Ποιες ταινίες δεν πρέπει να χάσουμε αυτή τη βδομάδα; Και για ποιο λόγο να τις δούμε; Έπρεπε να ακούσουμε τη γνώμη ενός σινεφίλ, ρωτήσαμε το φίλο μας,  Βασίλη Γκάγκα μας μίλησε για τις ταινίες που είδε και με σιγουριά μας προτείνει.  Τι λέτε, πάμε μια κινηματογραφική βόλτα μαζί του;

Βασίλης Γκάγκας, Φυσικός, blogger και κυρίως σινεφίλ.

 

Επιχείρηση: Αργώ

«Argo»

Περιπέτεια | 2012 | Έγχρ. | Διάρκεια: 120′ | ακατάλληλο κάτω των 18

Σκηνοθεσία: Ben Affleck

Σενάριο: Joshuah Bearman, Chris Terrio

Ηθοποιοί: Ben Affleck, Bryan Cranston, Alan Arkin, John Goodman

Τον Νοέμβριο του 1979 ο Ιρανικός λαός ανέτρεψε τον Σάχη με ένα πολιτικό πραξικόπημα και ο τελευταίος ζήτησε άσυλο από την Αμερικανική κυβέρνηση. Οι Ιρανοί ως αντίποινα εισέβαλλαν στην Αμερικανική Πρεσβεία και κράτησαν όμηρους τους υπαλλήλους της για πάνω από 400 μέρες. Κάποια στιγμή μια μικρή ομάδα υπαλλήλων κατάφερε να διαφύγει βρίσκοντας άσυλο στο σπίτι του Καναδού πρέσβη. Τότε η C.I.A. με την κινηματογραφική βοήθεια του «Χόλιγουντ» αποφάσισε να καταστρώσει τη διάσωση τους επιλέγοντας να γυρίσει μια ψεύτικη ταινία με την ονομασία Αργώ.

Γιατί με εξέπληξε αυτή τη φορά ο Ben Affleck;

Ο Ben Affleck μόλις μετά από λίγα χρόνια από τη πρώτη του σκηνοθετική δουλειά Gone Baby Gone (2007) και έχοντας σκηνοθετήσει μόλις δύο ταινίες μεγάλου μήκους κατάφερε να εξελιχθεί σε έναν από τους πιο προσοδοφόρους αμερικανούς σκηνοθέτες του Hollywood. Αν και στο παρελθόν οι δουλειές που έχει επιλέξει σαν ηθοποιός έχουν αφήσει «κακή απόχρωση» στη κινηματογραφική του καριέρα και πολύ κόσμο παγερά αδιάφορο (σίγουρα θα τον θυμάστε στη ταινία Gilgi [2003] στο πλευρό της Jennifer Lopez), στον τομέα της σκηνοθεσίας μοιάζει να έχει διαφορετικό άστρο.

Το Argo είναι μια ταινία που έχει ήδη γράψει ιστορία. Me δυο χρυσές σφαίρες καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερης ταινίας και όντας υποψήφιο για 7 βραβεία Oscar αποτελεί μια καλή επιλογή για κάθε θεατή που θέλει να παρακολουθήσει ένα καλοστημένο περιπετειώδες θρίλερ.

Γιατί πρέπει να δεις το Argo; 

Η ταινία διαθέτει ένα εξαιρετικό cast (o Affleck παίζει δευτερεύοντα ρόλο) και κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του δημιουργείται μια ταινία η οποία διαθέτει ενθουσιώδη δράση, ταχύτητα στα πλάνα και μια εκπληκτική κάμερα που περιηγείται με θεαματική δεξιοτεχνία στο χώρο. Σε όλα αυτά βέβαια δεν λείπει και το χιουμοριστικό στοιχείο το οποίο λειτουργεί ανασταλτικά προσφέροντας μικρά διαλείμματα από την υπερβολικά περιπετειώδη πλοκή που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. O Ben Affleck προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί όσο μπορεί από το πατριωτικό αίσθημα που μπορεί να γεννήσει ένα τέτοιο εγχείρημα. Αυτό το καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιώντας το εχθρικό πολιτικό κλίμα μεταξύ των δυο χωρών με έξυπνο τρόπο ώστε τελικά να το αποδώσει στη ταινία με τη μορφή αυξανόμενων συναισθημάτων και έντασης.

