οι άλλοι και δε μας μιλάς για το πως βλέπεις εσύ τον εαυτό σου. Η αγωνία σου να βρεις ένα σύντροφο σε βάζει να κάνεις λάθος επιλογές όπως μας γράφεις. Είναι σίγουρα επιλογές? η μήπως αισθάνεσαι ότι βρίσκεσαι σε σχέσεις που σε επιλέγουν εκείνοι και εσύ από φόβο μήπως μείνεις μόνη σου ακολουθείς? Μιλάς με όρους ανάγκης και όχι με όρους επιθυμίας. Σαν να είναι ο φόβος της μοναξιάς που σε οδηγεί και όχι η επιθυμία σου να μοιραστείς το καλό και ζωντανό που εσύ θέλεις να είσαι. Θυμήσου ότι μισό και μισό κάνουν δύο μισά και όχι ένα ολόκληρο. Έχεις να σε "πλάσεις" και να σε χαρείς να γίνεις εσύ πρώτα μια ερωτική γυναίκα που χαίρεται τη ζωή της και βάζει φροντίδα σε ό,τι κάνει, που προσέχει τον εαυτό της και ακριβώς επειδή τον προσέχει και τον εκτιμάει δεν τον "κερνάει" χωρίς όρους και δεν μένει να εμπλέκεται σε καταστάσεις που τις νιώθει η ίδια λίγες. Στάσου στις δικές σου επιθυμίες. Τι είναι αυτό που εσύ θέλεις. Τι είναι αυτό που <em>εσύ</em> ζητάς στο σύντροφο που θέλεις να έχεις δίπλα σου χωρίς να προσαρμόζεσαι ανάλογα με τις επιθυμίες του κάθε ανθρώπου που – <em>χωρίς να έχεις επιλέξει</em>- έτυχε να βρεθεί στη ζωή σου; </div>

Σχετικά άρθρα