<p style="text-align: justify;"><em>Αναγνώστριά μας διηγείται </em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Καλησπερα σας βρισκομαι σε πολυ κρισιμο σημειο επιλογης του δρομου που θα ακολουθησω στην ζωη μου… Hμουν παντρεμενη 13χρονια με ενα πολυ καλο παιδι δεν ημασταν σαν παντρεμενοι αλλα σαν ελευθεροι. Το κακο ηταν πως ο αντρας μου ποτε δεν ξεκολησε απο την οικογενεια του συμμετείχαν παντα στην ζωη και στις επιλογες μας. </em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Καποια στιγμη λογω μεγαλων χρεων εγω εχασα τον ελεγχο δεν ενιωθα πως εχω στηριγμα και πως θα μας στηριζε εμενα και το παιδι μας ημουν πολυ απελπισμενη και αρχισα να ψαχνω πλατες να ακουμπησω με το λιγο μυαλο που ειχα τοτε αρχισα να δημιουργω γνωριμιες και να ψαχνω την ευκολη λυση στο τεραστιο προβλημα μου γιατι απο την δικη μου οικογενεια δεν υπηρχε καμια στηριξη, ψυχικη, γνωρισα μεσω ιντερνετ εναν κυριο σε διασταση</em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Τον ερωτευτηκα τρελα, ηταν το ιδανικο το ονειρο μου και εφτιαξα σχεση μαζι του οταν ο αντρας μου ζητησε να παμε να μεινουμε με την μανα του και μετα απο πολλα προβληματα αποφασισα να παρω το παιδι και να φυγω. Ημουν τρελλαμενη παλεψα πολυ σκληρα για να επιβιωσω μαζι με το παιδι μου επιτελους αρχισα να μαθαινω πως λειτουργει ενα σπιτι σωστα παντα με την βοηθεια του συντροφου μου αλλα μπροστα εγω, αρχισα να ζω σε μια κρυφη σχεση παρα την αντιδραση μου, αρχισα να ανεβαινω στην δουλεια και εφτιαξα ενα ζεστο σπιτικο για εμενα και το παιδι μου</em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Τοτε περασα μια πολυ δυσκολη φαση υγειας λεμφωμα, ο συντροφος μου παρα την δικη μου πιεση αρνηθηκε να χωρισει</em></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Σημερα εχω πλεον κουραστει απο αυτη την σχεση ειδα πως ειναι πολυ δυσκολος ανθρωπος πως δεν θα μπορουσα να ζησω μαζι του αρχισα να αναπολω την παλια μου οικογενειακη ζωη και τον αντρα μου δεν θελω να φτιαξω αλλη σχεση. Θελω να τον στηριξω σημερα να παλεψουμε μαζι να ξεχρεωσουμε και να ζησουμε ευτυχισμενοι, δεν θελω ερωτες δεν θελω τιποτα, θελω την οικογενεια που δεν φτιαξαμε τοτε σωστα να την φτιαξουμε τωρα νιωθω πως αγαπω οτι εζησα μαζι του ομως υπαρχει ακομη η σχεση που με κραταει μαγκωμενη, εχω γαντζωθει και φοβαμαι να προχωρησω</em></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Πειτε μου σας παρακαλω την συμβουλη σας. Ανυπομονω σας ευχαριστω πολυ που με ακουσατε.</span></p>
<div style="text-align: justify;"> Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδιός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Φαίνεται πως σας ασκούν μια γοητεία τα δύσκολα. Εννοώ πως βρίσκετε πολύ ενδιαφέροντες ανθρώπους οι οποίοι δύσκολα εμπιστεύονται και ακουμπούν σε ανθρώπους άλλους απ' αυτούς που ήδη το έχουν κάνει. Συγκεκριμένα ο σύζυγός σας έχει μια ιδιαίτερη σχέση με την μητρική του οικογένεια από την οποία όπως με πολύ κόπο παρατηρήσατε δεν θέλει να απαγκιστρωθεί. Στη συνέχεια η γνωριμία σας με τον άλλο κύριο, όταν του ζητήσατε να είστε η μοναδική του σύντροφος δεν φάνηκε πρόθυμος να αφήσει την άλλη του σχέση. Αυτές οι αντιδράσεις παρ'όλο που βαρύνουν εσάς και δε σας επιτρέπουν να πάρετε αυτό που διεκδικείτε, μια ολόδική σας δυαδική σχέση, δεν έχουν να κάνουν με το άτομό σας. Μη φορτωθείτε δηλαδή την αδυναμία αυτών των ανθρώπων να εμπιστευτούν ως δικό σας ελάττωμα. Βρίσκεστε απέναντι σε ένα σταυροδρόμι που το λέτε "επιλογή" όμως πριν επιλέξετε είναι σημαντικό να δείτε τις επιλογές που ήδη έχετε κάνει. Και είναι εξίσου σημαντικό να δείτε για ποιό λόγο διαλέξατε και τις δύο φορές ανθρώπους που εμπιστεύονται δύσκολα. Βάζετε τη συνθήκη υγείας που περάσατε δίπλα στο ότι ο σύντροφός σας αρνήθηκε να χωρίσει για να είστε μαζί. Σαν να αποδίδετε την ασθένειά σας σ'αυτό το λόγο. Όμως εξετάστε και την περίοδο υγείας σας. Πως ήταν τα πράγματα μαζί του; Ήταν εκεί για σας; Σας στήριζε; Ο πρώην άντρας σας τί έκανε; Πως το πήρε που χωρίσατε; Τί έγινε στη συνέχεια; Είναι απαντήσεις που πρέπει να δώσετε για να είστε σίγουρη για την απόφασή σας. Πολλές φορές η ιστορία μας έρχεται στο νου αφού έχουμε πάρει αποφάσεις μέσα από περιστατικά που ξεχάσαμε είτε επειδή έχουμε θυμώσει, είτε επειδή φοβηθήκαμε πολύ στη συνέχεια. Και αυτές οι σκόρπιες αναμνήσεις μας κάνουν να αμφιβάλλουμε για την επιλογή μας. Αν είναι μια σημαντική επιλογή τότε σίγουρα θέλει το χρόνο της. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και εξετάστε τις ανάγκες σας σήμερα, τώρα. Με βάση αυτές είναι πιο συμφέρον για σας να κινηθείτε.</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>