Ο κολπικός σπασμός στο σεξ: Προκαλεί πολύ μεγάλα προβλήματα στη σχέση

<div class="WordSection1">
<p class="a0" style="text-align: justify;"><strong><span>Ο κολπικός σπασμός,  είναι μια μαθημένη αντίδραση, η οποία πιθανότατα προκύπτει απ' τη συσχέτιση του πόνου ή του φόβου με τις προσπάθειες ή ακόμη και τις φαντασιώσεις της κολπικής διείσδυσης. Το έναυσμα για τη συνειδητoποίηση του προβλήματος είναι είτε ο σωματικός πόνος (ο οποίος μπορεί να εξακολουθεί να υπάρχει ή να μην είναι πλέον παρών), είτε η ψυχολογική καταπόνηση. Υπάρχουν πολλά αίτια  εμφάνισης του κολπικού σπασμού και χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τα σωματικά και τα ψυχολογικά.</span></strong></p>
<p class="a0" style="text-align: justify;">Ο κολπικός σπασμός προκαλεί τα μεγαλύτερα προβλήματα στις σχέσεις του ζεύ­γους απ’ όλες τις άλλες σεξουαλικές διαταραχές. Αν όμως το ζευγάρι βεβαιωθεί για την αιτία της δυσκολίας και εξασφαλιστεί η συνεργασία του, η θεραπεία θα είναι σίγουρα επιτυχής. Οι μελετητές Masters &amp;. Johnson, οι Kolodny και η Kaplan<span style="font-size: 8.33333px;"> </span>αναφέ­ρουν 100% θεραπευτική επιτυχία. Η θεραπεία αρχίζει με μια λεπτομερή επεξήγηση της αιτίας που εμποδίζει το ζευγάρι να ολοκληρώσει τις σεξουαλικές του σχέσεις.</p>
<p class="320" style="text-align: justify;"><strong>Αντιμετώπιση του φοβικού στοιχείου</strong></p>
<p class="a0" style="text-align: justify;"><strong>Το αρχικό αντικείμενο της θεραπευτικής παρέμβασης στον κολπικό σπασμό είναι η μείωση της αγωνίας και της ανησυχίας που νιώθει η ασθενής κάθε φορά που επιχειρείται διείσδυση στον κόλπο της. Η ανησυχία και ο φόβος της γυναίκας με κολπικό σπασμό και η συνακόλουθη φοβική αποφυγή της διείσδυσης μπορεί να αποτελέσουν σημαντικά εμπόδια στην εφαρμογή αυτής της απλής θεραπευτι­κής στρατηγικής. Έτσι, η εξάλειψη της φοβικής αποφυγής της κολπικής διείσδυ­σης είναι απαραίτητα ο πρώτος στόχος στη θεραπεία του κολπικού σπασμού. Από τη στιγμή που αυτός ο σκοπός επιτευχθεί, η πλήρης θεραπεία του κολπικού σπα­σμού είναι ζήτημα ημερών. Η επιτυχία της θεραπευτικής μεθόδου εξαρτάται και από την ικανότητα του κλινικού να χειριστεί το φοβικό στοιχείο.</strong></p>
<p class="a0" style="text-align: justify;">Σημαντικό στοιχείο στη θεραπεία του κολπικού σπασμού είναι να ενθαρρυνθεί η γυναίκα να «υπομείνει τα δυσάρεστα συναισθήματα», τα οποία θα κληθεί να αντι­μετωπίσει και να ξεπεράσει. Η αποφυγή των συναισθημάτων αυτών όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά πυροδοτεί τους παθογενετικούς μηχανισμούς του κολπικού σπα­σμού. Έτσι, γυναίκες που είχαν τραυματικές αρχικές σεξουαλικές εμπειρίες οδηγήθηκαν στην ανάπτυξη συναισθημάτων φόβου και έντασης, μαζί με μια εδραιωμένη ποόβεψη. Όλες οι επόμενες προσπάθειες μποορεί να είναι επίσης τραυματικές. Ωστόσο η άποψη αυτή δεν μπορεί να γενικευτεί για όλες τις γυναίκες που έχουν εκτεθεί αε τέτοιου είδους τραύματα, γιατί αρκετές καταφέρνουν να εξιοορροττή-σουν τις τραυματικές αυτές εμπειρίες.</p>
</div>
<div class="WordSection2" style="text-align: justify;">
<p class="830"><strong>Θεραπευτικές τεχνικές</strong></p>
<p class="330">Η πιο κοινή μέθοδος, που συνιστάται από τους Masters &amp; Johnson<sup>1</sup> αλλά και από πολλούς γυναικολόγους, είναι η είσοδος στον κόλπο κηρίων Hegar διαφο­ρετικής διαμέτρου, κατασκευασμένων είτε από λάστιχο είτε από γυαλί. Το πρώτο κηρίο που θα χρησιμοποιηθεί για τη διαστολή του κόλπου είναι συνήθως λεπτό σαν σύρμα. Όταν αυτό είναι εύκολα ανεκτό, τοποθετείται άλλο κηρίο, λίγο μεγα­λύτερης διαμέτρου κ.ο.κ. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται έως ότου καταστεί δυνα­τή η εισαγωγή κηρίου διαμέτρου παρόμοιας μ’ εκείνη του πέους σε στύση. Επίσης, μερικές φορές οι θεραπευόμενες καλούνται να κρατήσουν το κηρίο μέσα στον κόλπο τους για ποικίλες χρονικές περιόδους, προκειμένου να διευκολύνουν και να επιταχύνουν τη διαδικασία απευαισθητοποίησης.</p>
