<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ο σχολικός εκφοβισμός ειναι φαινόμενο παγκόσμιο και διαχρονικό το οποίο όμως στους δυσμενής καιρούς που διανύουμε φαίνεται να ειναι σε έξαρση. Η οικονομική κρίση, το στρες, η ανασφάλεια και η θλίψη που επικρατεί, καθώς και ο μειωμένος χρόνος που μπορεί να διαθέσει ο γονιός στα παιδιά του, ειναι όλοι παράγοντες που επηρεάζουν την εύθραυστη ψυχολογία ενός παιδιού που δεν ξέρει πως να διαχειριστεί όλο αυτό που βιώνει και αντιλαμβάνεται. Εάν δεν του έχουν μάθει πως να εξωτερικεύει αυτά που νιώθει με υγιή τρόπο, το παιδί δημιουργεί εναλλακτικές διόδους για τον θυμό και την θλίψη του είτε ξεσπώντας είτε με το να κλειστεί στον εαυτό του. Έτσι αντίστοιχα μπορεί να δημιουργηθεί και το προφίλ του θύτη και του θύματος αντίστοιχα εάν οι συνθήκες αποβούν κατάλληλες. Όπως όμως ο καθένας μας αντιδράει διαφορετικά σε παρόμοια περιστατικά, ο σχολικός εκφοβισμός παίρνει διάφορες μορφές που δεν περιορίζονται πάντα στη σωματική βία αλλά πολλές φορές πλέον συνδέονται με ψυχολογική καταπίεση μέσω απειλών για την ηθική ή/και σωματική ακεραιότητα του θύματος. Παρακάτω παραθέτω μια από τις  περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού που δεν εντοπίστηκαν αρκετά έγκαιρα διότι δεν ήταν ιδιαίτερα ξεκάθαροι οι λόγοι που κρυβόντουσαν πίσω από τα συμπτώματα που επιδείκνυαν οι συγκεκριμένοι μαθητές και αρχικά εξετάστηκαν άλλοι παράγοντες που θα μπορούσαν να έχουν συμβάλει στην περιπτωση του κάθε παιδιού. Τα στοιχεία των μαθητών έχουν τροποποιηθεί για προστασία προσωπικών δεδομένων και τα παιδιά που αναφέρονται πλέον παρακολουθούνται και είναι σε καλό δρόμο.   </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><em>Ο Πέτρος πάντα πάσχιζε να κάνει φιλίες. Ήταν από την φύση του ένα πιο ντροπαλό παιδί και δεν του ήταν ιδιαίτερα εύκολο να ενταχθεί στις δημοφιλείς παρέες. Όταν τελικά τον πλησίασε με φιλική διάθεση ο Ανδρέας, ενθουσιάστηκε. Ο Ανδρέας δεν είχε κακές προθέσεις, όμως έχοντας περάσει και ο ίδιος δύσκολα στο παρελθόν, είχε αναπτύξει την ανάγκη να υπερισχύει στις σχέσεις με τους συνομήλικους του. Ο Πέτρος ήταν δεκτικός κι έτσι η σχέση τους κυλούσε αρκετά ομαλά. Αργότερα όμως, ο Ανδρέας καταχράστηκε την εμπιστοσύνη του Πέτρου μεθοδεύοντας τη διαρροή ορισμένων βίντεο που είχαν γυρίσει με τον Πέτρο για πλάκα, προκειμένου να κερδίσει την αποδοχή μιας ομάδας συγκεκριμένων συμμαθητών. Εξαιτίας της δημοσίευσης των εν λόγω βίντεο, ο Πέτρος δεχόταν τις κοροϊδίες των συμμαθητών του για μήνες. Στην πραγματικότητα, δεν προβαλλόταν κάτι ντροπιαστικό για τον ίδιο, ωστόσο οι αντιδράσεις των συμμαθητών του στάθηκαν αιτία για την απομόνωσή του. Κλείστηκε στον εαυτό του και δεν έλεγε σε κανέναν τι τον απασχολεί. Εξάλλου, οι συμμαθητές του τον είχαν απειλήσει με ξυλοδαρμό, εάν αποφάσιζε να απευθυνθεί σε κάποιον ενήλικα, οπότε τα βίντεο του συνέχιζαν να κυκλοφορούν σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς ακόμη και στο YouTube συγκεντρώνοντας άπειρα χλευαστικά σχόλια, τα οποία έμπαινε στον πειρασμό να παρακολουθεί. Κανείς από τους ενήλικες του περιβάλλοντός του δεν είχε καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε μέχρι που ο Πέτρος άρχισε να ανεβάζει πυρετό ή να παρουσιάζει στομαχικά και εντερικά προβλήματα σε καθημερινή βάση κατά τη διάρκεια του σχολείου. Εκδήλωνε έντονες ψυχοσωματικές αντιδράσεις, ώστε να καταφέρνει να ξεγλιστράει από το σχολείο ή τουλάχιστον να γλιτώνει – όχι από το μάθημα μα – από έναν χώρο γεμάτο με ανθρώπους που ήταν μάρτυρες του διασυρμού του. </em></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Και σε αυτή την ιστορία αξιοσημείωτη η σταδιακή επιδείνωση της συμπεριφοράς του παιδιού. Στα περισσότερα θύματα εκφοβισμού παρατηρείται απομόνωση, μειωμένη κοινωνικότητα, αποφυγή των συναναστροφών με συνομήλικους, απομάκρυνση από άτομα ή καταστάσεις καθώς και αλλαγή συνηθειών, η οποία δεν μπορεί να αποδοθεί σε ορισμένα αίτια. Καλό είναι οι γονείς να «μελετάνε» τη στάση των παιδιών τους, ώστε να είναι σε θέση να διαπιστώσουν τέτοιου είδους μεταπτώσεις. Όταν αντιληφθούν πως το παιδί τους εκδηλώνει περίεργη για το ίδιο συμπεριφορά, μπορούν να του/της μιλήσουν, εκφράζοντας την ανησυχία τους αλλά και παρέχοντας υποστήριξη. Επιπρόσθετα, συστήνεται στους γονείς να μιλήσουν με το προσωπικό του σχολείου για να μάθουν αν παρατηρούνται και εκεί αλλαγές και, αν υπάρχει ανάγκη, μπορούν να προτείνουν την όσο το δυνατόν πιο διακριτική επιτήρηση του παιδιού για ένα διάστημα. Τέλος, εάν υπάρχει σαφής ένδειξη εκφοβισμού, το περιστατικό πρέπει να δηλωθεί στη διεύθυνση του σχολείου, η οποία θα επιληφθεί του θέματος καταβάλλοντας την προσήκουσα προσοχή. Σε πολλές απο αυτές τις περιπτώσεις, συνιστάται και η βοήθεια ενός ειδικού τόσο για τους γονείς όσο και για το παιδί, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο αρνητικός αντίκτυπος που έχει δημιουργήσει ο εκφοβισμός. </span></p>
<div style="text-align: justify;"><span style="color: #222222; font-family: arial, sans-serif; font-size: small; text-align: justify;"><br /></span></div>