<p class="intro" style="text-align: justify;">Ένα τυπικό (;) 24ωρο μιας αποστολής ΜΚΟ λίγο πριν το τέλος του σερβο-βοσνιακού εμφυλίου, δοσμένο με κάπως παράταιρες δόσεις χιούμορ, αβέβαιη εστίαση, αλλά όμορφες ερμηνείες απ’ όλο το καστ.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην πρώτη αγγλόφωνη ταινία του, ισπανός σκηνοθέτης καταπιάνεται με ένα θέμα που είναι αίφνης πολύ επίκαιρο στα μέρη μας (ειδικά μετά το πρόσφατο ατυχές ντου-στο-ποτάμι στην Ειδομένη…). Συγχρόνως, αποδεικνύει πόσο καλός καθοδηγητής ηθοποιών είναι –αφού κατάφερε ακόμη και την κρυόκωλη Κουριλένκο να πλάσει χαρακτήρα, πάσο! Το (πολύ φτενό) στόρι του φιλμ –που βασίζεται στο βιβλίο-μαρτυρία της Πάολα Φαρίας, βετεράνου ανθρωπιστικών αποστολών– μας μεταφέρει στη Βοσνία του 1995, λίγο πριν την ειρήνευση. Ο Αμερικανός Μαμπρού (Ντελ Τόρο, θαυμάσιος), παλιοσειρά των ΜΚΟ, μαζί με τον κυνικά χιουμορίστα συμπατριώτη του, Μπι (Ρόμπινς), τη Σοφί (Τιερί, καλή), μια νεοφερμένη ιδεαλίστρια Γαλλίδα που ειδικεύεται σε ζητήματα υγιεινής και ύδρευσης, και τον ντόπιο διερμηνέα τους (Στούκαν) καλούνται να βγάλουν άκρη με τη γραφειοκρατία, το σερβο-βοσνιακό αμοιβαίο μίσος, τις διάσπαρτες νάρκες, και το δράμα ενός ορφανού βόσνιου πιτσιρικά (Ρεζίντοβιτς). Πρωτίστως, όμως, καλούνται να βγάλουν ένα πτώμα από το μοναδικό πηγάδι της περιοχής, πριν μολυνθεί το νερό… Η έλευση της Κάτια (Κουριλένκο), μιας Ρωσίδας επιφορτισμένης με την αξιολόγηση της συνέχισης ή όχι της ανθρωπιστικής βοήθειας, με την οποία ο δεσμευμένος Μαμπρού είχε κάνει παλιότερα μια «αρπαχτή», θα περιπλέξει λίγο περισσότερο τα πράματα.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν και, προφανώς, οι διαπροσωπικές σχέσεις και οι μικρές καθημερινές «εξω-υπηρεσιακές» δυστοκίες θα πρέπει να έχουν τη θέση τους στις αποστολές των απανταχού ΜΚΟ, η αλήθεια είναι πως το υπερβάλλον ευφυολόγημα-χιουμοράκι των διαλόγων ξενίζει κάπως. Ευτυχώς, το καστ το φέρνει μια χαρά εις πέρας. Ωραία τα πλάνα τοπίου –πολλά εξ αυτών εναέρια, πραγματικά σε μπάζουν στη μορφολογία της περιοχής– αψυχολόγητες, όμως, μου φάνηκαν οι μουσικές του σάουντρακ που κορφολογούν, μεταξύ άλλων, από Ramones και Velvet Underground. Αντιθέτως, εξαιρετική η επιλογή του κλασικού αντιπολεμικού φολκ ύμνου «Where Have All the Flowers Gone», των Peter, Paul &amp; Mary, στο φινάλε.</p>
<dl><dt>Σκηνοθεσία</dt><dd>Φερνάντο Λεόν Δε Αρανόα</dd><dt>Σενάριο</dt><dd>Φερνάντο Λεόν Δε Αρανόα, Ντιέγκο Φαρίας</dd><dt>Πρωταγωνιστούν</dt><dd>Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Τιμ Ρόμπινς, Όλγα Κουριλένκο, Μελανί Τιερί, Φέντγια Στούκαν, Έλνταρ Ρεζίντοβιτς</dd><dt>Διάρκεια</dt><dd>106</dd><dt>Χώρα</dt><dd>Ισπανία</dd><dt>Είδος</dt><dd>Δραμεντί</dd><dt>Πρεμιέρα</dt><dd>24 Μαρτίου 2016</dd><dd></dd><dd><iframe src="http://www.youtube.com/embed/gJoDd_O7gt8" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></dd></dl>