<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν αμέτρητες φράσεις, μάντρα και ολόκληρες φιλοσοφίες αφιερωμένες στο να μας συμβουλεύουν πώς να βρούμε και να ακολουθήσουμε τη φωνή μέσα μας. Αυτή η παραίνεση έχει να κάνει με το να απελευθερώσουμε τον εαυτό μας από τις αμφιβολίες και από oδυνηρές επιρροές ώστε να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.</p>
<p style="text-align: justify;">Παρ’ όλα αυτά η εσωτερική αυτή φωνή μπορεί να αποδειχτεί δύσκολη. Όπως τα πάντα ζωή μας, έχει διπλή φύση.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην πραγματικότητα είναι σα να διαθέτουμε δύο εσωτερικές φωνές. Μια θετική που καταφάσκει στη ζωή και αντιπροσωπεύει τα θέλω, τις επιθυμίες, τους στόχους μας και μια κριτική, καταστροφική εσωτερική φωνή.</p>
<p style="text-align: justify;">Το να γνωρίσουμε αυτή την τελευταία και το να δοκιμάσουμε να την αμφισβητήσουμε είναι ένα από τα βασικά ψυχολογικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσουμε στην προσπάθεια μας να ζήσουμε την δική μας εκδοχή της καλής ζωής. Για να μπορέσει ο πραγματικός μας εαυτός να εξελιχθεί κόντρα στις εσωτερικές δυνάμεις που του βάζουν εμπόδια πρέπει να γίνει κατανοητή η λειτουργία τους, η προέλευση και ο στόχος τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Πώς μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στη θετική μας αίσθηση του εαυτού σιγάζοντας ταυτόχρονα την εσωτερική κριτική φωνή;</p>
<p style="text-align: justify;">Θα πρέπει να ξεκινήσουμε κατανοώντας ότι μας ορίζει ποικιλοτρόπως το παρελθόν μας. Από τη στιγμή της γέννησης μας καταβροχθίζουμε τον κόσμο γύρω μας. Οι πρωταρχικές διαθέσεις, συμπεριφορές, απόψεις στις οποίες εκτεθήκαμε μπορούν να μετατραπούν σε ένα εσωτερικό διάλογο που επηρεάζει το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Για παράδειγμα, οι θετικές συμπεριφορές και οι ποιότητες των γονιών μας ή οποιουδήποτε είχε επωμιστεί τη φροντίδα μας τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, βοήθησαν στο να σχηματίσουμε μια θετική αίσθηση εαυτού και πολλές από τις αξίες μας. Εάν εισπράξαμε αγάπη, αποδοχή, ενσυναίσθηση αυτό τροφοδότησε τον αληθινό μας εαυτό και τα θετικά συναισθήματα για το ποιοι είμαστε στον κόσμο.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι κριτικές στάσεις και οι αρνητικές εμπειρίες που βιώσαμε τροφοδότησαν τον ‘αντι-εαυτό’ (‘anti-self’). Οι πρώτες απορρίψεις και ένας επώδυνος τρόπος του σχετίζεσθαι επιδρούν στην εκκολαπτόμενη αίσθηση εαυτού των παιδιών και τις απόψεις που διαμορφώνουν για τους άλλους ανθρώπους και τις σχέσεις γενικά. Αυτές οι εντυπώσεις γίνονται φωνές στο κεφάλι μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Κανένας γονιός δεν είναι τέλειος και όλοι έχουμε επηρεαστεί τόσο από τα δυνατά τους σημεία όσο και από τις αδυναμίες τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Παρ’όλα αυτά δεν είμαστε καταδικασμένοι να αποδεχτούμε τυφλά τις αντιλήψεις που διαμορφώθηκαν στα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Είμαστε σε θέση να βρίσκουμε διαρκώς τρόπους να διαφοροποιούμε τον εαυτό μας, διαχωρίζοντας τον από στάσεις και αντιλήψεις που δε μας εξυπηρετούν στο παρόν.</p>
