«Εδώ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, στη δίνη του Covid-19»

Ούτε το Κραχ του 1929, ούτε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος, ούτε η  11η Σεπτεμβρίου, ούτε η Lehman Brothers το 2008 ήταν αρκετά σαν γεγονότα να σταματήσουν έστω για ένα λεπτό την πόλη που σφύζει από ζωή όσο καμία άλλη!

Από τον οικονομολόγο Μιχάλη Πιτσίνο

Τίποτα δεν ηταν αρκετό για να σταματήσει το ψηφιδωτό εικόνων που σχηματίζεται και που σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό, τίποτα. Όμως στις 16 Μαρτίου ξαφνικά η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ άρχισε να γονατίζει. Τα πάντα έκλεισαν.

Έκτοτε η Νέα Υόρκη είναι βουβή όσο ποτέ άλλοτε στην Ιστορία της. Βουβός και ο πόνος. Σιωπηρές οι κραυγές οδύνης. Οι λέξεις βαριές και ασήκωτες. Μια Πόλη – Φάντασμα, μια νεκρική σιγή δίχως προηγούμενο. Μια σιωπή που ραγίζει και τους πιο δυνατούς.

Ο Θάνατος ασταμάτητος και οι άνθρωποι στυγνοί θεατές, σακατεμένοι

Μόνο ασθενοφόρα να ηχούν καταθλιπτικά στο βάθος χωρίς σταματημό. Η πόλη αργοπεθαίνει, λεπτό με λεπτό στο άκουσμα των κρουσμάτων, των θανάτων. Οι δρόμοι απόκοσμα άδειοι χωρίς ίχνος ζωής. Ο Θάνατος ασταμάτητος. Η θλίψη, ο θρήνος οι απόλυτοι πρωταγωνιστές. Το εύρος της τραγωδίας ταινία αποκάλυψης.

Οι άνθρωποι στυγνοί θεατές σακατεμένοι, κουρασμένοι, σκεπτικοί, φοβισμένοι. Κανένας δεν φαντάστηκε. Κανένας δεν μάντεψε. Κανείς, πως τόσοι πολλοί δεν θα τα κατάφερναν. Υποτιμήθηκε η μανία του. Ο Ιός αμείλικτος, ανελέητος. Ακριβώς όπως ένας επαγγελματίας σιωπηλός εκτελεστής

Οι ευθύνες μεγάλες. Ένα μεγάλο γιατί. Μια εγκατάλειψη….Ένας Δήμαρχος πολύ λίγος για αυτή την πόλη. Ένας κυβερνήτης που κάνει τη διαφορά. Ένα αξεπέραστο πλήγμα από τον Covid-19. «Μας πρόφτασε βιαστικά ο ιός» πολύ βιαστικά. Θα μπορούσε όμως, να είχε προβλεφθεί ή μανία του.

Όλοι ψάχνουν μια ανάσα

Η αγωνία και η ανασφάλεια είναι η επόμενη μέρα. Προς το παρόν όλοι ψάχνουν μια ανάσα. Μια ανάσα ελπίδας… Θα είναι άραγε σανίδα Σωτηρίας οι οικονομικές εξαγγελίες διάσωσης της οικονομικής επανεκκίνησης του Προέδρου Τραμπ; Πολύ χλωμό έως αδύνατον.

Πώς θα ξυπνήσει άραγε η Μητρόπολη των απόλυτων αντιθέσεων; Όλοι εδώ αναρωτιούνται πως θα είναι η επόμενη μέρα. Η αγωνία στο πρόσωπο των Νεοϋορκέζων έκδηλη. Η ανεργία της επόμενης μέρας φαντάζει εφιαλτική. Ας μην κάνουμε οικονομικά σενάρια ή εικασίες επί του παρόντος. Το μόνο που έχει θέση στις σκέψεις μας αυτή την στιγμή είναι η υπομονή και η ευγνωμοσύνη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι εδώ και 24 χρόνια δραστηριοποιούμενος σε αυτή την πόλη πότε δεν έχω νοιώσει αυτή την χαρακτηριστική ηρεμία να που διαπερνά την ατμόσφαιρα. Έχει την χάρη της αυτή η ηρεμία. Έχει τη γαλήνη της. Έχει ένα ξεκαθάρισμα. Ένα πριν και ένα μετά. Αυτό το μετά είναι στο χέρι μας πως θα το διαχειριστούμε.

Ευκαιρία για κάτι καινούριο;

Η ατμόσφαιρα πιο καθαρή από πότε. Μέχρι και αετοί πετούν πάνω από την Πέμπτη Λεωφόρο. Κάτι που δεν έχει προηγούμενο Αγέρωχοι και στυγεροί βάζοντας την υπογραφή  μιας νέας πραγματικότητας.Τα δελφίνια κολυμπούν ανενόχλητα στον ποταμό Χάντσον και στο ανατολικό ποτάμι κάνοντας την εμφάνισή τους αισθητή. Θαρρείς σαν η φύση να χαίρεται την απουσία του ανθρώπου!

Μόνο αν θυμηθούμε να είμαστε άνθρωποι πάνω από όλα τότε η νέα κανονικότητα θα έχει μεγάλη σημασία και ευκαιρία. Ευκαιρία για κάτι καινούριο. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι κάτι σαν ευλογία τη βλέπουν πλέον πολλοί αυτή τη φριχτή δοκιμασία. Σαν μια ευγνωμοσύνη αλλαγής στην ελπίδα της επόμενη μέρας. Το μετά…

* Ο Μιχάλης Πιτσίνος (Μichael Pitsinos) είναι οικονομολόγος και επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στη Νέα Υόρκη.

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Σχέση vs κορωνοϊός. Ένας ψυχίατρος εξηγεί πώς θα… επιβιώσει ο δεσμός

Μπορείτε να δείτε όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τον κορωνοϊό, πατώντας εδώ.

Σχετικά άρθρα