H Άννα είδε τον "υπέροχο Γκάτσμπυ"

Ο υπέροχος Γκάτσμπυ

Παρασκευή βράδυ, μόλις γύρισα από τον καλοκαιρινό κιν/φο Χλόη στην Κηφισιά.

Μια αισθητική δροσιά με ακολουθεί ακόμα. Ο κύριος Μπαζ Λουρμαν που υπογράφει την σκηνοθεσία αλλά και το σενάριο μαζί με τον Γρεγκ Πιαρς, δεν κάνει απλώς ένα ρεμέικ η μια προσαρμογή της ομότιτλης νουβέλας του Φ. Σκώτ Φίτζεραλντ. Πατάει πάνω στο βιβλίο και πετάγεται με μιας στο φανταχτερό κόσμο των πλούσιων για να ζωγραφίσει με φανταχτερά χρώματα και ευρήματα κιν/φικα τη διαφορά μεταξύ αστών και νεόπλουτων, τη διαφορά μεταξύ της δύναμης του χρήματος και του κενού που αφήνει στη ψυχή.

Μπορεί όλοι να θεωρούν ότι ο Ντι Κάπριο θα κερδίσει το βραβείο, εμένα όμως μου άρεσε περισσότερο ο Τόμπυ Μαγκγουάιρ, στο ρόλο του συγγραφέα Νικ Κάραγουει. Μετά το “Μουλέν Ρουζ”, ο Λούρμαν από την Αυστραλία μας πείθει για άλλη μια φορά ότι πηγαίνοντας στον κιν/φο δεν χάνουμε δυο ώρες από τη ζωή μας. Στήνει ένα υπέρ πολυτελές περιβάλλον με μυθικά πάρτυ, σπίτια που δεν φαντάζεσαι ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα και όλο αυτό αποκαλύπτει το τίποτα της ζωής τους.

Γυρίζοντας σπίτι διάβασα: όπως λέει ο ίδιος ο Λούρμαν στις συνεντεύξεις του, ότι ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο ήταν ο πρώτος που πίστεψε στην ιδέα του και υπέγραψε.

Για τον ρόλο της Νταίζη ακουγόταν το όνομα της Αμάντα Σάιφρεντ. Στη συνέχεια μετά από δοκιμαστικά κατέληξε στη Σκάρλετ Γιόχανσον. Τελικά η Γιόχανσον αποχώρησε και ο ρόλος πήγε στη Μαλιγκαν η οποία δεν με τρέλανε. Για όσους έχουν διαβάσει και το βιβλίο λένε ότι η ταινία αυτή μπορεί να μην είναι στο ύψος της αφηγηματικής ικανότητας του Φίτζεραλντ αλλά σίγουρα διεκδικεί τον τίτλο μιας γοητευτικής ταινίας. Με αυτό θέλω να πω ότι οι θεατές που γοητεύτηκαν από τον υπέροχο Γκάτσπυ δεν έχουν παρά να διαβάσουν και το βιβλίο του Φίτζεραλντ από τις εκδόσεις Πατάκη και Άγρα στα ελληνικά.

Άννα

Σχετικά άρθρα