<p>Ξεφυλλίζοντας πολλά από τα κεφάλαια του βιβλίου «Έρωτας και Εξουσία», που υπογράφει η Μαργαρίτα Παπανδρέου και βρίσκεται ήδη στα βιβλιοπωλεία, είναι ολοφάνερο ότι η ίδια παλεύει με τους… δαίμονές της και μεταμορφώνεται σε μια γυναίκα της διπλανής πόρτας, απατημένης και ταπεινωμένης.</p>
<p>Μεταξύ πολιτικής, προσωπικής ζωής, οικογενειακής γαλήνης και δράματος, η πρώην κυρία πρωθυπουργού  «πετάει το γάντι» στη Δήμητρα Λιάνη, την οποία δεν αποκαλεί ούτε μία φορά με το όνομά της. Αρκείται στο «αεροσυνοδός» ή «πλάσμα». Περιγράφει γλαφυρά τις μάχες που έδωσε ως μια απλή γυναίκα, η οποία επιθυμούσε να κρατήσει τον άντρα που αγαπούσε. Ωστόσο, όταν εκείνος φεύγει από τη ζωή, αμέσως μετά την κηδεία του, η Μαργαρίτα ξεσπά με έναν λυτρωτικό χορό…</p>
<p>Αδυσώπητη ήταν, σύμφωνα με το βιβλίο, η κόντρα του Ανδρέα Παπανδρέου με τη Μαργαρίτα, όταν στη ζωή τους εισέβαλε σαν τυφώνας η Δήμητρα Λιάνη.</p>
<p>Η συγγραφέας κάνει λόγο ακόμη και για απόπειρες αυτοκτονίας της Λιάνη! «Η αεροσυνοδός έμαθα είχε κάνει ήδη δύο απόπειρες αυτοκτονίας. Έκανε και απεργία πείνας. Αυτή η επίδειξη βαθιάς αγωνίας, αν και κόλπο, ήταν σίγουρα κολακευτική για έναν άνδρα που του αρέσουν τα ρομάντζα και τα σκοτεινά παράλογα πάθη».</p>
<p>Σε μια κατ' ιδίαν συζήτηση του πρωθυπουργικού ζευγαριού, η Μαργαρίτα σχολιάζει τις διαφορές των δύο γυναικών, όπως τις εμφανίζει ο Τύπος της εποχής, με εκείνη να παρουσιάζεται σαν μια γυναίκα με κλάση και η αεροσυνοδός σαν μια γυναίκα του δρόμου, μια πόρνη.</p>
<p>«Ποτέ δεν το έκανε για τα λεφτά», έσπευσε να την υπερασπιστεί ο Ανδρέας Παπανδρέου. «Δε δέχεται ποτέ χρήματα ή δώρα. Δεν είναι στο στιλ της», της είπε. «Αποφάσισα πως δεν ωφελούσε να της επιτεθώ τη στιγμή που ήταν τόσο προστατευτικός απέναντί της».</p>
<p>Σε άλλο κεφάλαιο, η Μαργαρίτα σπεύδει να διακωμωδήσει την κατάσταση: «Το μόνο πράγμα που μου έφτιαξε τη διάθεση εκείνο το διάστημα ήταν όταν έμαθα πως κάποιος στην Ελλάδα είχε δώσει σ' ένα άλογο -ή μήπως ήταν γαϊδούρι;- το όνομα της αεροσυνοδού, χρησιμοποιώντας το παρατσούκλι της, «Μιμή».</p>
<p>Όταν όμως η παράνομη σχέση αρχίζει να σοβαρεύει, πέφτει στο τραπέζι το φλέγον ερώτημα αν θα ακολουθήσουν διαζύγιο και ένας νέος γάμος.</p>
<p>«Καταλαβαίνω πως η κουβέντα που κάνουμε γίνεται επειδή έχεις ερωτευτεί. Μιλάω ως γυναίκα που προσπαθώ να είμαι ξεκάθαρη με τους όρους. Δεν έχω ασφάλεια υγείας. Δεν έχω δουλειά. Δεν έχω σύνταξη. Αν σου συμβεί κάτι, αυτή θα πάρει τη σύνταξή σου. "Δεν έχω ερωτευτεί, εδώ κάνεις λάθος. Δε θα την παντρευτώ" (σ.σ. απαντά ο Ανδρέας). Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που αρνιόταν ότι θα την παντρευτεί».</p>
<p>Η πρώην σύζυγος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, ανά τακτά χρονικά διαστήματα στο βιβλίο της, επανέρχεται στην «πληγή» του γάμου της. Τη Δήμητρα Λιάνη. Σε μία από αυτές τις αναφορές μιλά για τη γνωριμία τους. «Μία από τις αεροσυνοδούς είναι εξαδέλφη του Γιώργου Λιάνη. Δεν ξέρω το μικρό της όνομα, αλλά η ίδια και ο σύζυγός της κάνουν κάποιες εκπομπές στην τηλεόραση. Είναι ψηλή, με υπερβολικά ανοιχτά από το οξυζενέ μαλλιά. Μου ζήτησε να της κανονίσω μια συνέντευξη με τη σύζυγο του Ραντζίβ Γκάντι, πιθανώς για την εκπομπή της. Της είπα θα προσπαθήσω. Δεν την είχα ακόμα ξεχωρίσει σαν το εξωσυζυγικό πλάσμα της ζωής μας», αναφέρει για την πρώτη επαφή της με τη Λιάνη.</p>
