<p style="text-align: justify;"><strong><em>Aναγνώστριά μας ρωτά: </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Kαλησπέρα σας έχω ένα αγοράκι δυόμισι ετών και είμαι αρκετα προβλημματισμένη είναι ένα παιδί αντιδραστικό και φαίνεται να μην ικανοποιείται εύκολα με ό,τι και να κάνουμε. Χρησιμοποιει πολυ συχνα τις φράσεις μπαμπά είσαι κακός  μαμά είσαι κακή. Το ίδιο  λέει συχνά κάι για άλλους όπως για παράδειγμα με τη γιαγιά του. Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι τόσο εγώ όσο και ο πατέρας του προσπαθούμε διαρκώς να του μιλάμε και να του εξηγούμε τη σωστή συμπεριφορά. Ποτέ δεν τον έχουμε χτυπήσει ο άντρας μου προσπαθεί πολύ να περάσει χρόνο μαζί του και να παίξει όμως ο μικρός δεν θέλει έχει άρνηση ως προς τον πατέρα του και συνέχεια τον αποκαλεί κακό ακόμα και όταν βγαίνουμε έξω. Είμαστε πολύ προβληματισμένοι και δεν ξέρουμε πως να χειριστούμε αυτή τη συμπεριφορά. </em></p>
<p><span>Στο ερώτημά σας απαντά  <strong>η Τιτίκα Μητσοπούλου, Ψυχολόγος, </strong><strong>Msc</strong><strong>. Κοινωνικής Ψυχιατρικής Παιδοψυχιατρικής, Υποψήφια Δρ. Ιατρικής Παν/μιο Ιωαννίνων. </strong><strong>ΘΕ.ΣΥ, </strong><strong>www</strong><strong>.</strong><strong>thesy</strong><strong>.</strong><strong>gr</strong></span></p>
<p><span><strong><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/titikamitsop.jpg&amp;amp;width=248?" alt="Τιτίκα Μητσοπούλου" width="99" /></strong></span></p>
<p>Αγαπητή,</p>
<p>τα παιδιά ηλικίας 2 με 3 ετών προσπαθούν να μεγαλώσουν και να αναπτύξουν την ανεξαρτησία τους. Η αντιδραστικότητα και τα όχι τους μπορεί να προβληματίζουν και να στεναχωρούν τους γονείς. Θα πρέπει να γίνονται κατανοητά ως ένας τρόπος διαφοροποίησης του εαυτού τους, που δεν είναι κατά ανάγκη λογικός, αλλά εκπορεύεται από τα συναισθήματά τους. Ο στόχος λοιπόν είναι να αντέξετε για να ελαττώσετε την απροθυμία του παιδιού σας και όχι για να την εξαφανίσετε.</p>
<p> Σε ότι αφορά τον γιό σας δείξτε υπομονή και επιμονή στη στάση σας απέναντι σε αυτές τις αντιδράσεις. Το ότι δεν χρησιμοποιείτε σωματικές τιμωρίες είναι εξαρχής κάτι πολύ θετικό γιατί οι συμπεριφορές του θα μπορούσαν να επιδεινωθούν. Προσπαθήστε επίσης να αγνοείτε την φράση «είσαι κακός-ια» και να μην τον ρωτάτε επίμονα γιατί ή να του εξηγείτε κάθε φορά τους λόγους που δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τέτοιες εκφράσεις. Επομένως, αδιαφορείτε για την δήλωσή του, αλλά εξετάζετε τις περιπτώσεις κάτω από τις οποίες εμφανίζεται ή επαναλαμβάνεται.</p>
<p>Για πχ. μπορεί να σας λέει «κακιά», όταν του λέτε να κάνει κάτι που δεν θέλει, όπως να μαζέψει κάποιο παιχνίδι ή να φάει κάποιο φαγητό που δεν προτιμά ή όταν δεν του κάνετε κάποιο χατήρι, όταν θέλετε να πάτε βόλτα κάπου που εκείνη την στιγμή δεν επιθυμεί ή να παίξετε όταν είναι πολύ κουρασμένο ή απλά να επαναλαμβάνει την φράση γιατί κάθε φορά που την ακούτε γίνεται το επίκεντρο της προσοχής σας. Δράστε ανάλογα με την περίσταση. Για παράδειγμα μην κάνετε πίσω σε αυτό που έχετε να του πείτε αν θεωρείτε ότι πρέπει να θέσετε όρια, όπως το να μαζέψει το παιχνίδι του, από την άλλη δώστε του έως 2 εναλλακτικές επιλογές αν θεωρείτε ότι σε κάποιον τομέα μπορείτε να του επιτρέψετε να αναπτύξει περισσότερη αυτονομία, όπως αν θα πάτε στο πάρκο ή τον παιδότοπο. Επιπλέον, ξεχωρήστε τις περιπτώσεις που οι αρνητικές συμπεριφορές του παιδιού σας μπορεί να πηγάζουν από φόβο ή ανασφάλεια και μιλήστε μαζί του εξηγώντας και καθησυχάζοντάς το – από εκείνες που μπορεί να οφείλονται σε  κούραση, απροθυμία ή βαρεμάρα. Τέλος, αγνοήστε τις δηλώσεις του αν καταλάβετε ότι σας κάνει «κόλπα», επειδή έχει αντιληφθεί – από την έκταση που δίνετε – πόσο σοβαρά τις παίρνετε και πόσο σας ενοχλούν. Για να λειτουργήσουν όλα τα παραπάνω χρειάζεται να καταλάβετε και μετά να εξηγήσετε και στο ευτύτερο περιβάλλον, ώστε να έχετε μία κοινή στρατηγική, απέναντι στις συμπεριφορές που θέλετε να τροποποιήσετε.</p>
<p>Με εκτίμηση,</p>
<p>Τιτίκα Μητσοπούλου</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;"><em><br /></em></p>