<p style="text-align: justify;"><strong><em>Αναγνώστριά μας ρωτά</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Καλησπερα σας. Λεγομαι Ευη και ειμαι 36 ετων και θα ηθελα να σας πω το προβλημα μου. Απο το αρθρο σας για την απαισιοδοξία "Είσαι αισιόδοξο ή απαισιόδοξο άτομο" εχω μεινει στο σημειο "Μηρυκασμός" και ξερω οτι μου συμβαινει.Ειμαι απαισιοδοξος ανθρωπος κυριαρχουν οι αρνητικες σκεψεις καθημερινα μεχρι που ο εγκεφαλος μου εχει καταλαβει πλεον οτι αυτο ειναι το φυσιολογικο. Εχω διωξει και εχουν φυγει ανθρωποι απο διπλα μου για το λογω αυτο. Μιζερια ζω και κανω αρνητικες σκεψεις συνεχεια. Δεν μπορω να βρω πως μπορω να βγω απο ολο αυτο το τελμα.Πλεον ειμαι μονη στη ζωη γιατι προφανως και δεν θελει κανεις να κανει παρεα με αρνητικους ανθρωπους. Νομιζω πως δεν αγαπαω τον ευατο μου μαλλον ειναι σιγουρο και ξερω οτι το βγαζω προς τα εξω που σημαινει οτι κανεις δε θελει να κανουμε παρεα. Ειμαι στην αρνηση συνεχεια.Αυτοματες σκεψεις αρνητικες για το οτιδηποτε. Υπαρχει καποιος τροπος να το διορθωσω ολο αυτο που μου συμβαινει… Πως γινεται; Ευχαριστω για το χρονο σας ελπιζω να παρω μια συμβουλη απο εσας και να μπορεσω να αλλαξω τη ζωη μου. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος Γιώργος Πανταζόπουλος. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Καλησπέρα. Αν θέλετε πραγματικά να αλλάξετε τη ζωή σας μην περιμένετε κανέναν, απλά κάντε το! Φαίνεται πως έχετε κάνει ένα σημαντικό βήμα σχετικά με το θέμα σας το οποίο είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος και των συνεπειών του. Σε αυτό που φαίνεται να υστερείτε είναι στην υλοποίηση δηλαδή στην πράξη. Παρουσιάζετε μία εικόνα τελείως αφημένη στην αρνητικότητα και στη μιζέρια η οποία θεωρώ πως δεν σας αρμόζει γιατί όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην ευτυχία! Όλα ξεκινούν από αυτό που πολύ σωστά έχετε εντοπίσει και μόνη σας πως νιώθετε ότι δεν αγαπάτε τον εαυτό σας και θεωρώ πως πάνω σε αυτό θα χρειαστείτε τη βοήθεια ενός ειδικού ο οποίος θα σας βοηθήσει τόσο στις αυτόματες αρνητικές σκέψεις αλλά και στο να μην παραιτήστε. Να θυμάστε πως η παραίτηση δεν είναι λύση αλλά αποφυγή μιας κατάστασης. Θα πρέπει να ξεκινήσετε να ασχολείστε με τον εαυτό σας οπότε στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσατε να ξεκινήστε ένα χόμπι ή να κάνετε ξανά επαφές με άτομα τα οποία χάθηκαν από τη ζωή σας γιατί τα χρειάζεστε αλλά περισσότερο γιατί τους θέλετε κοντά σας! Όλοι οι άνθρωποι περνάμε δύσκολες φάσεις στη ζωή μας και τότε είναι που χρειαζόμαστε την στήριξη, την αγάπη και την φροντίδα των ανθρώπων που είναι δίπλα μας και μας αγαπούν. </p>