Αντιμετωπίζεται ομοιοπαθητικά η βρογχίτιδα;

Η βρογχίτιδα είναι μία λοίμωξη που ταλαιπωρεί για χρόνια πολύ κόσμο. Τα φαρμακευτικά σκευάσματα της συμβατικής ιατρικής δείχνουν ικανά να αντιμετωπίσουν απλώς και μόνοπαροδικά  τα συμπτώματα της ασθένειας, με αποτέλεσμα αυτά να επανέρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Η ομοιοπαθητική ιατρική έχει την δυνατότητα να εξαλείψει το πρόβλημα χτυπώντας το στην ρίζα του.

Ο Ομοιοπαθητικός Κωνσταντίνος Τσιτινίδης μας περιγράφει ένα περιστατικό που ο ίδιος έχει αντιμετωπίσει:

Γυναίκα 42 ετών προσέρχεται με μεταλοιμώδες άσθμα. Κλινικά εμφανίζεται ως βήχας, δύσπνοια μετά από 3 επανειλημμένες εμπύρετες ιώσεις, τις οποίες αντιμετωπίζει με κορτικοειδή (tb medrol και εισπνεόμενα inhaler symbicort).

Πάσχει συχνά από επεισόδια επιχείλιου έρπητα και κεφαλαλγίας. Έχει συμπτωματολογία χρόνιας θλίψης εξαιτίας προβλημάτων υγείας του μικρότερου γιου της (δυσλεξία κι αναπτυξιακή διαταραχή).Ο ύπνος της είναι διακοπτόμενος, ενώ αναφέρει σφυρίγματα από το αριστερό της αυτί. Κρυώνει και ιδιαίτερα το μεσημέρι. Επιθυμεί τα αλμυρά φαγητά. Από το ατομικό της αναμνηστικό προκύπτει ότι στην περίοδο της λοχείας του δεύτερου παιδιού της υπήρξε ένα επιληπτικό επεισόδιο (με αφρούς από το στόμα).

Η θεραπεία:

Συνταγογραφήθηκε natrum muriaticum, sulphur και natrum sulfuricum χωρίς άμεση σαφή βελτίωση της κατάστασής της.  Δυο χρόνια μετά, εμφανίζει έντονη συμπτωματολογία ουρολοίμωξης χωρίς να απομονώνεται παθογόνος μικροοργανισμός, καθώς και μεταναστευτικούς αρθρικούς καυστικούς πόνους στα άκρα (χέρια και πόδια), που την ανάγκαζαν να ξεσκεπάζεται προς ανακούφισή της. Έλαβε sulphur και cantharis χωρίς ξεκάθαρη βελτίωση των συμπτωμάτων της. Για τον λόγο αυτό κατέφυγε στην αλλοπαθητική θεραπεία που περιελάμβανε αντιβιοτικά (ciproxin, furolin, vibramycin, zithromax) χωρίς επίσης εμφανή βελτίωση.

Συνέχισε πάραυτα να παραπονιέται για εντονότατο κνησμό των γεννητικών οργάνων (πέριξ της κλειτορίδας) και τέθηκε η διάγνωση του οξέος ουρηθρικού συνδόμου με σπασμό της ουρήθρας. Μετά από πάροδο τριών μηνών και παρόλες τις αγωγές που λάμβανε, τα συμπτώματα παρέμεναν, μέχρι που εξαφανίστηκαν αυτόματα. Τότε επανήλθε πονοκέφαλος με περιορισμό του οπτικού πεδίου ιδίως από την δεξιά πλευρά (σαν να υπήρχε κατεβασμένη κουρτίνα). Πήρε mesulid για 7 ημέρες με αποτέλεσμα την υποχώρηση της κεφαλαλγίας και την επανεμφάνιση συχνοουρίας με κάψιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Όταν υποχώρησε η οξεία φάση της συχνοουρίας, επανήλθε ο πονοκέφαλος με «τράβηγμα» κάτω από το δεξί βλέφαρο, σπαστικό τικ στο δεξί μάτι κι εκ νέου αίσθηση κουρτίνας από τα δεξιά. Συνταγογραφήθηκε cimicifiuga σε μεγάλες δυναμοποιήσεις, η οποία κι επαναλήφθηκε άλλες δυο φορές κατόπιν υποτροπής των συμπτωμάτων. Έκτοτε αναφέρει πλήρη υποχώρηση όλης της συμπτωματολογίας της.

Η ομοιοπαθητική αντιμετώπιση έναντι της κλασικής ιατρικής:

Με τη συμβατική ιατρική δεν υπάρχει θεραπεία, παρά μόνο συμπτωματική ανακούφιση. Η oμοιοπαθητική, ως ολιστική επιστήμη, θεραπεύει την ασθενή όχι μόνο το σύμπτωμα, αλλά και από όσα άλλα βαθύτερα προβλήματα υπάρχουν. Το ομοιοπαθητικό φάρμακο έχει το πλεονέκτημα, ότι δρα στα τρία επίπεδα της ανθρώπινης ύπαρξης (πνευματικό, ψυχικό και σωματικό), προκαλώντας ίαση και όχι απλά ανακούφιση, γιατί ενισχύει τον αμυντικό μηχανισμό.

 

 

 

Σχετικά άρθρα