Μητέρα, σύζυγος και εργαζόμενη: Πώς να τα συνδυάσεις

<p style="text-align: justify;">Όταν οι άνθρωποι επιμένουν στους δύσκολους καιρούς, ξεπερνούν τη δοκιμασία αποκτώντας μια πιο ισχυρή αίσθηση αποτελεσματικότητας. Αλμπερτ Μπαντουρα, Encyclopedia of Human Behavior, 1994</p>
<p style="text-align: justify;">Από τη στιγμή που η οικογένεια έχει δημιουργηθεί, ξεκινά η πραγματικότητα που περιλαμβάνει τις χαρές και τα άγχη της ανατροφής του παιδιού. Το να βλέπετε τα πρώτα βήματα του μωρού σας, να ακούτε τις πρώτες του λέξεις και να νιώθετε υπερήφανοι όταν σαςαποκαλεί«μαμά» ή «μπαμπά» είναι ανεκτίμητα.</p>
<p style="text-align: justify;">Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν κάποια σημαντικά ζητήματα στα οποία πρέπει να αναφερθούμε</p>
<p style="text-align: justify;"><br />•<strong> Το να περνάτε χρόνο με το παιδί σας.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>• Να δίνετε την ευκαιρία στον γονιό που ασχολείται κυρίως με το παιδί να ξεκουράζεται.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>• Το να ασχολείστε με τις δουλειές του σπιτιού.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>• Να περνάτε χρόνο ως ζευγάρι.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Πάρα πολύ συχνά τα παραπάνω αποτελούν σημεία διένεξης που προκαλούν διαπληκτισμούς και πληγώνουν αν οι σύντροφοι δεν τα αντιμετωπίσουν εγκαίρως.</p>
<p style="text-align: justify;">Συνήθως ο ένας γονιός συνεχίζει να εργάζεται, ενώ ο άλλος μένει στο σπίτι με το μωρό, και ο «εργαζόμενος» γονιός μπορεί να γίνει επικριτικός με τη μητέρα ή τον πατέρα που μένει στο σπίτι, όταν αυτή ή αυτός δεν βάζει σκούπα όσο συχνά έβαζε παλιότερα ή όταν τα πιάτα αρχίζουν και γίνονται στοίβες στον νεροχύτη. Αντιστρόφως, ο γονιός που μένει στο σπίτι θεωρεί πως ο εργαζόμενος σύντροφός του έχει άγνοια όλων των χρονοβόρων ενεργειών που πρέπει να κάνει κάποιος όταν φροντίζει ένα βρέφος. Εύκολα ξεσπούν διαπληκτισμοί όταν ο σύντροφος που εργάζεται εκτός σπιτιού επιβάλλει την ανάγκη του για ξεκούραση ενόσω βρίσκεται στο σπίτι, γιατί, στο κάτω κάτω, αυτός δούλευε όλη μέρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η δυσαρέσκεια και η αγανάκτηση μπορούν να αποφευχθούν αν και οι δυο σας δείχνετε ευαισθησία απέναντι στις ανάγκες του άλλου και θυμάστε πως είστε το ίδιο σημαντικοί για τη λειτουργία της οικογένειάς σας. Καλό είναι να θυμάστε το παλιό ρητό που λέει πως «το ;eνα χέρι νίβει τ' άλλο, και τα δυο το πρόσωπο».</p>
<p style="text-align: justify;">Πόσο χρόνο θα πρέπει να περνάει ο εργαζόμενος γονιός με τo παιδί to βράδυ; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι πολύπλοκη και ποικίλλει ανάλογα με τις προσωπικές ανάγκες καιτων δύο γονιών Δεν υπάρχει μία μοναδική ή απλή απάντηση. Από τη στιγμή της γέννησής του κάθε παιδί χρειάζεται χρόνο και με τους δυο γονείς του. Κάθε γονιός θα πρεπει να αναγνωρίζει τη δική του ανανκη για επαφή με τον γιο ή την κόρη του </p>
<p style="text-align: justify;">Ο καθηγητής Μάικ Ντε Ρέσνικ του Πανεπιστημίου της Mινεσότα και οι συνεργάτες του, σε μια έκθεση σχετικά με τα πορίσματα που προέκυψαν από την Εθνική Διαχρονική Μελέτη της Εφηβικής Υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1997. συνέκριναν εφήβους των οποίων οι γονείς συχνά απούσιαζαν καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας με συνομηλίκους τους των οποίων οι γονείς ήταν παρόντες όταν εκείνοι πήγαιναν για ύπνο, όταν ξυπνούσαν και όταν επέστρεφαν από το σχολείο. Όσα παιδιά μεγάλωσαν με τους γονείς να βρίσκονται κοντά τους διαπιστώθηκε πως είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συναισθηματικές διαταραχές. Παρατηρήθηκε, επίσης, σημαντική μείωση της πιθανότητας εμφάνισης συναισθηματικών διαταραχών εάν συμμετείχαν μαζί με τους γονείς τους σε διάφορες δραστηριότητες.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσο σημαντικός είναι ο χρόνος που περνάτε με τα παιδιά σας τόσο σημαντικός είναι και ο χρόνος που περνάτε με τον σύντροφό σας. Πριν γίνετε οικογένεια, ήσασταν ζευγάρι. Ελπίζουμε πως για πολύ καιρό αφότου θα έχουν μεγαλώσει τα παιδιά σας θα συνεχίσετε να είστε ζευγάρι. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει χωρίς προσπάθεια. Είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας οι γονείς να εξακολουθούν να βλέπουν τους εαυτούς τους ως ζευγάρι, και ως άτομα, ακόμα και όταν μεγαλώνουν παιδιά. Οι μικρές εκδηλώσεις τρυφερότητας προς τον σύντροφό σας, τις οποίες συνηθίζατε όταν δεν είχατε ακόμη παιδιά και ήσασταν μόνο εσείς οι δύο, όπως οι φιλοφρονήσεις, τα χαμόγελα και τα αγγίγματα, τα φιλιά με τα οποία δείχνατε την αγάπη σας, και, ομοίως, η σεξουαλική σχέση ανάμεσα σας είναι εξίσου σημαντικές όταν γίνεστε γονείς, όπως ήταν πριν έρθει το παιδί στην οικογένεια. </p>
<p style="text-align: justify;">Οι γονείς πρέπει να βρίσκουν χρόνο για τον εαυτό τους χωρίς να νιώθουν ενοχές. Όταν το κάνετε αυτό, δίνετε στα παιδιά σας ένα παράδειγμα προς μίμηση, ενώ αυτά ωριμάζουν και ετοιμάζονται με τη σειρά τους να γίνουν γονείς. Το να γίνεται κάποιος γονιός πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια χαρούμενη, κοινή περιπέτεια και όχι ως βάρος ή ως το τέλος της προηγούμενης σχέσης Ακόμα κι όταν θα έχετε επιτύχει την ισορροπία ανάμεσα στον ρόλο σας ως γονιών και στον ρόλο σας ως συντρόφων, και θα έχετε συμφωνήσει πάνω σε πολλές από τις οδηγίες για την ανατροφή των παιδιών, τα πα ιδιά μπορεί να αναπτύξουν συμπεριφορικά ή συναισθηματικά προβλήματα.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Κείμενο του ψυχοθεραπευτή James Powel από το βιβλίο Οικογενειακή Ψυχολογία. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Μεταίχμιο για την ευγενική παραχώρηση του υλικού. </strong></p>

Σχετικά άρθρα