Ο κ. Γιώργος Λυρίτης, ομότιμος καθηγητής Ορθοπεδικής – Μεταβολικών Νοσημάτων Οστών του Πανεπιστημίου Αθηνών, εξηγεί πως επιδρά η πάροδος των χρόνων στον οργανισμό μας και ιδίως στο ύψος μας.

 

 

 

 

 

Πότε σταθεροποιείται το ανάστημά μας;

Το μεγαλύτερο ανάστημα του ανθρώπου επιτυγχάνεται στις γυναίκες συνήθως στα 16 και στους άνδρες στα 18 έτη. Μετά, υπάρχει μια σταθεροποίησή του έως την ηλικία περίπου των 40.

Μετά την ηλικία αυτή αρχίζει αργά αλλά σταθερά η… κατιούσα για το ανάστημά μας. Το ύψος μειώνεται κατά 1 εκατοστό ανά 10 χρόνια, κυρίως μετά την ηλικία των 50 ετών στις γυναίκες και των 60 στους άνδρες. Μια φυσιολογική γυναίκα σε ηλικία 80 ετών αναμένεται να έχει χάσει 3-4 εκατοστά, ενώ αντίστοιχα ένας άνδρας 2-3 εκατοστά.

Ανάλογες δραστικές αλλαγές επέρχονται και στον σκελετό μας;

Οι πιο σημαντικές  αλλαγές σε ό,τι αφορά τη σπονδυλική μας στήλη, αυτές δηλαδή που επηρεάζουν και την υγεία μας, είναι η απώλεια του ύψους των μεσοσπονδυλίων δίσκων, οι οστεοπορωτικές παραμορφώσεις των σπονδύλων, η αύξηση της φυσιολογικής κύφωσης της θωρακικής μοίρας και της λόρδωσης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, η οστεοαρθρίτιδα, κυρίως των γονάτων και λιγότερο των ισχίων.

Οι 23 μεσοσπονδύλιοι δίσκοι έχουν ύψος 0,5-1 εκ.ο καθένας, επομένως προσφέρουν στο ανάστημα μήκος 25- 30 εκατοστών. Με την πάροδο της ηλικίας, εκφυλίζονται και αφυδατώνονται, με αποτέλεσμα να χάνουν συνολικά σημαντικό ύψος που μπορεί να υπερβεί τα 10 εκατοστά. Η κατάσταση αυτή συνοδεύεται κατά κανόνα με συνεχή ενοχλήματα, πόνους στην πλάτη και τη μέση, καθώς και δυσκινησία.

Επίσης, δραστική αλλαγή για την εμφάνιση μετά τα 60 χρόνια συνεπάγεται η σαρκοπενία, δηλαδή η προοδευτική απώλεια μάζας και απόδοσης του μυϊκού μας συστήματος. Η μέγιστη μυϊκή λειτουργία επιτυγχάνεται στους άνδρες στην ηλικία των 25 ετών και στις γυναίκες στην ηλικία των 20. Διατηρείται σχεδόν ανέπαφη και στα δύο φύλα έως τα 40, ενώ μετά στους άνδρες μειώνεται σχεδόν γραμμικά έως την προχωρημένη ηλικία, ενώ στις γυναίκες επιδεινώνεται απότομα μετά την εμμηνόπαυση.

Μπορούν να προληφθούν αυτές οι καταστάσεις;

Η πρόληψη της φυσιολογικής απώλειας αναστήματος μπορεί εν μέρει να προληφθεί με συστηματική φροντίδα. Αυτό προϋποθέτει την ακολούθηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής που περιλαμβάνει συστηματική άσκηση με ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και σωστής στάσης του κορμού, διατροφή πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες, αποφυγή της παχυσαρκίας, διακοπή του καπνίσματος (που εκφυλίζει τους ιστούς) και των οινοπνευματωδών ποτών και αποφυγή καθιστικής εργασίας.