 

Η Ζωή του Πι «Life of Pi»

Φαντασίας | 2012 | Έγχρ. | Διάρκεια: 127′ | απαραίτητη η γονική συναίνεση

Σκηνοθεσία: Ang Lee

Σενάριο: David Magee, Yann Martel

Ηθοποιοί: Gérard Depardieu, Irrfan Khan, Rafe Spall, Suraj Sharma

Ο Πι, είναι ένας νεαρός Ινδός άντρας του οποίου η οικογένεια χαρακτηρίζεται από το ελεύθερο πνεύμα που διαθέτει καθώς οι γονείς του επιλέγουν να τον αναθρέψουν χωρίς αυστηρά όρια προσπαθώντας πάντα να του προσφέρουν όλη τη γνώση που έχουν αποκομίσει από τη δική τους ζωή. Η οικογένειά του διαθέτει ένα ζωολογικό κήπο και έτσι λοιπόν ο Πι από πολύ μικρός έχει έρθει σε επαφή με πολλά τα ζώα και έχει μάθει από αυτά να τρέφει σεβασμό σε αυτά.Κάποια στιγμή η οικογένεια του αποφασίζει να μεταναστεύει στην Αμερική μαζί με όλα τα ζώα του ζωολογικού κήπου και στα μέσα της θάλασσας ένα καταστροφικό ναυάγιο πλήττει το πλοίο. Ο Πι καταφέρνει να επιζήσει και τελικά θα βρεθεί σε μια σωσίβια βάρκα παρέα με έναν ουραγκοτάγκο, μια ζέβρα, μια ύαινα καθώς και με μια αγριεμένη τίγρη της Βεγγάλης.

Τι μου άρεσε στην ταινία;

Ο Ang Lee (Brokeback Mountain – 2005, Hulk – 2003, Τίγρης και Δράκος – 2000), σκηνοθετεί μια απίστευτη ιστορία επιβίωσης η οποία είναι βασισμένη στη νουβέλα του Γιαν Μαρτέλ. Καθώς παρακολουθούμε τη ζωή του νεαρού Πι αναρωτιόμαστε μαζί του για τα πολλαπλά ανθρωπολογικά ερωτήματα καθώς και για τις πνευματικές διδαχές που αποκτά από το ταξίδι του στη ζωή όπως επίσης και τη διαπαιδαγώγηση της σύγχρονης οικογένειας και γενικότερα της κοινωνίας της νέας γενιάς που μοιάζει περισσότερο προβληματισμένη όσο ποτέ άλλοτε. Αν και το πραγματικό νόημα αυτών που βλέπουμε στην οθόνη αποκαλύπτεται μονάχα στο τέλος της ταινίας, το ταξίδι που παρακολουθούμε να εκτελεί ο πρωταγωνιστής είναι και δικό μας ταξίδι. Ένα ταξίδι μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξη και φιλοδοξία και σε όλα εκείνα τα ερωτήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι στο ταξίδι της πνευματικής μας ολοκλήρωσης.

 

Django Ο Τιμωρός

«Django Unchained»

Γουέστερν Περιπέτεια | 2012 | Έγχρ. | Διάρκεια:165′ | κατάλληλο άνω των 15

Σκηνοθεσία: Quentin Tarantino

Σενάριο: Quentin Tarantino

Ηθοποιοί: Leonardo DiCaprio, Christoph Waltz, Samuel L. Jackson, Jonah Hill

Βρισκόμαστε δύο χρόνια πριν από την έναρξη του αμερικάνικου εμφύλιου πολέμου και ο Django είναι ένας έγχρωμος δούλος που προσπαθεί να ξαναβρεί τη γυναίκα του, η οποία πουλήθηκε σε ένα παζάρι σκλάβων. Όταν συναντά τον Dr. King, έναν κυνηγό επικυρηγμένων, μαζί ξεκινούν μια περιπέτεια άγριου κυνηγητού. Ο Dr. King προσπαθεί να βρει τους αδελφούς Brittles για δικούς του λόγους και ο Django τον βοηθάει με σκοπό να ξαναβρεί τη γυναίκα του. Ο δρόμος της αναζήτησης τους φέρνει στο κατώφλι ενός αδίστακτου γαιοκτήμονα ο οποίος δε θα αποχωριστεί τόσο εύκολα την γυναίκα του Django την οποία έχει στην ιδιοκτησία του.

Όσοι από εσάς δεν έχετε δει την ταινία Django (1966) είναι μια καλή ευκαιρία να την βρείτε στο video club της γειτονιάς σας, καθώς βρίσκεται στο προσκήνιο πιο πολύ από ποτέ άλλωτε. Μια ταινία σταθμός στα γουέστερν η οποία έκανε γνωστό τον Franco Nero στον ομώνυμο ρόλο ενός περιπλανώμενου πιστολέρο- τιμωρού, ο οποίος αποφασίζει να τα βάλει με μια μικρή ομάδα ανδρών που εξουσιάζουν μια μικρή πόλη υπό τις διαταγές ενός αιμοβόρου γαιοκτήμονα.

