Πώς καταλαβαίνουμε ότι κάποιος είναι μανιοκαταθλιπτικός;

<p style=”text-align: justify;”>H διπολική διαταραχή παλαιότερα γνωστή και ως μανιοκατάθλιψη, είναι μια συναισθηματική διαταραχή όπου ο ασθενής βιώνει εναλλασσόμενα επεισόδια μανίας και κατάθλιψης.</p>
<p style=”text-align: justify;”><strong>Από τη Δρ. Μυρσίνη Κωστοπούλου Κλινική Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια. </strong></p>
<p style=”text-align: justify;”>Πρόκειται για μια σοβαρή ψυχική ασθένεια η οποία αλλοίωνα το συναισθηματικό κόσμο και την ικανότητα λογικής διεργασίας της σκέψης του ατόμου. Σε αντίθεση με τη φυσιολογική μεταβολή της διάθεσης ανάμεσα στη χαρά και στη λύπη, η διπολική διαταραχή δημιουργεί έντονη κυκλικότητα των συναισθημάτων και ο ασθενής δυσλειτουργεί στους σημαντικούς τομείς της ζωής του, ενώ συχνά γίνεται αυτοκαταστροφικός. Χαρακτηριστικά συμπτώματα είναι η διαδοχική μεταβολή της συναισθηματικής διάθεσης από ευφορία σε μελαγχολία, με ενδιάμεσες περιόδους συναισθηματικής ισορροπίας. Κατά τη διάρκεια ενός μανιακού επεισοδίου παρατηρείται υπερβολικά ανεβασμένη διάθεση, αίσθηση μεγαλείου που συχνά συνοδεύεται από ψευδαισθήσεις, ψυχοκινητική ανησυχία, υπερε-νεργητικότητα, ευερεθιστότητα, γρήγορη σκέψη και ομιλία, άρση αναστολών, παρορμητικότατα, έντονη σεξουαλική επιθυμία, μειωμένη ανάγκη για ύπνο, καταναλωτική συμπεριφορά και κατάχρηση ουσιών. Αντίθετα, το καταθλιπτικό επεισόδιο χαρακτηρίζεται από έντονη θλίψη και απελπισία, αίσθημα αναξιοτητας, αποτυχίας και αβοηθησίας, αδυναμία άντλησης ευχαρίστησης απο τις καθημερινές δραστηριότητες, μειωμένη ενεργητικότητα, εύκολη κόπωση, δυσκολία στη συγκέντρωση, στη μνήμη, στη δυνατότητα λήψης αποφάσεων,  διαταραχές στον ύπνο και στην όρεξη και αυτοκτονικό ιδεασμό που μπορεί να συνοδεύεται από πραγματικές απόπειρες αυτοκτονίας.</p>
<p style=”text-align: justify;”>Πώς θεραπεύεται η διπολική διαταραχή;</p>
<p style=”text-align: justify;”>Η θεραπεία της διπολικής διαταραχής είναι απαραίτητη και όσο πιο έγκαιρα ξεκινήσει τόσο πιο θετική Οα είναι η πρόγνωση της υγείας του ασθενή, η  θεραπεία στοχεύει στην ύφεση των συμπτωμάτων, στην εξισορρόπηση και στην ομαλοποίηση της ουναασθηματικής διάθεσης του ασθενή και στην πρόληψη μελλοντικών υποτροπών. Το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα περιλαμβάνει την αγωγή με ψυχοφάρμακα σε συνδυασμό με την ψυχολογική στήριξη του ασθενή. Συγκεκριμένα, τα φάρμακα επιλογής είνοα τα λεγόμενο, σταθεροποιητικά της διάθεσης (ττ.χ., λίθιο). τα αντιεπιληπτικά, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ανθεκτικές σε άλλες θεραπείες η χρήση ηλεκτροσπασμοθεραπείας ενδέχεται να είναι αποτελεσματική. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία εκπαιδεύει το διπολικό ασθενή στην αναγνώριση και στην αλλαγή των αρνητικών σκέψεων του και συμπεριφορών που σχετίζονται με τη νόσο, τον εαυτό του και τον κόσμο. Ιδιαίτερα βοηθητική είναι η ψυχοεκπαίδευση του ψυχικά πάσχοντος όσο και της οικογένειας του στα συμπτώματα, στην πορεία της διαταραχής και στην αποδοχή μιας αναγκαίας και χρόνιας ψυχοφαρμακευτικής θεραπείας και ψυχολογικής υποστήριξης. Παρότι η διπολική διαταραχή είναι χρόνια νόσος, τα συμπτώματα της μπορούν σε γενικές γραμμές να ελεγχθούν και ο ασθενής να είναι ικανός να λειτουργεί αποτελεσματικά στην καθημερινή του ζωή. </p>
<p style=”text-align: justify;”><strong><strong><em>Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα στο βιβλίο της Δρ Κωστοπούλου  Μιλώντας για εμάς και τα προβλήματά μας Εκδόσεις Καστανιώτη</em></strong></strong></p>

Σχετικά άρθρα