Διαζύγιο: Όταν το παιδί παίρνει το μέρος του ενός γονέα

<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Αναγνώστης μας ρωτά:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Kαλησπέρα σας. Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα με την κόρη μου η οποία είναι στην εφηβεία 15 ετών. Είμαι διαζευγμένη και κάνω τα πάντα για να τη μεγαλώσω σωστά. Ο πατέρας της όμως δε συμμετέχει στην ανατροφή του παιδιού. Παρόλα αυτά η κόρη μου πολλές φορές παίρνει το μέρος του πατέρα. Τι να κάνω; Ευχαριστώ πολύ θα είναι χρήσιμη μια απάντησή σας.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Μαρκέλλα Καπλάνη.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/mkaplani.jpg&amp;amp;width=640&amp;amp;height=430" alt="" /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span>Η θέση του διαζευγμένου γονέα είναι σίγουρα ιδιαίτερα δύσκολη. Ειδικά εφόσον μιλάμε για ένα παιδί που μπαίνει στην εφηβεία που, αναπτυξιολογικά και μόνο. έχει την τάση να θέλει να αντιδράει σε αυτό που το λένε, η κατάσταση περιπλέκεται λίγο παραπάνω. Η καλύτερη και προτιμότερη στάση που μπορείτε να έχετε σε αυτή την περίπτωση είναι να αποφύγετε να κατηγορείτε τον πατέρα της για το οτιδήποτε. Όσο και να σας πονάει κι να σας πληγώνει το οτι παίρνει το μέρος του και ότι χρησιμοποιεί κάποια πράγματα εναντίον σας, είναι πολύ σημαντικό να μην μπείτε σε ανταγωνισμό με τον πατέρα της. Αυτή τη στιγμή κόρης σας περνάει μία φάση που περνάνε οι περισσότεροι έφηβοι – θέλει να αποδείξει σε σας ότι είναι ανεξάρτητη με δική της βούληση, κι οι έφηβοι συνήθως κανουν σπασικλες κινήσεις ωστε να αποδείξουν κάτι τέτοιο μέσα από την αντιδραστικότητά και με το να πηγαίνουνε κόντρα στον γονέα που τους ανατρέφει. Όσο είναι δυνατόν, είναι σημαντικό μη δίνετε τροφή σε όλο αυτό μπαίνοντας στο τριπάκι είτε να δικαιολογήσετε τον εαυτό σας είτε είτε να κατηγορήσετε την άλλη πλευρά. Καλό θα ήταν να προσπαθήσετε να κάνετε μία ανοιχτή συζήτηση με την κόρη σας για τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι πρέπει να σας πηγαίνει κόντρα. Πιθανώς να χρειαστούν πολλές συζητήσεις μέχρι να φτάσετε στο πραγματικό αίτιο αυτής της συμπεριφοράς. Καλό είναι να είστε ανοικτή στο να ακούσετε πως αντιλαμβάνεται ίδια τα πράγματα. Τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις φορές δεν είναι η κατάσταση που μας επηρεάζει τόσο όσο η αντίληψή μας γι' αυτήν. Οπότε, ακόμη κι αν διακρίνεται ότι υπάρχει μία διαστρεβλωμένη αντίληψη της πραγματικότητας, να έχετε στο νου σας οτι εάν έτσι βλέπει τα πράγματα η κόρη σας, θα αντιδράει ανάλογα. Εκτούτου, θα είναι καλό να δράσετε με βάση την κατάστασή που η ίδια αντιλαμβάνεται παρά αυτής που βλέπετε εσείς. Σίγουρα θέλει υπομονή και κατανόηση από μέρους σας όσο αυτό είναι δυνατόν. Επίσης, θέλει να είστε ειλικρινείς και ανοιχτή και εσείς η ίδια με τα συναισθήματά σας. Θα ωφελούσε να μιλήσετε ξεκάθαρα στην κόρη σας και να της εξηγήσετε ότι ο τρόπος που αντιδράει πληγώνει κι εσάς, κάτι που πολύ πιθανώς να μην έχει σκεφτεί η κόρη σας. Δεν θα της πείτε κάτι τέτοιο για να τις προκαλέσετε ενοχές. Θα το κάνετε με ένα τρόπο ώστε να της δείξετε ότι και εσείς έρχεστε σε δύσκολη θέση όσο και εκείνη – σε αυτή την ηλικία τα παιδιά είναι εγωκεντρικά από τη φύση και τους χρειάζονται την υπενθύμιση ότι κι οι άλλοι πολλοί πιθανώς να βιώνουν ανάλογα συναισθήματα ώστε να μπορέσουν να βγουν λίγο από τον δικό τους μικρόκοσμο. Σας εύχομαι κάθε καλό, και είμαστε εδώ αν χρειαστείτε περαιτέρω συμβουλές.</span></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα