Δε σε βλέπει σοβαρά: Σημάδια ότι ο άνδρας σε κοροϊδεύει

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας διηγείται: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα, έψαχνα διάφορα άρθρα στο ίντερνετ για τις σχέσεις και τους χωρισμούς και έπεσα πάνω στο blog σας το οποίο μου φάνηκε ενδιαφέρον. Θα ήθελα τη γνώμη σας και πως μπορώ να διαχειριστώ μια κατάσταση που με προβληματίζει τις τελευταίες βδομάδες. Πριν από 2,5 περίπου βδομάδες (ο πρώην πλέον) μου ανακοίνωσε ότι θέλει να χωρίσουμε (και μάλιστα δε το είπε ευθέως, Θα ξεκινήσω την ιστορία μου από την αρχή χωρίς να θέλω να σας κουράσω. Ήμασταν μαζί 4 χρόνια. Η σχέση από την αρχή ήταν κάπως προβληματική, γιατί ήμασταν στην ίδια πόλη αλλά βρισκόμασταν μόνο παρασκευή, Σάββατο Κυριακή γιατί ήταν μέσα σε στρατιωτική σχολή, μικρότερος μου 2 χρόνια και εγώ φοιτήτρια τότε στο τρίτο έτος. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Όσο ήταν εδώ περνούσαμε υπέροχα. Πριν ένα χρόνο αυτός θα έφευγε λόγω μετάθεσης σε μια πόλη (μας χώριζαν μόνο 2,5 ώρες) και τότε μου είχε πει να χωρίσουμε γιατί δε θα μπορούσε να συνεχιστεί η σχέση μας από απόσταση. Όμως εγώ ήθελα να προσπαθήσω, κάθισε το σκέφτηκε και αποφάσισε να συνεχίσουμε από απόσταση(γιατί όπως μου είχε πει το ήθελε και αυτός και όπου μας έβγαινε). Από τότε όμως που έφυγε ένοιωθα ότι άλλαζε, δεν ήταν αυτός που είχα γνωρίσει..έκανα ότι μπορούσα πήγαινα πολλές φορές και αυτός αντίστοιχα ερχόταν όταν μπορούσε. Παράλληλα, εγώ το καλοκαίρι τελείωνα το μεταπτυχιακό μου και μετά θα έψαχνα για δουλειά. Ξαφνικά το καλοκαίρι μου πρότεινε να πήγαινα στην πόλη που βρισκόταν, να έβρισκα δουλειά εκεί, ώστε να είμαστε μαζί και να συγκατοικήσουμε </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Τότε τα άκουγα και με ενθουσίαζε σαν ιδέα αλλά του έλεγα "ως τι θα έρθω και να μείνουμε μαζί, γιατί έτσι θα περνούσε σε άλλο επίπεδο η σχέση" αλλά αυτός δεν καταλάβαινε επέμενε στα δικά του(ήταν εγωιστής και ήθελε να γίνει το δικό του). Το αφήσαμε τότε στην άκρη (κακώς), το Σεπτέμβριο αφού τελείωσα με τις υποχρεώσεις της σχολής επανέφερε την κουβέντα, αλλά τότε του έλεγα ότι δεν υπήρχαν δουλειές πάνω σε αυτό που έψαχνα ούτε στην πόλη που ήμουν φοιτήτρια πόσο μάλλον εκεί που ήταν αυτός. Έτσι με συμβούλεψε να διευρύνω τις επιλογές μου και έψαχνα για διάφορες δουλειές, όμως δε του το ανέφερα ότι το εφάρμοσα, καθώς με κατηγόρησε" το βράδυ που με χώρισε ότι αυτό δε το ήξερε). Τον Οκτώβριο βρεθήκαμε τέλη του μήνα, αυτός ξεκίνησε μεταπτυχιακό και προσπαθούσε να συνδυάσει τη δουλειά και παράλληλα τα μαθήματα και πιεζόταν και από εκεί. Όταν πήγα είδα ένα διαφορετικό άνθρωπο. </span></p>
<p><span>Μου είχε πει 1)θα βρεις δουλειά στην πόλη που ήσουν φοιτήτρια και εμείς θα χωρίσουμε καθώς δε γίνεται να συνεχιστεί η σχέση από απόσταση αφού ο καθένας θα έχει τη ζωή του σε διαφορετικές πόλεις ή 2) θα βρεις δουλειά στη πόλη που είμαι και θα συνεχίσουμε σοβαρά τη σχέση ή 3) θα πηγαινοερχεσαι είτε εδώ είτε εκεί και θα στέλνεις βιογραφικά μέχρι να βρεις κάτι. Και συνέχιζε να με κοροϊδεύει λέγοντας μου "δε ξέρω για σένα αλλά εγώ μας έχω δει σοβαρά στη σχέση αυτή και αν έρθεις εδώ άντε να μείνουμε