Ο Ευάγγελος Κατσαρός, διευθυντής της Νευρολογικής Κλινικής στο νοσοκομείο «Μetropolitan», εξηγεί πως η κατάσταση που βιώνουμε ως χώρα επηρεάζει σημαντικά το νευρικό μας σύστημα, πλήττοντας τελικά τον οργανισμό μας, και κάνοντας κουβάρι τα ψυχοσωματικά μας προβλήματα.
Ολοένα περισσότεροι άνθρωποι πλέον αναζητούν βοήθεια γιατί έχουν κάποιο σωματικό πόνο χωρίς να υπάρχει κάποιο νευρολογικό ή άλλο παθολογικό πρόβλημα. Ποιες σωματικές ενοχλήσεις σας αναφέρουν;
Η ψυχική υγεία είναι η ισορροπία όλων των πτυχών της ζωής, συναισθηματική, διανοητική ή σωματική.Από εκεί και πέρα, ο καθένας μας με τον ψυχικό και σωματικό «εξοπλισμό» που διαθέτει αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της ζωής του και ανάλογα με τις επιλογές που κάνει -γιατί παίζουν και αυτές πολύ μεγάλο ρόλο- φτάνει σε κάποια στιγμή της ζωής του όπου θεωρεί ότι υπάρχει ένα αδιέξοδο. Εκεί αρχίζει το πρόβλημα. Που εκδηλώνεται συνήθως με μια μεγάλη ποικιλία σωματικών ενοχλημάτων. Αυτό που απαντάται πολύ συχνά πλέον είναι οι πονοκέφαλοι.
Συνδέεται ο πονοκέφαλος με το στρες ;
Ανάλογα με το πώς λειτουργεί ο κάθε άνθρωπος σε ατομικό επίπεδο. Διότι κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ξεχωριστή ιδιοσυγκρασιακή ανταπόκριση στα ερεθίσματα με αποτέλεσμα να εκφράζεται το πρόβλημα που έχει με διαφορετικό τρόπο. Ο άνθρωπος είναι ένα ενιαίο σύνολο. Το σώμα του και η ψυχολογική του κατάσταση είναι ένα ενιαίο σύνολο, άρρηκτα δεμένο. Δεν είναι απλώς δυο κρίκοι που συνδέονται μεταξύ τους.Εάν η ψυχολογική κατάσταση είναι κακή, είναι βέβαιο ότι θα εκδηλωθεί κάποιος πόνος σωματικός, στο κεφάλι ή αλλού. Δεν είναι τυχαίο που ο λαός λέει «μου έχεις γίνει πονοκέφαλος ή αυτό το ζήτημα μου έχει γίνει πονοκέφαλος» Λέγεται μεταφορικά αλλά συχνά υπάρχει και στην κυριολεξία.
Σε ποια άλλα σημεία του σώματος μπορεί να εκδηλωθεί ο πόνος;
Μπορεί να είναι στις αρθρώσεις, στα οστά, στους μύες –γενικά υπάρχει μεγάλη ποικιλία άλγους. Μπορεί να είναι πόνοι στη μέση ή στη ράχη γενικότερα. Πολύ συχνά το άγχος συνδέεται με το λουμπάγκο. Το λουμπάγκο συνδέεται με την στεναχώρια, την κατάθλιψη, το χρόνιο στρες, είτε υπάρχουν ευρήματα είτε όχι. Μέχρι και αφωνία μπορεί να προκληθεί λόγω άγχους.
Μπορούμε να ελέγξουμε αυτή την κατάσταση;
Ναι υπό την προϋπόθεση ότι καθένας μας πρέπει να ακούει τον εαυτό του. Όλοι μας χρειάζεται να ακούμε τον εαυτό μας. Είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα να προσπαθήσουμε να αφουγκραστούμε τον εαυτό μας.
Τι πιθανολογείτε ότι θα ακούσουμε;
Ότι εκτός από το εμφανές οργανικό πρόβλημα το οποίο ενδεχομένως να υπάρχει, ενδεχομένως και όχι, υπάρχει και το «παρασκήνιο». Πρέπει να στραφούμε σε πιο άγνωστα κομμάτια μας και να προσπαθήσουμε να τα δούμε πιο συγκεκριμένα και πιο ολοκληρωμένα. Εννοείται ότι δεν χρειάζεται να ακούσουμε τον εαυτό μας μόνο όταν έχουμε πρόβλημα.Χρειάζεται να ακούσουμε τον εαυτό μας και χωρίς συνθήκες πίεσης. Να δούμε τι χρειάζεται, σε πόση ποσότητα και πώς μπορεί να το κάνει και πώς θα γίνει πιο δημιουργικός.
Τα χάπια αποτελούν μια λύση για όσους δεν μπορούν να διαχειριστούν αλλιώς το άγχος τους;
Το καλύτερο είναι να λειτουργούμε χωρίς χάπια. Αν όμως αυτό είναι αναπόφευκτο, καλό είναι να περιορίζεται η χρήση τους στο λιγότερο δυνατό διάστημα. Διότι έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος να μάθουμε να ζούμε με τα φάρμακα. Μαθαίνουμε τον εαυτό μας να εξαρτάται πάντα από κάτι εξωτερικό, κι αυτό δεν αποτελεί κίνητρο για τον οργανισμό ώστε να κινητοποιηθεί, να αναζητήσει τις δικές του δυνάμεις. Τα φάρμακα έχουν αποτέλεσμα όταν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, με συγκεκριμένες δοσολογίες και με συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης και λήξης της θεραπείας.
