<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Προκειμένου να μοιραστείτε τον εαυτό με ενδιαφέροντα τρόπο, πρέπει όχι μόνο να απαριθμείτε γεγονότα, αλλά και να λέτε πώς συνδέεστε με αυτά τα γεγονότα. Ο Μαξ, πενήντα ετών, τραπεζίτης από το Λος Άντζελες, μου παραπονέθηκε πριν από ένα σεμινάριο πως κανένας δε φαινόταν να προσέχει ιδιαίτερα αυτά που είχε να πει για τον εαυτό του. Του πρότεινα να αναπαραστήσουμε μια απλή περίπτωση για να δω ποιο μπορεί να ήταν το πρόβλημα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Κείμενο του συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή Άλαν Γκάρνερ. Επιστημονική επιμέλεια κειμένου Δρ. Γρηγόρης Σίμος, Καθηγητής Ψυχιατρικής </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">«Τι έκανες στις διακοπές σου;» τον ρώτησα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Μου απάντησε: «Η γυναίκα μου κι εγώ πήγαμε στο Λας Βέγκας και μείναμε στο ξενοδοχείο “Πλάζα” και περάσαμε όλη την ημέρα μας παίζοντας στο καζίνο. Χάσαμε περίπου πενήντα δολάρια, αλλά περάσαμε πολύ ωραία».</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Είπα σιο Μαξ πως, παρ’ ότι πράγματι είχε διηγηθεί τι έκανε στις διακοπές του, δεν τα είχε καταφέρει εξίσου καλά στην αυτοαποκάλυψη. Είχε μιλήσει για το γεγονός, αλλά δεν είχε μιλήσει για <em>τον εαυτό του μέσα στο γεγονός.</em> Και εκεί είναι που εμφανίζεται η προσωπική επαφή!</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ο Μαξ προσπάθησε ξανά, γραπτώς αυτή τη φορά, και να το αποτέλεσμα:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η Γκρέις κι εγώ πήγαμε στο Λας Βέγκας για να πάρουμε μια γεΰση από χοντρό τζόγο. Ξεκίνησα με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σκοπεύοντας να ξοδέψω δύο ή τρία δολάρια και μετά να σταματήσω. 'Επειτα από λίγα λεπτά τράβηξα το μοχλό και αυτό ήταν! Το μηχάνημα άρχισε να βγάζει έναν τρελό ήχο, κόκκινα φωτάκια άρχισαν να αναβοσβήνουν και όλοι με κοίταζαν και χαμογελούσαν. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος, που άρχισα να χειροκροτώ και να φωνάζω στη γυναίκα μου. Νίκησα! Φυσικά ήταν μόνο εφτάμισι δολάρια, αλλά έκανα λες και είχα κερδίσει ένα εκατομμύριο δολάρια! Αυτό το αίσθημα μου άρεσε τόσο, που ξόδεψα πέντε ώρες και τριάντα δύο δολάρια για να το ξανανιώσω!</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Μια γυναίκα μεγαλύτερης ηλικίας, η Μάττυ από το Χιούστον, επίσης δυσκολευόταν να κάνει τους άλλους να ενδιαφερθούν γι’ αυτά που είχε να αυτο-αποκαλύψει. Παρακάτω ακολουθεί ο τρόπος με τον οποίο αρχικά περιέγραφε τη δουλειά της:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Είμαι λογίστρια σε αρκετές μικρές εταιρείες. Βάζω όλα τους τα αρχεία σε τάξη και κάνω ό,τι χρειάζεται για να πληρώνουν τους φόρους τους σωστά.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Όταν συνέδεσε τον εαυτό της με το γεγονός, περιέγραψε τη δουλειά της ως εξής:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Είμαι λογίστρια σε αρκετές μικρές εταιρείες. Μερικές φορές, όταν απλώς γράφω αριθμούς, αρχίζω να σκέφτομαι τις χιλιάδες δολάρια που αντιπροσωπεύουν αυτοί οι αριθμοί και αγχώνομαι, φοβάμαι πως μπορεί να κάνω κάποιο λάθος, γι’ αυτο</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">κάνω τους υπολογισμούς άλλη μία φορά, απλά και μόνο για να σιγουρευτώ. Μερικές φορές τα βιβλία που παίρνω είναι τελείως μπερδεμένα — ένα χάος! Παρ’ όλο που γκρινιάζω γι’ αυτό, μου αρέσει να βάζω τάξη στο χάος και να κάνω τα τελικά ποσά να ταιριάζουν.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong><em>Συνηθισμένα λάθη</em></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Προβάλλοντας μια ψεύτικη εικόνα</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ίσως δικαιολογημένα να νομίζετε ότι θα αυξήσετε τις πιθανότητές σας για κοινωνική επιτυχία αν μεγαλοποιήσετε τις αρετές σας και κρύψετε τα μειονεκτήματά σας, ή αν προσπαθήσετε να προβάλετε αυτό που νομίζετε πως θέλει ο άλλος. Στην πραγματικότητα όμως το μόνο που θα καταφέρετε είναι να προκαλέσετε στον εαυτό σας περισσότερα προβλήματα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Οι πράξεις σας θα έχουν ένα από τα ακόλουθα δύο αποτελέσματα:</span></p>
<ol>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ο άλλος θα σας απορρίψει διότι δε συμπαθεί τον «τέλειο» εαυτό που εσείς υποδύεστε (κάτι που θα σας κάνει να εύχεστε να είχατε προσπαθήσει να γίνετε αποδεκτοί όπως πραγματικά είστε).</span></li>
<li style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ο άλλος θα προσελκυστεί από το χαριτωμένο σας παίξιμο. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως, δε θα μπορέσετε να χαρείτε αληθινά, ως ο εαυτός σας, τη ζεστασιά και την αποδοχή που θα σας προ- σφερθεί. Αυτά θα τα λαμβάνει ο χαρακτήρας που υποδύεστε και όχι εσείς. Επιπλέον δε θα μπορέσετε ποτέ να χαλαρώσετε και να είστε ο εαυτός σας, από φόβο μήπως αποκαλυφθείτε. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, το μόνο που θα καταφέρετε είναι να αναγκαστείτε να πάρετε πίσω τα ψέματά σας. </span></li>
</ol>