μαζί 2-3 χρόνια να συγκατοικήσουμε μετά κάπως πρέπει να προχωρήσει η σχέση". και τόνιζε συνέχεια ότι δε μπορεί άλλο την απόσταση τον είχε κουράσει και στεναχωριόταν. Τότε του έλεγα ότι θέλω να σώσω τη σχέση και να προσπαθήσουμε, θα ψάχνω και στις δυο πόλεις, άλλα άμα βρω δουλειά που ήταν το πιθανότερο στην πόλη που ήμουν φοιτήτρια τότε θα είμαι διατεθειμένη να κάνω την απόσταση 2,5 ωρών, καθώς το θέμα να κατέβαινα κάτω το φοβόμουν γιατί ήταν μόνο 23 χρονών και όλα αυτά σκεφτόμουν ότι τα έλεγε πάνω στον ενθουσιασμό του, ενώ παράλληλα αυτός επέμενε στις απόψεις του (τις παραπάνω) και δε μπορούσε άλλο να συνεχίσει τη σχέση από απόσταση.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span> Αφού έμεινα μαζί του μια βδομάδα αποφασίσαμε να ανεβούμε στην πόλη που έμενα για βόλτα, ήταν κανονικός στη συμπεριφορά αλλά λιγομίλητος καθώς ένοιωθα ότι τον προβλημάτιζαν αρκετά πράματα. Έφυγε την κυριακή για την πόλη που έμενε και μέσα σε 4 μέρες άλλαξε τελείως συμπεριφορά ,όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο, και αυτό γιατί του ζήτησα να μου πει τη διεύθυνση του για να την έβαζα στο βιογραφικό μου και το αρνήθηκε λέγοντας μου να το συζητήσουμε από κοντά όταν θα ερχόταν σε 4 μέρες και ότι δεν άλλαξε τίποτα ότι είχε πει ίσχυαν ακόμα(τις επιλογές 1,2,3 που μου είχε θέσει). Τότε θύμωσα μαζί του γιατί κατάλαβα ότι είχε πάρει την απόφαση του και απλά ερχόταν να μου την ανακοινώσει, και τόσες μέρες με κορόιδευε, την ευκαιρία αν ήθελε να χωρίσουμε την έδωσα όταν ήμασταν μαζί τότε που πήγα να τον δω. Αλλά από ότι φαίνεται δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη του χωρισμού πάνω του; τελειώνοντας ήρθε το σκ με σκοπό να μιλήσουμε και μόνο αυτό δε τολμούσε να κάνει με απέφευγε. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Έφτασε την παρασκευή το βράδυ στο σπίτι μου στη μια το βράδυ(και κοιμήθηκε λόγω ταξιδιού), την επόμενη μέρα πήγε σε ένα συνέδριο, μετά μου ανακοίνωσε από μήνυμα ότι θα πήγαινε για καφέ με τον κολλητό του και μετά το απόγευμα για καφέ με ένα άλλο φίλο του και ξαφνικά αποφάσισε να με βάλει στο πρόγραμμα του για Σάββατο βράδυ και να βγούμε για ποτό. Αλλά είχα θυμώσει τόσο πολύ με την ανώριμη συμπεριφορά του που δεν άντεξα και του είπα να πάμε να μιλήσουμε και να τα ξεκαθαρίσουμε όλα. Μου είπε τότε ότι δεν ήταν καλά, ότι στεναχωριόταν που ήμασταν έτσι από απόσταση, το είχε αποδεχτεί ότι δε θα βρω δουλειά στην πόλη που έμενε καθώς δεν είχα πολλές πιθανότητες και συν της άλλης πλέον δεν ήθελε να κατέβω (μου είπε: "δεν έχω και εγώ το δικαίωμα να αλλάξω μια φορά γνώμη;"), ότι ήμασταν μικροί αυτός 23 εγώ 25 και μου είπε "ωραία θα ερχόσουν κάτω μετά τι θα γινόταν; θα συγκατοικούσαμε και συνέχισε λέγοντας μου ότι 2-3 χρόνια θα ήμασταν έτσι μετά τι θα παντρευόμασταν εγώ στα 25 εσύ στα 27 εγώ πρόσθεσε δε το θέλω στα 25 να παντρευτώ.. (αυτός που πριν λίγο καιρό με παρακαλούσε να κατέβω και πριν μια βδομάδα μου έλεγε ότι μας έβλεπε σοβαρά στη σχέση) και το κερασάκι στην τούρτα ότι θα θέλει να ζήσει άλλα πράματα όπως και εγώ θα ήθελα να ζήσω άλλες καταστάσεις και δε θα ήταν δίκαιο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span> Έτσι