<p>Ο τύπος του άντρα που είναι προσκολλημένος και κυριαρχείται από την μητέρα του είναι δικός σας;</p>
<p><strong> 1. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του άντρα που ονομάζουμε κοινώς "μαμάκια";</strong></p>
<p>Η Λέξη «Μαμάκιας» περιγράφει τον τύπο του άντρα που είναι προσκολλημένος και κυριαρχείται από την μητέρα του. Είναι πολύ πιθανή κρυφή και άρρητη συμμαχία του μαζί της, έναντι των άλλων μελών της οικογένειας. Είναι ο τύπος του άντρα που ποτέ δεν έκοψε τον ομφάλιο λώρο. Υπερπροστατευόταν από την μητέρα του, ήταν το καμάρι της και ίσως να ήταν σαν παιδί άτολμο και παραχαϊδευμένο. Ως ενήλικας περιγράφεται ως ανώριμος άνδρας που προτιμά να ζητά την γνώμη των άλλων και να μην παίρνει ευθύνες και πρωτοβουλίες αποφεύγοντας να παίρνει τις συνέπειες των λανθασμένων χειρισμών. Παραμένει ουδέτερος ακόμα και σε μια διαμάχη ανάμεσα στην γυναίκα του και την μητέρα του αποφεύγοντας να δυσαρεστήσει και να στεναχωρήσει κυρίως την μητέρα του. Είναι ο άντρας που θα τρέξει να την βοηθήσει στις υποχρεώσεις της και θα της συμπαρασταθεί σε ότι και να του ζητήσει. Σε αντίθεση με την προηγούμενη περιγραφή, το «καλό παιδί της μαμάς» μπορεί επίσης να λειτουργήσει με διαφορετικό τρόπο ως ενήλικας π.χ να συγκρούεται μαζί της για κάτι που θέλει ή νομίζει ότι θέλει αμφισβητώντας έτσι την κυριαρχία της, δείχνοντας της ποιος είναι ο άντρας και ποιος κάνει κουμάντο, αλλά τελικά μετά από κάποιες δυσκολίες/συγκυρίες, πιθανή η προσποιητή ασθένεια της μητέρας του φαίνεται ποιος έχει το πάνω χέρι.</p>
<p><strong>2. Ποια είναι τα προβλήματα που δημιουργούνται σε μια σχέση εξαιτίας του "κολλήματος" του άντρα με την μητέρα του;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τα προβλήματα ξεκινούν από τις διενέξεις πχ. Ποιος έχει δίκιο και γιατί «εγώ η η μητέρα σου. Η πεθερά μπαίνει στη μέση και η κυριαρχία της συνεχίζεται. Αν η νύφη/σύντροφος το δεχτεί δεν φαίνεται κανένα πρόβλημα αλλά αν δεν το δεχτεί και η ίδια επιθυμεί να κυριαρχεί τον άντρα της, το σπίτι της και την διαπαιδαγώγηση των παιδιών της τότε το αποτέλεσμα είναι γι αυτήν οδυνηρό μια και η συμμαχία μητέρας –γιου είναι πολύ δυνατή. Απογοητεύσεις, συγκρούσεις απομάκρυνση, αποξένωση καυγάδες και γκρίνια θα φέρουν το ζευγάρι σε απόγνωση. Ο σύζυγο/σύντροφος τις περισσότερες φορές δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα που υπάρχει δεν θέτει όρια ανάμεσα στις συμπεριφορές της μητέρας του και της συζύγου και τότε πάμε για ακόμη έναν γύρο σκληρών προβλημάτων και απογοητεύσεων με αποτέλεσμα να πληγώνεται η σχέση και να δίνεται ένα απαράδεκτο παράδειγμα για τα παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>3. Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αρχικά θα πρέπει και οι δύο σύζυγοι/σύντροφοι να αναγνωρίζουν το πρόβλημα σαν πρόβλημα. Με ψυχραιμία θα πρέπει να χειριστούν την κατάσταση γιατί τις μαμάδες τις χρειαζόμαστε και τις αγαπάμε και είναι πολύτιμες για την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας. Έχουν πολλά να δώσουν και δεν θα πρέπει να τις αποκλείουμε από την ζωή μας. Θα πρέπει να κάνουμε σωστή διαχείριση οριοθετώντας ρόλους και κανόνες που οφείλουν όλοι να σέβονται.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>4. Πως πρέπει η γυναίκα να χειριστεί αυτόν τον τύπο άντρα</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Μια γυναίκα που έχει επιλέξει έναν τύπο άνδρα που είναι προσκολλημένος στην μητέρα του τις περισσότερες φορές είναι ανάλογη με αυτόν. Μπορεί και η ίδια να είναι προσκολλημένη στην μητέρα η στην οικογένειά της κάνοντας αντίθετη συμμαχία σε σχέση με την οικογένεια του συζύγου της. Μια γυναίκα που αντιμετωπίζει τέτοιου είδους προβλήματα ίσως θα πρέπει να αναρωτηθεί γιατί μπαίνει στην παγίδα του ανταγωνισμού για μια αγάπη όπως αυτή μητέρας –γιου που είναι αδιαπραγμάτευτη. Θα πρέπει να αναρωτηθεί αν νιώθει απειλή από την μητέρα του συζύγου/συντρόφου της και αν η απάντηση είναι καταφατική τότε θα πρέπει να ανατρέξει στο είδος της σχέσης που έχει με τον σύντροφο της. Σχέση κυριαρχίας; Σχέση υποταγής; Σχέση που ορίζεται από τον φόβο εγκατάλειψης; Η το γονεικό της πρότυπο που επαναλαμβάνεται; Αφού λοιπόν ασχοληθεί με τις σκέψεις και τις δικές της συμπεριφορές και συναισθήματα για το πρόβλημα τότε μπορεί να βοηθήσει τον σύντροφό της να καταλάβει την στάση του και την συμπεριφορά του απέναντί της και απέναντι στην μητέρα του με στόχο μια ωφέλιμη διαχείριση του προβλήματος. Η στάση της δεν θα πρέπει να είναι εναντίον του αλλά και ούτε εναντίον της μητέρας του, δηλαδή στάση επιθετικότητας αντίθετα θα πρέπει να έχει στάση δράσης και επικοινωνίας.  Πηγή: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ</p>