<p>Αν μια δυναμική αρχή σηματοδοτεί μια ακόμα πιο δυναμική πορεία, τότε στην περίπτωση του Οσκάρας Κορσουνόβας αυτό επιβεβαιώνεται και με το παραπάνω. Ηταν το 1990, όταν ο νεαρός φοιτητής της Μουσικής Ακαδημίας της Λιθουανίας κερδίζει το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεάτρου του Εδιμβούργου για την παράσταση του έργου «There to be Here» των Ρώσων Δανιήλ Χαρμς και Αλεξάντρ Βεντένσκι και κάνει τους πάντες να μιλούν για τον «ταραξία από το Βίλνιους».</p>
<p>Σήμερα, στα 47 του χρόνια, ο Λιθουανός σκηνοθέτης μπορεί να καυχιέται ότι αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους και επιδραστικούς καλλιτέχνες της Ευρώπης, με δεκάδες παρουσίες σε διεθνή φεστιβάλ, πολλές βραβεύσεις αλλά και το δικό του, ανεξάρτητο θέατρο (ΟΚΤ), που ίδρυσε το 1998 στο Βίλνιους. Εκεί, έχει δομήσει ένα σταθερό ρεπερτόριο, μοιρασμένο στη σύγχρονη και την κλασική δραματουργία, με στόχο «να ανεβάζει τα σύγχρονα έργα σαν κλασικά και τα κλασικά σαν σύγχρονα».</p>
<p>Το ελληνικό κοινό τον αγάπησε για τη «Μιράντα» του, την οποία ανέβασε επιτυχημένα στο «Πορεία» τη σεζόν που πέρασε, δυσανασχέτησε όταν πριν από τέσσερα χρόνια ακυρώθηκε το πολλά υποσχόμενο «Τρωίλος και Χρυσηίδα» που ετοίμαζε για το Εθνικό Θέατρο, ενώ το 2006 τον κατηγόρησε για «προβοκατόρικο» θέατρο στον ομολογουμένως εφετζίδικο «Οιδίποδα Τύραννο» που παρουσίασε στην Πάτρα, με τους γέροντες του Χορού ντυμένους Μίκι Μάους. Η λέξη «σύμβαση» δεν ταιριάζει στον αιρετικό καλλιτέχνη.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016/0112abaamletko2.jpg" alt="" width="640" height="360" /></p>
<p>Οταν τον… γκουγκλάρεις, η πρώτη επιλογή που εμφανίζεται έχει δίπλα τη λέξη «Αμλετ». Διόλου τυχαίο, μια και ο καλλιτεχνικός γάμος του, όπως χαρακτηριστικά τον αποκαλεί, με τον σαιξπηρικό ήρωα κρατά από το 2008. Οσοι είχαν δει εκείνη τη χρονιά το work-in-progress του έργου στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών της Θεσσαλονίκης, μιλούσαν για μια παράσταση-εμπειρία.</p>
<p>Το μόνο που μένει είναι να το επιβεβαιώσουμε κι εμείς αυτό το Σαββατοκύριακο, που η ολοκληρωμένη εκδοχή της θα παρουσιαστεί πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο Φεστιβάλ Αθηνών, ύστερα από μια μεγάλη παγκόσμια περιοδεία και διθυραμβικά σχόλια στον ξένο Τύπο.</p>
<p>«Δεν θέλω να μιλήσω για τον Αμλετ σαν θεατρικό χαρακτήρα, αλλά για τους εαυτούς μας, για τον εαυτό μου μέσα από την προσωπική μου εμπειρία», λέει ο Κορσουνόβας για την παράστασή του που μοιάζει με «αυτοπροσωπογραφία».</p>
<p>Θέλει να μιλήσει για τα δεινά της γενιάς του, η οποία «αρνείται να ωριμάσει και διακατέχεται από ψευδαισθήσεις», μέσα από ένα προσωπικό πρίσμα. «Θέλω να μιλήσω για κάτι πολύ προσωπικό. Γι’ αυτό ακριβώς φλέρταρα με την ιδέα να ερμηνεύσω εγώ τον Αμλετ. Τελικά δεν το έκανα, αλλά έχω φανταστεί πώς παίζεται με τον εαυτό μου και όλη η παράσταση οφείλει πολλά σ’ αυτό το φανταστικό προσωπικό πορτρέτο που σκόπιμα άφησα ημιτελές».</p>
