<p style="text-align: justify;">Δεν είναι λίγα τα άτομα που συχνά, μετά από κάποιους μήνες ή χρόνια σχέσης, αναρωτιούνται για τις προθέσεις του/της συντρόφου τους, αν υπάρχει η επιθυμία για ένα κοινό μέλλον. Αισθάνονται την ανάγκη να επιβεβαιώσουν την επιλογή τους ή να προγραμματίσουν το μέλλον τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Από την ψυχολόγο Ξένια Ταραβίρα </p>
<p style="text-align: justify;">Είναι γεγονός πως η σοβαρή οικονομική και πολιτική κρίση έχει οδηγήσει και σε κρίση αξιών η οποία αναπόφευκτα κλονίζει τις στενές διαπροσωπικές σχέσεις. Η ανασφάλεια στοιχειώνει τους ανθρώπους, που βασανίζονται από αισθήματα φόβου, σύγχυσης, μέχρι ενοχές και θυμό, οδηγώντας σε εντάσεις και ένα διάχυτο αρνητισμό. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σε μια τέτοια συγκυρία, δε μας επιτρέπεται εύκολα να ονειρευτούμε το μέλλον μιας σχέσης. Οι άνθρωποι δυσκολεύονται ή φοβούνται να επενδύσουν συναισθηματικά όταν γνωρίζουν πως οι πρακτικές δυσκολίες ίσως δεν τους αφήσουν να προχωρήσουν. Ένας οικονομικός και πρακτικός φόβος δέσμευσης απομακρύνει από την ουσία, τις επιθυμίες, τα σχέδια.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι εξωτερικές συνθήκες λοιπόν αναμφισβήτητα επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία μιας σχέσης. Υπάρχουν όμως και αρκετές περιπτώσεις στις οποίες η δυσκολία μιας περαιτέρω δέσμευσης συνδέεται με παράγοντες περισσότερο εσωτερικούς. Δεν είναι λίγα τα άτομα που χαρακτηρίζονται από το λεγόμενο άγχος της δέσμευσης. Οι λόγοι ποικίλλουν: ίσως να έχουν βιώσει ένα γονεικό διαζύγιο ως παιδιά το οποίο τραυμάτισε την εικόνα και την πίστη τους σε έναν τέτοιο τύπο δέσμευσης όπως είναι ο γάμος, ίσως να προέρχονται αντίθετα από ένα οικογενειακό περιβάλλον χωρίς διαζύγιο μεν, αλλά με πολλά και άλυτα προβληματα. Συχνά, έχοντας περάσει από μία ή περισσότερες δυσλειτουργικές σχέσεις, αποφεύγουν να δημιουργούν στενούς συναισθηματικούς δεσμούς υπό τον φόβο μιας νέας «αποτυχίας». Ίσως τέλος, να πρόκειται για άτομα που αποφεύγουν κάθε ευθύνη, έχουν ακόμα μια συναισθηματική ανωριμότητα ανεξαρτήτως ηλικίας, άτομα γεννημένα γιοί, που αδυνατούν να μπουν στο ρόλο του συντρόφου, του πατέρα, του συζύγου.</p>
<p style="text-align: justify;">Κάποιες ενδείξεις ότι ένας σύντροφος αποφεύγει ή φοβάται τη δέσμευση μπορεί να είναι οι παρακάτω:</p>
<p style="text-align: justify;">• Επικοινωνία: τα άτομα που είναι διστακτικά στο ενδεχόμενο μιας επερχόμενης δέσμευσης, συνήθως αδυνατούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους με ευκολία. Αποφεύγουν να επιβεβαιώνουν ή να εκδηλώνονται λεκτικά στη σύντροφό τους, ενώ με μεγάλη δυσκολία θα πουν σ’αγαπώ. Προσοχή! Υπάρχουν ουκ ολίγες περιπτώσεις όπου τα λόγια</p>
<p style="text-align: justify;">εκφράζονται με μεγάλη άνεση, δίχως ουσία όμως τελικά, αλλά και άτομα που βρίσκουν έναν ουσιαστικό τρόπο να εκδηλώσουν έμπρακτα τα συναισθήματά τους, ακόμα κι αν δυσκολεύονται με τις λέξεις.</p>
<p style="text-align: justify;">• Σχέδια για το μέλλον: αν ο/η σύντροφος δε δείχνει ενδιαφέρον για τα σχέδια και τα όνειρά σας, αποφεύγει να μιλάει για κοινά σχέδια ή αναφέρεται στο μέλλον του συμπεριλαμβάνοντας στη συζήτηση μόνο την εργασία ή τους φίλους του αλλά όχι εσάς με κάποιο τρόπο, είναι πιθανό ο γάμος ή κάποια άλλου είδους δέσμευση να μην είναι στα άμεσα ή μακροπρόθεσμα πλάνα του.</p>
<p style="text-align: justify;">• Στενό περιβάλλον: ίσως ένας σύντροφος που αποφεύγει να έρθει σε επαφή με την οικογένεια ή το κοντινό περιβάλλον-φίλοι, συνεργάτες κλπ της συντρόφου του και φροντίζει να κρατάει τις αποστάσεις ή πιθανά συμπεριφέρεται αντίστοιχα και από τη δική του πλευρά, αναβάλλοντας ή αποφεύγοντας τη συχνή ή στενή επαφή με το δικό του οικογενειακό κυρίως και λιγότερο- τις περισσότερες φορές- φιλικό περιβάλλον, να μη δείχνει σημάδια ότι ενδιαφέρεται να γίνει η σύντροφος πραγματικά και ουσιαστικά κομμάτι της ζωής του.</p>
<p style="text-align: justify;">• Εξέλιξη στο πέρασμα του χρόνου: είναι σημαντικό να υπάρχει εξέλιξη στη σχέση ενός ζευγαριού, κυρίως συναισθηματική. Με το πέρασμα του χρόνου οι δύο σύντροφοι να έχουν βρει τις ισορροπίες τους μέσα στη σχέση, να αναγνωρίζουν και να απολαμβάνουν τις θετικές πλευρές της σχέσης και να αντιλαμβάνονται και να εργάζονται εξίσου για την επίλυση των προβλημάτων. Η έλλειψη των παραπάνω μπορεί να σημαίνει απουσία ενδιαφέροντος για την πορεία της σχέσης και την διαχρονική ύπαρξη του συντρόφου μας στη ζωή μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως αν πραγματικά δύο άνθρωποι επιθυμούν να μοιραστούν τη ζωή τους, μπορούν να οργανώσουν μαζί το μέλλον τους και να βρουν τις λύσεις για να ξεκινήσουν την κοινή τους πορεία. Ίσως αυτή η περίοδος των στερήσεων μας οδηγήσει σε πιο απλές και ουσιαστικές επιλογές. Άλλωστε η απόδειξη της αγάπης δε χρειάζεται να είναι τυπωμένη σε χαρτί. Η συντροφικότητα και η ειλικρινής αγάπη μπορεί να γίνει η βάση για μια υγιή σχέση, κι αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη δέσμευση που θα μείνει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.</p>