<p style="text-align: justify;"><span lang="EL"><strong>Αναγνώστης μας ρωτά:</strong> </span></p>
<p style="text-align: left;"><span lang="EL">Ειμαι αγορι 22 χρονων. Εχω μια σχεση εξ αποστασεως 5-8 ωρες με λεωφορειο σχεδον ενα χρονο και συνεχεια ειμαι μεσα στο αγχος αν χωρισω τι θα γινει. Αυτη ειναι πολυ ερωτευμενη μαζι μου δηλαδη και για αρραβωνα να της ελεγα θα ηθελε. Εγω την αγαπαω αν και δεν ειμαι 100% σιγουρος ουτε τοσο ερωτευμενος περναω πολυ καλα ομως. Εγω σποθδαζω μετα απο 4-5 χρονια θελω πολυ να φυγω στο εξωτερικο γιατι δε μου αρεσει καθολου η Ελλαδα για να δουλεψω εκει. </span></p>
<p style="text-align: left;"><span lang="EL">Κοιταω πολυ το μελλον και ειναι κακο. Της το εχω πει και λεει θα το δεχτω να πας… Πολλες φορες σκεφτομαι να χωρισω για να μην επηρεασει τιποτα αυτα που θελω ο ιδιος.  Και το χειροτερο εγω δε θα ηθελα κατι πολυ πιο σοβαρο ειδικα σαν γυναικα της ζωης μου δε τη βλεπω και με αγχωνει.  Οταν της λεω να το παμε πιο χαλαρα μου λεει εγω ειμαι μονο για σοβαρη σχεση και δεν κανει ποτε πισω. </span></p>
<p style="text-align: left;"><span lang="EL">Με τρομαζει η σχεση της.  Ακομα και για τους γονεις τις μου εχει πει να γνωρίσω και ειναι 19 χρονων. Ψαχνει να δει τι μπορω να κανω για αυτη. Εγω δε θελω ναειμαι σε τετοια βαθια σχεση και αγχώνομαι συνεχεια ουτε θελω να χωρισω ενα τετοιον ανθρωπο που με αγαπαει τοσο πολυ αλλα ουτε να εχω μια σχεση που να με βλεπει σαν τον μελλοντικό τις αντρα με τρομαζει. </span></p>
<p style="text-align: left;">Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος <strong>Άννα Κανδαράκη </strong></p>
<p style="text-align: left;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/kandarakineww.jpg&amp;amp;amp;width=248?" alt="Άννα Κανδαράκη" /></p>
<p style="text-align: left;">Γεια σου, </p>
<p>Ο τρόπος που μιλάς είναι διλημματικός.  Δηλαδή παρουσιάζεις τον εαυτό σου σαν να εχεις να επιλέξεις με το να μείνεις με μια γυναίκα επειδή εκείνη σε αγαπάει χωρίς εσύ να τη θέλεις με τους ίδιους όρους και απο την άλλη να χωρίσεις μαζί της χωρίς να ξέρεις τελικά εαν αυτό θέλεις. Ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις θα έχει σαν αποτέλεσμα ο,τι και να επιλέξεις να βρεθείς να σκέφτεσαι αυτό που άφησες. Αν χωρίσεις να σκέφτεσαι εαν θα ξαναβρείς μια κοπέλα να σε αγαπάει τόσο, και απο την άλλη αν μείνεις μήπως θα ήταν καλύτερα να χωρίσεις. Από την άλλη δυσκολεύομαι να κατανοήσω τι είδους σχέση είναι αυτή που απο τη μια σε τρομάζει η αγάπη της και απο την άλλη είναι η ίδια που σε κρατάει. Όπως αντίστοιχα τι είδους αγάπη είναι αυτή που κρατάει κάποιον βασιζόμενο σε φόβο μοναξιάς και όχι σε επιθυμία μοιράσματος. </p>
<p><span lang="EL">Μας περιγράφεις μια κατάσταση βασιζόμενη σε αισθήματα ανάγκης και οχι σε αισθήματα επιθυμίας, Πάρε αποφάσεις για τη ζωή σου σκεπτόμενος οχι τι είναι αυτό που φοβάσαι αλλα τι είναι αυτό που επιθυμείς καιλαχταράς. </span></p>