<p><img src="/contentfiles_2016/0112abaamletko5.jpg" alt="" width="640" height="399" /></p>
<p>Ως εκ τούτου, για τον σκηνοθέτη, το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί δεν είναι το διάσημο «να ζει κανείς ή να μη ζει», αλλά το «ποιος είσαι». «Είναι απόλυτη ανάγκη να κάνουμε αυτο-ανάλυση ώστε να κατανοήσουμε το περιβάλλον και τις αποφάσεις που λαμβάνουμε για τη ζωή μας. Ισως χρειάζεται να αναπτύξουμε μια μορφή "παράνοιας" μέσα μας για να προστατέψουμε τον εαυτό μας από βασικά λάθη που κάνουμε στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τον κόσμο. Πρέπει να υπερβούμε την ησυχία που μας περιβάλλει και να καταλάβουμε ότι είναι απάτη», λέει συγκρίνοντας τον Αμλετ με τους νέους του 21ου αιώνα. Θεωρεί τη γενιά του εξαρτημένη από τα γεγονότα και τη σκέψη του 20ού αιώνα και πιστεύει ότι το μέλλον θα φτιαχτεί από εμάς, όχι από πολιτικά σλόγκαν και διαφημίσεις, πράγματα που δημιουργούν μια «κατ’ επίφαση ασφάλεια, που είναι πολύ επικίνδυνη».</p>
<p>Η σκηνική αναπαράσταση του «Αμλετ» συνάδει με όλα αυτά. Ο θεατής δεν βλέπει τη Δανία, αλλά τα καμαρίνια ενός θεάτρου. Στην έναρξη της παράστασης οι ηθοποιοί κάθονται μπροστά από ένα τραπεζάκι του μακιγιάζ, κοιτάζουν τον εαυτό τους στον μεγάλο καθρέφτη που έχουν μπροστά τους και υπό το ψυχρό λευκό φως που πέφτει πάνω τους ρωτούν χαμηλόφωνα το είδωλό τους «Ποιος είσαι;», μέχρι το ερώτημα αυτό να πάρει τη μορφή απελπισμένης κραυγής. Κατά τη διάρκεια του έργου, οι ηθοποιοί μακιγιάρονται, λογομαχούν, αφήνονται στη δίνη ενοχλητικών ήχων κι ενός απειλητικού κλόουν, ενόσω κατακερματίζουν το σαιξπηρικό κείμενο.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016/0112abaamletko3.jpg" alt="" width="640" height="360" /></p>
<p>Οι καθρέφτες αποτελούν το σήμα κατατεθέν της παράστασης του Κορσουνόβας, φέρνοντας ηθοποιούς και κοινό αντιμέτωπους με το είδωλό τους, δηλαδή με τις ευθύνες τους και την αδυναμία της ύπαρξής τους. «Οι καθρέφτες μάς φέρνουν σε αντιπαράθεση με τον εαυτό μας», λέει ο σκηνοθέτης, που πιστεύει πως το θέατρο χτίζεται στη φαντασία του θεατή.</p>
<p>«Πρέπει να βάζεις στη σκηνή μόνο εκείνα τα στοιχεία που θα “γαργαλίσουν” τη φαντασία του κοινού. Πάντα είχα ενδιαφέρον για το θέατρο που μπορεί να πει περισσότερα απ’ όσα τα λόγια μπορούν να πουν».</p>
<p><span>Η παράσταση είναι στα λιθουανικά, με ελληνικούς υπέρτιτλους</span></p>
<p>Πηγή: Βλάσης Κωστούρος – efsyn.gr</p>
<p><img src="/contentfiles_2016/0112abaamletko1.jpg" alt="" width="640" height="360" /></p>
<p><img src="/contentfiles_2016/0112abaamletko6.jpg" alt="" width="477" height="270" /></p>
<p><br />Πειραιώς 260, κτίριο Δ</p>
<p>25 – 26 Ιουνίου 2016</p>
<p>ώρα 21:00</p>
<p>Διάρκεια<br />3 ώρες και 15' με διάλειμμα</p>
<p>Τιμές εισιτηρίων: <br />25€ <br />15€ (Φοιτητικό) <br />5€ (Άνεργοι-AμεΑ.)</p>
<p><a href="http://tickets.greekfestival.gr/theater/greekfestival/hamlet/">http://tickets.greekfestival.gr/theater/greekfestival/hamlet/</a></p>
<p> </p>
<p> </p>