<h2>Με ξεκούμπωτο πουκάμισο</h2>
<p>Στη συνέχεια καταγράφει και ένα συγκεκριμένο περιστατικό. «Η αεροσυνοδός πήγε στο πιλοτήριο κι έπειτα από λίγο εμφανίσθηκε φρεσκοβαμμένη, με ξανθιές αφέλειες να βγαίνουν από τον αυστηρό της κότσο και το λευκό της πουκάμισο μισο-ξεκούμπωτο. Κρατούσε έναν δίσκο με λικέρ για τον πρωθυπουργό, το οποίο μπορούσε να σερβίρει μόνο σκύβοντας πάνω μου. Έμεινε αρκετή ώρα σκυμμένη, με τα στήθη της στην κυριολεξία να κρέμονται στα πόδια του (ή στα δικά μου), ώστε να δείχνει το πλούσιο μεγαλείο τους. Περίμενα ώσπου να εξαφανισθεί στην μπροστινή καμπίνα του αεροσκάφους. Χρησιμοποίησα το μικρό της όνομα. "Θα ήθελα να σου μιλήσω", της είπα. "Για ποιο πράγμα;", η ερώτηση έγινε με μια νότα σαρκασμού στη φωνή της. "Είναι προσωπικό. Θέλω το  τηλέφωνό σου για να κλείσουμε ραντεβού". Μου το έδωσε υπάκουα. (…) "Σαμπάνια;" Ναι, σκέφτηκα για να κάνω με το μπουκάλι της ένα βαρύ τατουάζ στο κρανίο και των δυο σας».</p>
<p>Το να ανακαλύπτω τις σχέσεις του Ανδρέα ήταν κάτι το ξεχωριστό -με κάποιον διεστραμμένο τρόπο. Κυρίως το κομμάτι του «ντετέκτιβ», όπου έβαζα μαζί όλα τα στοιχεία για να σχηματίσω την εικόνα. Είχα γίνει εξπέρ.</p>
<p>Σε άλλο σημείο του βιβλίου, η Μαργαρίτα αναφέρεται στην περίοδο νοσηλείας του Ανδρέα σε κλινική του Λονδίνου. «Ο Ανδρέας χρειαζόταν ένα τριπλό μπαϊπάς και αντικατάσταση βαλβίδας. Σε έναν από τους περιπάτους η αεροσυνοδός κατάφερε να αρπάξει το χέρι του, ώστε να απαθανατιστεί από τους φωτογράφους που περίμεναν, κι αυτή η φωτογραφία ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Της είχε δοθεί μια εξαιρετική ευκαιρία να αποδείξει την αφοσίωσή της, μένοντας συνεχώς στο πλευρό του και παίζοντας τον ρόλο της στοργικής συζύγου. Ο Ανδρέας ήταν αιχμάλωτος. Όσο ο Ανδρέας ανάρρωνε, η ιστορία "σεξ και πολιτική" είχε γίνει καυτό διεθνές σκάνδαλο. Ακόμα και στη μακρινή Ιαπωνία το γυμνό κορμί της αεροσυνοδού βρισκόταν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ήμουν αηδιασμένη από τη γελοιότητα του "γέρου και της ερωμένης του"».</p>
<p>Μετά το διαζύγιό τους, η Μαργαρίτα συνάντησε τον Ανδρέα με τη νέα σύζυγό του στα βαφτίσια της κόρης του Γιώργου Παπανδρέου. «Προσπάθησα να φαίνομαι βυθισμένη στις σκέψεις μου για να με αγνοήσει. "Μαργαρίτα" και είδα ένα προτεταμένο χέρι. Του έδωσα το δικό μου, το πήρε και το έσφιξε τρεις φορές. Ο Ανδρέας κι εγώ συχνά περπατούσαμε χέρι-χέρι και μου έλεγε πως χρειαζόταν έναν μη λεκτικό τρόπο για να επικοινωνεί μαζί μου, κάτι που δε θα γινόταν ορατό, αλλά θα είχε νόημα. Και βρήκε τη λύση. Θα έσφιγγε το χέρι μου τρεις φορές κι αυτό θα σήμαινε "Σ'αγαπάω"». Η χειρονομία αυτή επαναλήφθηκε και στο φινάλε του βιβλίου, στην τελευταία συνάντησή τους πριν εκείνος πεθάνει. Και μόνο εκείνοι ξέρουν τι σημαίνει αυτός ο αποχαιρετισμός.</p>
<p>Τέλος, η Μαργαρίτα, όπως αναφέρει, ήθελε απεγνωσμένα πίσω τον άνδρα της. Εκτός από τα παρακάλια, τις εξομολογήσεις αγάπης και κλάματα μπροστά στον Ανδρέα Παπανδρέου, ένας άλλος Ανδρέας (ο Φουστάνος) τής πρόσφερε φρεσκάδα και αυτοπεποίθηση. «Δεν είχα κανει το λίφτινγκ για να ευχαριστήσω του άλλους, αλλά μόνο τον εαυτό μου. Δεν κέρδισα είκοσι χρόνια, κάπου εφτά με οχτώ», εξομολογείται.</p>
<p>sportdog.gr</p>