«Τρομάζω με όσα ακούω καθημερινά!» Η… τέχνη του να παραμένεις ήρεμος

Με τόσα που ακούμε όλες αυτές τις μέρες, τρομάζω για το τι να κάνουμε. Δεν ξέρω πώς να αντιδράσουμε και τι να σκεφτούμε για να ησυχάσουμε. Εγώ καθημερινά παλεύω να τα βγάλω πέρα… Θέλω να μείνω αισιόδοξη αλλά οι ειδήσεις δεν βοηθούν.

Ακόμα να λάβω το επίδομα και είμαι με δανεικά… Υγειονομική κρίση, οικονομική κρίση, διαπροσωπική κρίση. Πόσο με τρομάζει αυτή η λέξη; Πέντε μόλις γράμματα και μου προκαλούν τόσα δυσάρεστα και αρνητικά συναισθήματα! Τι να κάνω; Πώς να το χειριστώ; Αναρωτιέμαι αν θα αντέξω…

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Όλγα Κωνσταντίνου

Αγαπητή αναγνώστρια,

Ο φόβος είναι ένα πολύ γνώριμο συναίσθημα για όλους μας το οποίο εμφανίζεται όταν βρισκόμαστε σε καταστάσεις που νιώθουμε να απειλούμαστε. Το συναίσθημα του φόβου σας λοιπόν, είναι πολύ σύντονο με το κοινωνικοπολιτικοοικονομικό πλαίσιο στο οποίο βρισκόμαστε. Ζούμε καταστάσεις στην καθημερινότητα μας που κινητοποιούν αυτό το αίσθημα της απειλής.

Όπου και αν σταθούμε τις τελευταίες μέρες, όπου και αν κοιτάξουμε, ό,τι και αν ακούσουμε κινητοποιεί αυτή την αντίληψη της απειλής, ότι κινδυνεύουμε, ότι η ζωή μας, η καθημερινότητα μας αλλάζει προς το χειρότερο (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή προς την ολοκληρωτική καταστροφή. Η απειλή λοιπόν, στις παρούσες κοινωνικοιοικονομικές συνθήκες δεν είναι ανύπαρκτη αλλά πραγματική.

Οι ζωές μας αλλάζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…

Οι ζωές μας αλλάζουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, με την αβεβαιότητα να μας συντροφεύει. Ο φόβος μας είναι αναπόφευκτο να υπάρχει αλλά ο φόβος που θα έχει ο καθένας από εμάς θα είναι ανάλογος της απειλής που ο καθένας μας θα αντιλαμβάνεται στις συγκεκριμένες συνθήκες.

Όσο περισσότερο απειλητικά δηλαδή κάποιος βλέπει το πλαίσιο στο οποίο βρισκόμαστε, όσο περισσότερο θεωρεί ότι κινδυνεύει τόσο ο ίδιος όσο και οι οικείοι του από αυτό, όσο περισσότερο βλέπει ή φαντάζεται απειλητικό το μέλλον του, τόσο περισσότερο θα αυξάνεται ο φόβος.

Ακόμη, νέες απειλές στη ζωή μας μπορεί με πολλούς τρόπους να ενεργοποιήσουν παλιά τραύματα, παλιές απειλητικές, τραυματικές εμπειρίες όπου και εκεί είχαμε βιώσει κίνδυνο, αβεβαιότητα, απειλή. Το σημερινό γεγονός μπορεί να μην έχει καμία σχέση με το παλιό αλλά να έχει ως κοινή συνισταμένη την απειλή, τον κίνδυνο. Σε μια τέτοια περίπτωση ο φόβος πολλαπλασιάζεται, το άτομο επανατραυματίζεται.

Κάνε πράγματα που προσφέρουν ασφάλεια και ηρεμία!

Όταν ο φόβος αυξάνεται μπορεί να  υπάρχουν και έντονα σωματικά συμπτώματα όπως ναυτία, πόνος στο στομάχι, θολή όραση, εφίδρωση, αλλαγή της αναπνοής. Μπορεί να υπάρχουν ακόμα δυσκολία στον ύπνο, μείωση της όρεξης, κλείσιμο στον εαυτό, ευερεθιστότητα κτλ. Αυτό που θα σας πρότεινα θα ήταν, στον βαθμό που αυτό είναι εφικτό για εσάς, να εντάξετε στην καθημερινότητα σας και επαφή με πράγματα που σας δημιουργούν ασφάλεια και ηρεμία.

Κάτι τέτοιο μπορεί να είναι μια βόλτα στη θάλασσα ή στο κοντινό πάρκο για παράδειγμα, μια κουβέντα με κάποιον για κάτι που σας δίνει χαρά και ικανοποίηση, μια αγκαλιά με ανθρώπους που σας δημιουργούν ασφάλεια. Τέλος, μειώστε την επαφή με εικόνες που μπορεί να είναι τραυματικές ή να σας επανατραυματίζουν, όπως αυτές της τηλεόρασης, των ενημερωτικών εκπομπών. Η ενημέρωση μας μπορεί να γίνει και  χωρίς να είμαστε συνέχεια μπροστά στην τηλεόραση.

anergia-psuxologia

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

4 τρόποι για να αντιμετωπίσεις τα ψυχοσωματικά συμπτώματα της ανεργίας

Οι 7 ψυχολογικές επιπτώσεις της ανεργίας σε εκείνον που δεν έχει δουλειά

Σχετικά άρθρα