Διαζύγιο: Πώς αντιδρά ένα παιδί ανάλογα με την ηλικία

<p style="text-align: justify;">Ο μπαμπάς και η μαμά χωρίζουν </p>
<p style="text-align: justify;">Από την επιστημονική ομάδα του διατροφολόγου Ευάγγελου Ζουμπανέα diatrofi.gr </p>
<p style="text-align: justify;">Λουΐζα Ιωαννίδου Σχολική Ψυχολόγος (Παιδοψυχολόγος)</p>
<p style="text-align: justify;">Το διαζύγιο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα στρεσσογόνα γεγονότα στη ζωή μιας οικογένειας. Πολλά παιδιά καταφέρνουν και ξεπερνούν αυτή την στρεσσογόνο εμπειρία, ωστόσο ένας αρκετά μεγάλος αριθμός βιώνει με επώδυνο τρόπο τουλάχιστον κάποια φάση αυτής της κατάστασης.</p>
<p style="text-align: justify;">Η επίδραση του χωρισμού των γονέων στα παιδιά είναι μεγάλη. Οι σύγχρονες έρευνες όμως υπογραμμίζουν τη σημαντικότητα της καλής επικοινωνίας και των δύο γονέων καθώς και της συνεργασίας τους για την διαπαιδαγώγηση του παιδιού με στόχο την καλύτερη προσαρμογή του.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι ψυχολογικές αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται από την ηλικία τους κατά το διαζύγιο</p>
<p style="text-align: justify;">Παιδιά βρεφικής ηλικίας</p>
<p style="text-align: justify;">Τα μωρά καταλαβαίνουν ότι κάτι έχει αλλάξει και συνήθως αντιδρούν με το σώμα τους, όπως εμφανίζουν διαταραχές στο φαγητό ή στον ύπνο, καθώς και μεταβολές στη διάθεση. Διαισθάνονται την ένταση και ανησυχία των γονέων και πολλές φορές παρουσιάζουν άγχος αποχωρισμού και προσκόλληση στους γονείς. Όμως, δείχνουν μακροχρόνια προσαρμογή γιατί δε θυμούνται πολλά από την κοινή οικογενειακή ζωή.</p>
<p style="text-align: justify;">Παιδιά προσχολικής ηλικίας</p>
<p style="text-align: justify;">Αρχικά αντιδρούν με δάκρυα και θυμό, με στάδια έντονης σιωπής, σε σημείο αδιαφορίας. Έρχεται στο προσκήνιο ο φόβος της εγκατάλειψης, με τη μορφή του άγχος του αποχωρισμού. Συχνά οδηγούνται σε λανθασμένες ερμηνείες για τις αιτίες του διαζυγίου, λόγω του ότι γνωστικά δεν μπορούν να κατανοήσουν ακόμη αρκετά πράγματα, και θεωρούν υπεύθυνο τον εαυτό τους και νιώθουν πολλές ενοχές για αυτό. Δυσκολεύονται να αποδεκτούν την κατάσταση και καλλιεργούν έντονες φαντασιώσεις συμφιλίωσης μεταξύ των γονέων.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Συνήθη συμπτώματα</p>
<p style="text-align: justify;">Διαταραχές στον ύπνο και διατροφή</p>
<p style="text-align: justify;">Συχνό κλάμα</p>
<p style="text-align: justify;">Επιθετικότητα</p>
<p style="text-align: justify;">Παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές, όπως νυχτερινή ενούριση, πιπίλισμα</p>
<p style="text-align: justify;">Έντονο άγχος</p>
<p style="text-align: justify;">Ευερεθιστότητα</p>
<p style="text-align: justify;">Αυξημένη προσκόλληση στον ένα γονέα</p>
<p style="text-align: justify;">Παιδιά σχολικής ηλικίας</p>
<p style="text-align: justify;">Παρουσιάζουν θλίψη και έντονο θυμό, ιδιαίτερα για το γονέα που «φεύγει». Μπορεί να έχουν φαντασιώσεις εγκατάλειψης αλλά και απόσυρσης αγάπης. Μπορεί να εμφανίσουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, προβλήματα στη συμπεριφορά, αδυναμία συγκέντρωσης, ξαφνική πτώση στη σχολική επίδοση ή και δυσκολίες στη μάθηση. Μπορεί ακόμη να προκύψουν δυσκολίες στις σχέσεις με τους συνομηλίκους τους και γενικότερα με τις διαπροσωπικές τους σχέσεις. Παρατηρούνται συχνά σωματικά ενοχλήματα (κεφαλαλγίες, κοιλιακοί πόνοι).</p>
<p style="text-align: justify;">Εφηβεία</p>
<p style="text-align: justify;">Οι έφηβοι εμφανίζουν συχνά έντονα συμπτώματα κατάθλιψης, θλίψη, ευερεθιστότητα, απόσυρση, κλείσιμο στον εαυτό τους, χαμηλή αυτοεκτίμηση, δυσκολίες στη συγκέντρωση. Κάποιες φορές επίσης παρουσιάζουν δυσκολίες στον ύπνο και τη διατροφή, σωματικά ενοχλήματα. Δίνουν την εντύπωση ότι απομακρύνονται από την οικογενειακή ζωή και καταφεύγουν σε φίλους, προσπαθώντας να βρουν νόημα στη δική τους ζωή.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Οδηγίες για τους γονείς</p>
<p style="text-align: justify;">Μην κρύψετε την αλήθεια από το παιδί. Ανακοινώστε στα παιδιά σας ότι πρόκειται να χωρίσετε, γιατί πλέον δεν αγαπιέστε μεταξύ σας ως σύζυγοι.</p>
<p style="text-align: justify;">Διαβεβαιώστε τα ότι θα συνεχίσετε να τα αγαπάτε το ίδιο, και ότι σε καμία περίπτωση δεν ευθύνονται τα ίδια για τον χωρισμό σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Ενθαρρύνετε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να κάνουν ερωτήσεις και απαντήστε με ειλικρίνεια και ευαισθησία.</p>
<p style="text-align: justify;">Μην κρύψετε τα δικά σας αισθήματα.</p>
<p style="text-align: justify;">Μην κατηγορείτε τον άλλο γονέα, μην παραπονείστε στο παιδί για τον πρώην σύντροφό σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Διαβεβαιώστε το παιδί ότι θα έχει επαφή και με τους δύο γονείς, οι οποίοι θα το αγαπούν πάντα και δεν πρόκειται να το εγκαταλείψουν.</p>
<p style="text-align: justify;">Προετοιμάστε το παιδί σας για τις πιθανές αλλαγές που θα ακολουθήσουν και δώστε έμφαση σε αυτά που θα παραμείνουν ίδια, όπως η καθημερινή ρουτίνα των παιδιών (ίδιο σχολείο, ίδιο σπίτι).</p>
<p style="text-align: justify;">Ενημερώστε το σχολείο του.</p>
<p style="text-align: justify;">Προσπαθήστε να μη συμπεριφέρεστε στο παιδί σαν να είναι μεγάλο. Δεν είναι αρμόδιο να σηκώσει και το δικό σας βάρος. Πρέπει να του δοθεί χρόνος για να διαχειριστεί τις δικές του δυσκολίες και εσείς να βοηθηθείτε να αντιμετωπίσετε τις δικές σας</p>
<p style="text-align: justify;">Απευθυνθείτε στον ειδικό όταν αυτό είναι χρήσιμο για την καλύτερη προσαρμογή του παιδιού και του εαυτού σας.</p>

Σχετικά άρθρα