<p style="text-align: justify;">Η <strong>διαφραγματοκήλη</strong> είναι μια καλοήθης πάθηση κατά την οποία ένα τμήμα του στομάχου προβάλει προς το θώρακα μέσα από κάποιο χάσμα του <strong>διαφράγματος</strong>, του μυός, δηλαδή, που χωρίζει την θωρακική κοιλότητα από την κοιλιά.</p>
<h3 style="text-align: justify;">Υπάρχουν 2 κύριοι τύποι διαφραγματοκήλης:</h3>
<p>Ολισθαίνουσα <strong>διαφραγματοκήλη</strong>, που είναι και η συχνότερη. Συμβαίνει όταν η γαστροοισοφαγική συμβολή (το σημείο που ο οισοφάγος ενώνεται με τον στόμαχο) βρίσκεται ψηλότερα από την φυσιολογική του θέση με αποτέλεσμα μέσα από το οισοφαγικό άνοιγμα του <strong>διαφράγματος</strong> διέρχεται (ολισθαίνει) τμήμα του στομάχου.</p>
<p>Παραοισοφαγική <strong>διαφραγματοκήλη</strong>, κατά την οποία η γαστροοισοφαγική συμβολή βρίσκεται στην φυσιολογική της θέση, αλλά από το οισοφαγικό άνοιγμα του <strong>διαφράγματος</strong> προβάλει προς το θώρακα μέρος του θόλου του στομάχου, του ανώτερου, δηλαδή, τμήματός του</p>
<h2 style="text-align: justify;">Ποια είναι τα συμπτώματα της διαφραγματοκήλης;</h2>
<p style="text-align: justify;"><img class="size-full wp-image-138 alignright" style="margin: 5px;" title="Διαφραγματοκήλη" src="http://www.laparosurgery.gr/wp-content/uploads/2012/12/hiatal_hernia.jpeg" alt="Διαφραγματοκήλη" width="330" height="260" /><br /> Το κυριότερο σύμπτωμα της <strong>διαφραγματοκήλης</strong> είναι η γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση, δηλαδή η άνοδος γαστρικού περιεχομένου στον οισοφάγο, που λόγω της οξύτητά του προκαλεί πόνο και «κάψιμο» στο θώρακα πίσω από το στέρνο. Τα οξέα αυτά μπορεί να φτάσουν και μέχρι το στόμα, ιδίως όταν ο ασθενής ξαπλώνει ή σκύβει. Άλλα συμπτώματα είναι τα ρεψίματα και το αίσθημα ότι η τροφή σταματάει στον οισοφάγο που οι ασθενείς την περιγράφουν σαν «κόμπο».</p>
<h2 style="text-align: justify;">Πώς γίνεται η διάγνωση της διαφραγματοκήλης;</h2>
<p style="text-align: justify;">Συνήθως η διάγνωση της νόσου γίνεται στα πλαίσια της διερεύνησης των αιτιών γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, που είναι και η συχνότερη εκδήλωσή της. Για την τεκμηρίωση της <strong>διαφραγματοκήλης</strong> συνήθως αρκεί ενδοσκόπηση του ανώτερου πεπτικού (οισοφαγογαστροσκόπηση) και ακτινολογικός έλεγχος με κατάποση σκιαγραφικής ουσίας</p>
<h2 style="text-align: justify;">Ποια είναι η θεραπεία της διαφραγματοκήλης;</h2>
<p style="text-align: justify;">Η συντηρητική αγωγή έχει ως σκοπό την ύφεση των συμπτωμάτων που οφείλονται στην παλινδρόμηση του γαστρικού περιεχομένου και αφορά την χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής και τροποποίηση της διατροφής.</p>
<p style="text-align: justify;"><a href="http://www.laparosurgery.gr/wp-content/uploads/2012/12/nissen2.jpg"><img class="alignnone size-full wp-image-458" src="http://www.laparosurgery.gr/wp-content/uploads/2012/12/nissen2.jpg" alt="" width="628" height="250" /></a></p>
<p style="text-align: justify;">Επειδή, όμως, η <strong>διαφραγματοκήλη</strong> αφορά διαταραχή της φυσιολογικής ανατομίας στης περιοχής της γαστροοισοφαγικής συμβολής, η θεραπεία της είναι η χειρουργική αποκατάσταση. Έτσι, στην ολισθαίνουσα μορφή η χειρουργική αποκατάσταση γίνεται με την Θολοπλαστική κατά Nissen και κατά την οποία το ανώτερο μέρος του στομάχου (ο θόλος) τυλίγεται γύρω από το κατώτερο τμήμα του οισοφάγου. Με τον τρόπο αυτό η γαστροοισοφαγική συμβολή καθηλώνεται στην φυσιολογική της θέση, δηλαδή κάτω από το διάφραγμα.</p>
<p style="text-align: justify;"><a href="http://www.laparosurgery.gr/wp-content/uploads/2012/12/%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%BC%CE%B1.jpg"><img class="alignnone size-full wp-image-456" src="http://www.laparosurgery.gr/wp-content/uploads/2012/12/%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%BC%CE%B1.jpg" alt="πλέγμα" width="628" height="250" /></a></p>
<p style="text-align: justify;">Στην παραοισοφαγική <strong>διαφραγματοκήλη</strong> στο διευρυσμένο οισοφαγικό άνοιγμα του διαφράγματος τοποθετείται κατάλληλο πλέγμα (σαν μπάλωμα) το οποίο δεν επιτρέπει πια την άνοδο του δόλου του στομάχου προς τον θώρακα.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι χειρουργικές αυτές επεμβάσεις, αν το επιτρέπει και η γενικότερη κατάσταση της υγείας του ασθενούς, γίνονται λαπαροσκοπικά (με 4-5 μικρές τρύπες στο κοιλιακό τοίχωμα αντί της κλασσικής χειρουργικής τομής), με ελάχιστο χρόνο νοσηλείας (συνήθως 1 ημέρα) και άμεση επάνοδο στην καθημερινή δραστηριότητα μετά το χειρουργείο. Απαραίτητη, βέβαια, προϋπόθεση είναι η χειρουργική ομάδα που θα αναλάβει την αντιμετώπιση του ασθενούς να έχει την κατάλληλη εκπαίδευση και εμπειρία στην προχωρημένη λαπαροσκοπική Χειρουργική.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γράφει ο Αναστάσιος Τσεχπενάκης – Γενικός Χειρουργός</strong></p>
<p style="text-align: justify;">http://www.laparosurgery.gr</p>