σηκώθηκα και έφυγα λέγοντας του ένα αντίο και αυτός είχε πει ευχαριστώ χωρίς να προλάβει να τελειώσει τη φράση του εγώ του είπα δε με παρατάς και έκλεισα την πόρτα του αυτοκινήτου και έφυγα. από τότε δεν επικοινώνησα ούτε επικοινώνησε (μόνο μέσω γράμματος που του έγραψα όλα όσα αισθανόμουν και αυτός μου απάντησε ότι αισθάνθηκε πάρα πολλά πράματα για μένα όσο ήμασταν μαζί. και τώρα. Ότι στη ζωή του δε θα υπάρχω αλλά από σκέψεις και από αναμνήσεις δε θέλει ούτε μπορεί να τις διαγράψει. Παρόλο αυτά όπως μου είπε με έβαλε στον κύκλο των "γνωστών" του σε μια ομάδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πραγματικά με απογοήτευσε η συμπεριφορά του εκεί που λέω θα τον ξεχάσω από την άλλη τον μισώ και όσο σκέφτομαι ότι κιόλας μπορεί να έχει βρει αντικαταστάτρια τρελαίνομαι γιατί βρήκε τη δύναμη να με ξεπεράσει τόσο γρήγορα μέσα σε ένα μήνα(υποθέσεις ότι βρήκε άλλη δε το ξέρω σίγουρα). Σύμφωνα με αυτόν ήταν μια δύσκολη απόφαση α</span><span>λλά την πήρε και όταν είχα κατέβει μου έλεγε ότι όταν θα έβρισκα δουλειά θα το συζητούσαμε και θα παίρναμε την απόφαση μαζί όποια και αν ήταν αυτή και εδώ βλέπω έναν άνθρωπο που αποφάσισε μόνος του χωρίς να με ρωτήσει και απλά ήρθε για να το ανακοινώσει. Αισθάνομαι ότι με κορόιδευε και με πλήγωσε αρκετά.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span> Δε νοιώθω έτοιμη και δε ξέρω αν θα νιώσω έτοιμη να του στείλω να δω τι κάνει αν και τον νοιάζομαι και ακόμα αισθάνομαι πράματα γι' αυτόν, γιατί όπως μου είπε όταν θα του στείλω για να δω τι κάνει θα μου απαντήσει και αυτός επίσης θα με ρωτήσει τι κάνω και θέλει να μαθαίνουμε τα νέα. Αλλά πως να τα καταφέρω να τον ξεχάσω όταν ήξερα ότι και αυτός αισθάνθηκε πράματα για μένα και λόγω συγκυριών (ηλικία απόσταση) να πρέπει να το διαλύσουμε.; πως μπόρεσε να βάλει τέλος τόσο γρήγορα άρα δε με αγαπούσε όσο έλεγε. Τον θέλω πίσω ένοιωσα πολλά πράματα γι' αυτόν και δε τα μετανιώνω αλλά αν είχε γίνει αλλιώς και δε με κορόιδευε ίσως να το είχα πάρει διαφορετικά. Ξέρω ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, αλλά δε περνάει… θέλω να μετανιώσει για την απόφαση του αν και είναι τόσο εγωιστής που πιστεύω δε θα κάνει.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </strong></p>
<div>Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Φαίνεται πως έχετε μεγάλη ανάγκη να μιλήσετε για τη σχέση σας αυτή εστω κι αν τελείωσε. Μοιάζει να φοβάστε πως ο σύντροφός σας τα λογιάριασε χωρίς εσάς μα απ' την άλλη δε φαίνεστε βέβαιη γι'αυτό. Μέσα από την αφήγησή σας που μπορεί κάλλιστα να γίνει διάλογος με ένα δικό σας άνθρωπο ή με κάποιο θεραπευτή, μπορείτε να δείτε αν υπάρχει κάτι που σας κινητοποιεί για τον πρώην σύντροφό σας πέρα από το θυμό και να δείτε επίσης πως μπορείτε να αξιοποιήσετε αυτό το κίνητρο για να πετύχετε αν όχι την επανσύνδεση μαζί του, τουλάχιστον την ηρεμία στο νου σας. Θσ σας βοηθήσει να βάλετε τα πράγματα στη θέση τους μέσα απ' τη συζήτηση και να ξέρετε πως τουλάχιστον όλο αυτό το δύσκολο συναίσθημα που μένει και δε λέει να φύγει θα κυλήσει και θα αλλάξει μορφή ανάλογα με την προσπάθειά που κάνετε για να βοηθήσετε τον εαυτό σας.</div>

Σχετικά άρθρα