<p style="text-align: justify;">Ενα σημαντικό πρώτο βήμα σε αυτή τη διαδικασία είναι να αντιταχθούμε σε αυτή την κριτική εσωτερική φωνή. Όταν αντιληφθούμε το πώς καθορίζει τη συμπεριφορά και τις πράξεις μας θα μάθουμε να τη θεωρούμε περισσότερο σαν δύναμη εξωτερική μ’ εμάς και όχι σαν την πραγματική μας γνώμη.</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν κάποια βήματα σε αυτή τη διαδικασία.</p>
<p style="text-align: justify;">Καταρχήν το να παρατηρήσουμε αυτή τη δύναμη. Οι άνθρωποι συχνά ακούν την εσωτερική κριτική τους φωνή χωρίς να το συνειδητοποιούν. Ερχεται στο προσκήνιο σαν θόρυβος στο φόντο οπότε αποδεχόμαστε τα σχόλια του σαν πραγματικότητα. Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσετε πότε αυτή η φωνή αρχίζει να σας ‘γκρινιάζει’. Προσπαθήστε να παρατηρήσετε πότε οι υπονομευτικές της προσβολές παρεισφρύουν κατά τη διάρκεια της μέρας.</p>
<p style="text-align: justify;">Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτή η φωνή μπορεί να είναι τόσο κακόβουλη, όσο και φιλική, παρηγορητική, καθησυχαστική. «Μείνε στο σπίτι. Μην ανησυχείς που δεν θα δεις κάποιον απόψε.» Στη συνέχεια, αφού έχεις ακολουθήσει αυτές τις προτροπές, παίρνει το πάνω χέρι. «Μόνος / -η ξανά; Eίσαι σκέτη αποτυχία.»</p>
<p style="text-align: justify;">Μην αφήνεις τη φωνή να σε ξεγελάει. Είτε ακούγεται σκληρή είτε ευγενική, πρωταρχικό της μέλημα είναι να σε επιστρέψει στην παλιά, γνώριμη περιοριστική αίσθηση ταυτότητας.</p>
<p style="text-align: justify;">Μια άσκηση θα ήταν να καταγράψεις τις αρνητικές σκέψεις που κάνεις για τον εαυτό σου. Αρχικά χρησιμοποίησε πρώτο πρόσωπο και στη συνέχεια γράψε τις σε δεύτερο πρόσωπο.</p>
<p style="text-align: justify;">Σκέψου ακόμη με ποιο πρόσωπο του περιβάλλοντος σου ηχούν οικεία αυτές οι φωνές. Οταν κάνεις αυτές τις συνδέσεις θα είσαι σε θέση να σταχυολογήσεις από πού προέρχονται και να τις αποκόψεις από τον τωρινό σου εαυτό.</p>
<p style="text-align: justify;">To επόμενο βήμα είναι να δοκιμάσεις να ανταποκριθείς σε αυτές τις δηλώσεις από μια πιο ρεαλιστική και συμπονετική οπτική γωνία σε πρώτο πρόσωπο.</p>
<p style="text-align: justify;">Επιπλέον προσπάθησε να σκεφτείς ποια γεγονότα είναι απότοκα αυτών των φωνών και ποιες πράξεις σου αυτές ρυθμίζουν. Εντόπισε μοτίβα και να αναγνώρισε τις αυτο-περιοριστικές τους εκδηλώσεις. Όταν θα έχεις διαπιστώσει πώς ο κριτής που έχεις μέσα σου μπορεί να σε εκτρέψει σε άλλες κατευθύνσεις από αυτές που θέλεις και να αλλοιώσει τη συμπεριφορά σου, θα είσαι σε θέση συνειδητά να αντιδράς ενάντια στις παραινέσεις και τις οδηγίες του. Αυτό μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς άβολα στην αρχή. Η διαδικασία της χαλιναγώγησης του εσωτερικού σου κριτή ώστε να μην είναι παράφωνος μπορεί να είναι μακροπρόθεσμα εμψυχωτική αλλά βραχυπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει πολύ άγχος καθώς οι πεποιθήσεις που προσπαθείς να ταρακουνήσεις είναι βαθιά ριζωμένες. Οσο πιο ενεργά τις αγνοείς, τόσο πιο ανίσχυρες θα είναι.</p>
<p style="text-align: justify;">Κατά τη διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας εξημέρωσης είναι σημαντικό να δείχνουμε συμπόνια και καλοσύνη στον εαυτό μας. Με αυτό τον τρόπο εγκαθιδρύουμε μια πιο δυνατή και αξιόπιστη αυτοεικόνα και ερχόμαστε πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε πραγματικά να είμαστε. </p>