Γιατί πρέπει να δεις το καινούργιο Django;

Παρακολουθούμε ένα remake της ίδιας πάνω κάτω ιστορίας εμποτισμένης με όλα εκείνα τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του Quentin Tarantino. Αυτή τη φορά όμως ο ίδιος επιλέγει να δώσει μια περισσότερο πολιτική διάσταση στο όλο θέμα που πράγμα που δίνει στo remake εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Γενικά ο Quentin Tarantino στις ταινίες που σκηνοθετεί γράφει και το σενάριο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να προκύπτουν δημιουργίες οι οποίες είναι βγαλμένες απευθείας μέσα από το μυαλό του Quentin και σας λέω ότι δεν πρόκειται για έναν απλό άνθρωπο, αξίζει αν δεν το έχετε ήδη κάνει να γνωρίσετε την σκέψη του και την αισθητική του.

Βέβαια το μεγάλο ταλέντο του Quentin είναι ότι μπορεί να σκιαγραφεί με μεγάλη δεξιοτεχνία  τη βίαιη προσωπικότητα ανθρώπων προσδίδοντας στον χαρακτήρα τους μια ισχυρή δόση καυστικού χιούμορ αλλά και ματαιοδοξίας η οποία πολλές φορές μοιάζει να τους εξουσιάζει. Έτσι και στο  Django Unchained, οι χαρακτήρες του είναι βίαιοι, διαθέτουν καυστικό χιούμορ, αδιαφορούν για τις επιπτώσεις, και πάνω από όλα είναι πολύ κακά παιδιά τα οποία θα κάνουν τα πάντα ώστε να γίνει το δικό τους θέλημα. Και έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον!

Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ταινία-συνονθύλευμα όλων εκείνων των καλών στοιχείων των σπαγγέτι γουέστερν και που διαθέτει μια σύγχρονη pop κουλτούρα αλλά και ταυτόχρονα πολλές cult επιρροές. Τέλος πρόκειται στη βάση της για μια εξαιρετικά βίαιη ταινία η οποία έχει ως κεντρικό θέμα την ιστορία ενός δούλου και όχι την ιστορία της δουλείας. Εξαιρετικό ύφος και διάσταση δίνουν και οι ερμηνείες των Leonardo DiCaprio, Christoph Waltz, Jamie Foxx και Samuel L. Jackson που είναι απολαυστικοί, ατακαδόροι και έτοιμοι για όλα σε μια ταινία που παρόλο που είναι πάνω από 2,5 ώρες σε κάνει να κρέμεσαι από κάθε καρέ της.

 

Ξενοδοχείο για τέρατα

«Hotel Transylvania»

Κινουμένων σχεδίων | 2012 | Έγχρ. | Διάρκεια: 91′ | κατάλληλο

Σκηνοθεσία: Genndy Tartakovsky

Σενάριο: Peter Baynham, Robert Smigel, Todd Durham, Dan Hageman, Kevin Hageman

Ηθοποιοί: Adam Sandler, Andy Samberg, Selena Gomez, Kevin James

Ο Δράκουλας διευθύνει ένα ξενοδοχείο για…τέρατα μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των ανθρώπων. Όταν όμως ένα νεαρό παιδί ανακαλύπτει το ξενοδοχείο και μάλιστα ερωτεύεται την κόρη του, τα πράγματα περιπλέκονται με έναν απροσδόκητα τρομακτικό τρόπο.

Ποιοι πρέπει να την δείτε και ποιοι όχι; 

Το Hotel Transylvania είναι μια ευχάριστη ταινία η οποία θα σας διασκεδάσει με έναν απροσδόκητο τρόπο. Μπροστά από την οθόνη παρελαύνουν όλα εκείνα τα «σιχαμερά» τέρατα των ταινιών τρόμου με τα οποία πολλοί από εμάς μεγαλώσαμε, υποδυόμενα τον εαυτό τους σε μια πιο αστεία και αθώα τους έκδοση με πολύ σαρκασμό και χιούμορ. Παρόλο που εγώ προσωπικά δεν θα τη σύστηνα σε παιδιά μικρότερα από 15 χρονών καθώς πολλά από τα τέρατα που εμφανίζονται είναι άγνωστα σε αυτά και ίσως να μην καταλάβουν πολλά από τα αστεία που αναφέρονται, ωστόσο αυτά θα τη σύστηνα σε όλους εσάς που ξέρετε την ιστορία του Φρανκεστάιν, του Κόμη Δράκουλα, του Λυκάνθρωπου και που έχετε δει ταινίες όπως η Μούμια και Ή νύχτα των Ζωντανών Νεκρών. Σίγουρα θα μπείτε πιο εύκολα στο κλίμα της ταινίας και θα διασκεδάσετε με την ψυχή σας.