Κρίσεις πανικού: Πράγματα και σκέψεις που μας φοβίζουν πολύ

<p style="text-align: justify;"><strong>Kαλησπερα, περασα 3 χρονια με κρισεις αγχους διαταραχες πανικου φοβουμενη πραγματα που δεν μου φαινονταν καθολου λογικα πχ οτι θα πεθανω οτι θα λιποθυμησω αν βγω μονη οτι θα λιποθυμησω κανοντας μπανιο μεσα στο σουπερ μαρκετ μπροστα σε κοσμο η απλα σ ενα περιπατο. Έπειτα γνωρισα τον συζυγο μου και με τη βοηθεια του και τις καθημερινες βολτες ξεπερασα τα παντα στη συνεχεια εμεινα εγκυος γεννησα και τωρα 4 μηνες μετα τη γεννα αρχισα παλι να φοβαμαι τα ιδια πραγματα αλλα σε πολυ μικροτερο βαθμο πχ δεν κανω μπανιο αν δεν ειναι ο αντρας μου σπιτι η δεν κανω περιπατους με τη δικαιολογια του παιδιου και του χειμωνα επισης στους φοβους μου προστεθηκε και ο φοβος μηπως παθω καταθλιψη και εγκαταλειψω το παιδι η και κατι χειροτερο τι σημαινει αυτο επιστρεφουν οι κρισεις πανικου η μηπως κατρακυλαω πιο κατω; Ευχαριστω εκ των προτερων. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </strong></p>
<div style="text-align: justify;"><em>Αγαπητή αναγνώστρια:</em></div>
<div style="text-align: justify;"><em> </em></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><em>Η ανησυχία σας "μήπως πάθετε κατάθλιψη και εγκαταλείψετε το παιδί" εξ αιτίας της έλλειψης διεξόδων είναι μια λογική ανησυχία. Συνήθως οι άνθρωποι φροντίζουν αποτελεσματικά κάποιον όταν οι ίδιοι είναι καλά. Οπότε αντικαταστήστε τις ενοχές που νιώθετε με τρόπους που θα σας δίνουν διεξόδους. Θυμηθείτε ότι λέξεις όπως "κρίσεις άγχους" και "διαταραχές πανικού" είναι περιγραφές και όχι εξηγήσεις των πραγμάτων που σας συμβαίνουν. Τις εξηγήσεις θα τις δώσετε εσείς με το να παρατηρείτε πότε νιώθετε άβολα, δυσάρεστα, άγχος και να προσπαθείτε να εντοπίσετε τί σας προκαλεί αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα με σκοπό να τα τροποποιήσετε όπως σας βολεύει. Δηλαδή να το αντιμετωπίσετε. </em></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><em>Το να φεύγει κανείς από δυσάρεστες καταστάσεις είναι αποτελεσματικό για την προσωπική του ισορροπία αλλά δε βοηθά όταν επιθυμεί να σχετίζεται και δη όταν επιλέγει να σχετίζεται σε βάθος δηλαδή με ανθρώπους που στηρίζονται στο να "είναι εκεί". Το υπερβολικό άγχος είναι κάτι που νιώθουμε συνήθως όταν σκεφτόμαστε πως δεν υπάρχει τρόπος να αντιμετωπιστεί μια κατάσταση. Σκεφτείτε με ποιο τρόπο αντιμετωπίζετε τις καταστάσεις στη ζωή σας. Ακόμα και τις πολύ απλές και καθημερινές. Με θυμό; Με ανησυχία; Ζητώντας βοήθεια; Προσπαθείστε να ξεκινήσετε να κάνετε πράγματα που προωθούν μέσα σας το αίσθημα της ανεξαρτησίας. Η ανεξαρτησία δε σημαίνει απαραίτητα και τον πλήρη έλεγχο. </em></div>
<div style="text-align: justify;" dir="ltr"><em>Αν ο φόβος σας ζητά για να κατευναστεί μεγάλα ποσοστά ελέγχου τότε προσπαθήστε να δείτε τί κάνουν οι άλλοι σε αυτές τις περιπτώσεις χωρίς να τους ζητήσετε να σας το πουν. Δηλαδή δείτε τους την ώρα που δρουν. Έτσι θα αποφύγετε να σας συμβουλέψουν και να προσπαθείτε να αποκωδικοποιήσετε τις συμβουλές σε πράξεις, πράγμα εξαιρετικά αγχωτικό όταν είμαστε σε θέση ευθύνης.</em></div>

Σχετικά άρθρα