"Το μυστικό στα μάτια τους" με την Τζούλια Ρόμπερτς και την Νικόλ Κίντμαν

<p class="intro" style="text-align: justify;">Ένας βιασμός μετά φόνου και οι σκοτεινές μεθοδεύσεις των «μετασεπτεμβριανών» αντιτρομοκρατικών υπηρεσιών στοιχειώνουν για χρόνια τρεις υπηρέτες του νόμου σε αυτό το πολύ μέτριο ριμέικ –παρά το έναστρο καστ.</p>
<p style="text-align: justify;">Την άνοιξη του 2002, με τις ΗΠΑ σε τρομοκρατικό ιδεασμό ελέω 11ης Σεπτεμβρίου, ο Ρέι (Ετζίοφορ) και η Τζες (Ρόμπερτς), κολλητάρια και ανερχόμενοι επιθεωρητές του FBI, στέλνονται σε πτώμα βιασμένης νεαρής γυναίκας έξω από παρακολουθούμενο «ύποπτο» τζαμί του Λος Άντζελες. Το θύμα, αποκαλύπτεται, είναι η μοναχοκόρη (Γράχαμ) της Τζες. Με τη βοήθεια της αψεγάδιαστης νεοφερμένης αντιεισαγγελέα, Κλερ (Κίντμαν), με την οποία ο Ρέι είναι φουλ ερωτοχτυπημένος, οι δυο φίλοι εντοπίζουν τον ένοχο (Κόουλ), αλλά ουδείς μπορεί να τον αγγίξει, καθότι είναι πληροφοριοδότης της αντιτρομοκρατικής… Μετά από 13 χρόνια, κι ενώ οι ήρωές μας έχουν χάσει επαφή μεταξύ τους, ο ιδιωτεύων πια Ρέι (νομίζει ότι) έχει βρει τα ίχνη του δολοφόνου κι επιστρέφει στο γραφείο της, εισαγγελέα πια, Κλερ. Για το κλείσιμο της υπόθεσης, αλλά και για τα μάτια του ανεκπλήρωτου έρωτά του. Και τότε, μέσω της εντελώς καραβοτσακισμένης Τζες, θα αποκαλυφθεί η αλήθεια, που δικαιώνει την ανάγκη εκδίκησης για τον άδικο χαμό της κόρης της.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα παραπάνω παρουσιάζονται με διαρκή πηγαινέλα μεταξύ του χθες και του σήμερα, στην αφηγηματική γραμμή που είχε προκρίνει και ο Αργεντίνος Χουάν Χοσέ Καμπανέλα στη βραβευμένη με ξενόγλωσσο Όσκαρ ταινία του (της οποίας τούτη δω αποτελεί ριμέικ). Αν και το φιλμ του Καμπανέλα δεν ήταν κανένα αριστούργημα, το όλον λειτουργούσε, κυρίως επειδή δίπλα στη δολοφονο-ντετεκτιβική παράμετρο άνθιζε όμορφα η χειροπιαστή έλξη μεταξύ της εισαγγελέα και του επιθεωρητή (τον οποίον ενσάρκωνε ο πάντα υπέροχος, Ρικάρδο Νταρίν). Εδώ, ο μεν Ετζίοφορ είναι κάπως ερωτευμένος, η Κίντμαν μια σκέτη παγοκολώνα (το'χει χάσει τελείως αυτή με την εμμονή στην εμφάνισή της), η δε χημεία μεταξύ τους, ανύπαρκτη. Γενικά, υπάρχουν διαφοροποιήσεις σε σχέση με το πρωτότυπο (η εντυπωσιακή σκηνή στο γήπεδο ποδοσφαίρου, ας πούμε, έχει αντικατασταθεί από αγώνα μπέιζμπολ, η αντιτρομοκρατική υστερία έχει πάρει τη θέση πολιτικοστρατιωτικών μεθοδεύσεων), αλλά αυτό δεν είναι το μείζον κακό του ριμέικ. Το πρόβλημα είναι πως το σενάριο και η σκηνοθεσία του (υποψήφιου για Όσκαρ σεναρίου για το «Κάπτεν Φίλιπς» Ρέι υπερπροσπαθούν χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Και το χειρότερο: η παρουσία των τριών πρωτοκλασάτων αστέρων στους κεντρικούς ρόλους δεν ευοδώνεται καθόλου, ο καθένας παίζει κάτι άλλο. Μένει μόνο η σοκαριστικά αμακιγιάριστη και μουντή Ρόμπερτς που δίνει μια ωραία ερμηνεία, υποδυόμενη την χαροκαμένη μάνα (στο πρωτότυπο, ο ρόλος ήταν ανδρικός και το θύμα, η γυναίκα του).</p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/MvfiBoPJt4s" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<dl><dt>Σκηνοθεσία</dt><dd>Μπίλι Ρέι</dd><dt>Σενάριο</dt><dd>Μπίλι Ρέι</dd><dt>Πρωταγωνιστούν</dt><dd>Τσίουετελ Ετζίοφορ, Τζούλια Ρόμπερτς, Νικόλ Κίντμαν, Ντιν Νόρις, Άλφρεντ Μολίνα, Τζον Κόουλ, Ζόι Γκάχαμ</dd><dt>Διάρκεια</dt><dd>111</dd><dt>Χώρα</dt><dd>Ηνωμένες Πολιτείες</dd><dt>Είδος</dt><dd>Αστυνομικό θρίλερ</dd><dd>tospirto</dd></dl>

Σχετικά άρθρα