Η μεγαλύτερη φοβία ενός ανθρώπου που δεν έχει σχέση

<p style="text-align: justify;"><span>Είμαι 24 χρονων και εκανα μια προσφατα μια σχεση που δεν μου αξιζε…</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Επρεπε να χωρισω γιατι εμαθα πολλα για αυτο οτι ειναι παντρεμενος και εχει 3 παιδια και εκανε και φυλακη και ειναι 28 χρονων εγω δεν ηξερα τι ανθρωπος ηταν μετα τα εμαθα και επαθα σοκ η αληθεια ειναι και τωρα καπως καλυτερα ειμαι αρχιζω να το ξεπερναω αυτο το θεμα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Η αλη8εια ειναι οτι μου προεκυψαν κάποιοι που ενδιαδερθηκαν για μενα: Ο ενας τον ηξερα απο παλια 3 χρονια και μου ελεγε να ημαστε μαζι αλλα εγω ηθελα να τα φτιαξω αλλα ειναι λιγο γκομενιαρης και φοβομουνα οτι 8α με παει με αλλες και αυτο θα μαγχωνει για αυτο δεν εκανα τιποτα μου ελεγε να φυγω απο το σπιτι μου και να παω να μεινω μαζι του αλλα εγω δεν το εκανα και τον εχασα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Όσο για τον αλλο τον γνωρισα προσφατα ειναι ενας φιλος της φιλης μου και αυτος το ιδιο μου ζητησε να μεινω μαζι του αλλα δεν το εκανα εκατσα σπιτι μου με την οικογενεια μου δεν ξερω αν εκανα σωστα που δεν εφυγα με κανεναν απο τους δυο και το θεμα μου ειναι οτι κανεις δεν μου μιλαει κανεις απο τους δυο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Με εχουν ξεγραψει και νιωθω οτι ολοι μου φευγουν απο μενα και θα μεινω μονη μου και οτι ποτε δεν θα κανω σχεση η θα κανω και θα με εγκαταλειψουν αμεσως.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Νιωθω παρα πολυ μονη μου και νιωθω οτι θα τους χασω ολους και οτι θα με εγκαταλειψουν ολοι δεν ξερω τι κανω πως θα αποβαλω αυτη τη φοβια μου και να μην νιωθω ετσι οτι δεν θα κανω ποτε μου σχεση ξανά… </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδιξκός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /><span>Φαίνεται να έχετε πάρει όλο το βάρος της μοναξιάς πάνω σας. Σαν να λέτε "εγώ φταίω άμα μείνω μόνη". Αυτό σας αγχώνει γιατί πρέπει συνέχεια να είστε σε εγρήγορση και να ρυθμίζετε τα πράγματα έτσι ώστε να μη φεύγει ο άνθρωπος με τον οποίο σχετίζεστε. Από την άλλη αυτή η συμπεριφορά σαν να λέει στον άνθρωπο που κάνετε σχέση ότι δεν έχει καμία ευθύνη και πως όλα θα τα κάνετε εσείς. Έτσι κάπως "κακομαθαίνετε" τον άνθρωπο που θέλετε και εν τέλει σας συμπεριφέρεται άσχημα. Οι άνθρωποι όταν κακομαθαίνουν το συνηθίζουν αυτό. Όχι επειδή είναι κακοί, αλλά επειδή κατά βάθος θέλουν όπως κι εσείς την ευκαιρία και την ευθύνη να ρυθμίζουν κάποια πράγματα ώστε να νιώθουν συμμέτοχοι και όχι παθητικοί δέκτες φροντίδας και αγάπης μόνο, όπως τα μωρά. Προσπαθήστε να μειώσετε την προσπάθεια που καταβάλλετε "να μην είστε μόνη" και εστιάστε περισσότερο σε μια προσπάθεια "να είστε με κάποιον", ακόμα κι αν αυτός ο κάποιος είστε εσείς η ίδια. Δηλαδή προσπαθήστε να αποδεχτείτε ότι κάποιες φορές δεν θα έχετε παρέα ή συντροφιά και δοκιμάστε να κάνετε πράγματα που σας ευχαριστούν. Μετά όταν είστε με έναν άνθρωπο που σας ενδιαφέρει φροντίστε τον αλλά μέχρι ένα σημείο. Δείτε πως ανταποκρίνεται σ'αυτά που του δίνετε και χαρείτε κι εσείς αυτά που σας δίνει. Συνήθως όταν τα δίνετε όλα και ο άλλος σας δίνει κάποια, αλλά όχι όλα, απογοητεύεστε και λέτε "α, κοίτα εγώ του τα έδωσα όλα, κι αυτός με αντιμετωπίζει με αχαριστία". Όμως ο άλλος μπορεί να θέλει να σας γνωρίσει πρώτα και μετά να σας αποκαλύψει όλο του το είναι. Ας πούμε ο φίλος σας στην προκείμενη περίπτωση έχει κάνει φυλακή και έχει τρία παιδιά. Λέτε "δεν ήξερα τι άνθρωπος ήταν". Όμως επιλέξατε να σχετιστείτε μαζί του από την αρχή. Εξού και το σοκ που πάθατε. Νομίζω σ'αυτό επάνω το θέμα είναι που φαίνεται η ανυπομονησία σας να μην είστε μόνη παρά με κάποιον που θέλετε και αξίζετε. </span></span></p>

Σχετικά άρθρα