<p class="330" align="left">Όταν η ασθενής ανέχεται την είσοδο των μεγαλύτερων κηρίων χωρίς να δυσανασχετεί, γεγονός που συνήθως επισυμβαίνει μετά από 4—10 εμπειρίες διαστολής, επιχειρείται συνουσία. Τα επόμενα βήματα γίνονται προσεκτικά, έτσι ώστε να μην καταλήξουν σε τραυματική εμπειρία για τη γυναίκα.</p>
<p class="330">Η Kaplan συνιστά, αντί της χρήσης των ψυχρών κηρίων, οι διαστολές να γίνο­νται με το δάκτυλο της ίδιας της γυναίκας. Το πρώτο πρακτικό βήμα για την επίτευξη του στόχου αυτού συνήθως περιλαμβάνει την εξέταση των εξωτερικών γεννητικών οργάνων της γυναίκας τόσο απ’ την ίδια, όσο και από το σύζυγό της. Η εξέταση αυτή θα γίνει στον ιδιαίτερο χώρο του ζευγαριού, με τη βοήθεια ενός καθρέφτη. Ακολούθως, το ζευγάρι καλείται να εντοπίσει την ακριβή θέση του κολ­πικού στομίου με απαλή απτική εξερεύνηση, εξαιτίας της φοβικής αποφυγής κάθε είδους σεξουαλικής εμπειρίας, η οποία συχνά αναπτύσσεται στις γυναίκες με κολ­πικό σπασμό, τα ζευγάρια συχνά εμφανίζονται να αγνοούν βασικές γνώσεις της ανατομίας των γυναικείων γεννητικών οργάνων.</p>
<p class="330">Εκτός από το γεγονός ότι αυτή η διαδικασία είναι εποικοδομητική και ενισχύει την ανοιχτή επικοινωνία μέσα στο ζευγάρι, χρησιμεύει και ως η πλέον κατάλληλη — εισαγωγή στη διαδικασία της απευαισθητοποίησης. Η απευαισθητοποίηση γίνεται στο σπίτι σταδιακά, σύμφωνα με την «πρόοδο» της ασθενούς, αφού έχει διαπι­στωθεί ότι η θεραπεία διευκολύνεται όταν η γυναίκα ελέγχει την κατάσταση. Έτσι, συχνά της υποδεικνύεται να εισάγει σιγά-σιγά το δάκτυλό της ή το δάκτυλο του συντρόφου της μέσα στον κόλπο της και να το αφήνει εκεί έως ότου εξαφανιστεί το δυσάρεστο συναίσθημα, το οποίο προκαλείται κάθε φορά που η γυναίκα εισά­γει ξένο αντικείμενο στον κόλπο της. Την απόφαση για το αν η διαδικασία αυτή θα διεξαχθεί μόνο από τη θεραπευομένη ή θα περιλαμβάνει και τη συμμετοχή του Συντρόφου της καλείται να πάρει ο θεραπευτής, ο οποίος θα αποφανθεί και για το είδος της προσέγγισης που αναμένεται να προκαλέσει τη μικρότερη ανησυχία στη γυναίκα. Όσο διαρκεί η παραπάνω διαδικασία, είναι απαραίτητη η εφαρμογή της σεξουαλικής συμβουλευτικής, η ενθάρρυνση και η καθησύχαση του ζευγαριού, αλλά κυρίως η παροχή στη γυναίκα της ελευθερίας ελέγχου της κατάστασης, γεγο­νός απαραίτητο για τη μείωση των φόβων και των ανησυχιών της. Όταν ενδείκνυται, ο θεραπευτής μπορεί να χορηγήσει αγχολυτικά, ώστε να επιτυγχάνεται μεγαλύτερου βαθμού χαλάρωση.<sup>43</sup></p>
</div>
<div class="WordSection3">
<p class="170">Εφόσον η γυναίκα μπορεί να ανεχθεί την είσοδο στον κόλπο του δακτύλου της ή του δακτύλου του άνδρα της, επιχειρείται η είσοδος δύο δακτύλων. Η άσκηση αυτή αποτελεί προστάδιο της συνουσίας. Η διείσδυση του πέους του συντρόφου της θα γίνει μόνον όταν η ασθενής μπορεί να ανέχεται τη διείσδυση του δικού της δακτύλου ή του δακτύλου του συντρόφου της χωρίς ενόχληση.</p>
<p class="170" style="text-align: justify;">Προκειμένου να διευκολυνθεί η χαλάρωση του κόλπου, η γυναίκα εκπαιδεύεται ώστε να μπορεί να χαλαρώνει και να συσπά οικειοθελώς τους μυς του κόλπου της, γεγονός που, σύμφωνα με την Kaplan, της επιτρέπει να νιώθει ότι μπορεί να ασκήσει κάποιον έλεγχο στο κολπικό της στόμιο. επιπλέον, έτσι μαθαίνει να απο­κτά την ικανότητα χαλάρωσης των κολπικών της μυών κατά τη διάρκεια της διείσ­δυσης, ενέργεια που έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα υποβοηθητική. Θα πρέπει για άλλη μια φορά να τονιστεί ότι η συνουσία δεν θα επιχειρηθεί έως ότου η γυναίκα κατα­φέρει, χωρίς δυσανασχέτηση, να ανέχεται την είσοδο των δακτύλων στον κόλπο της. είναι σημαντικό, επίσης, να λαμβάνεται κάθε απαραίτητη προφύλαξη, ώστε να εξασφαλιστεί η επιτυχία της πρώτης ολοκληρωμένης σεξουαλικής εμπειρίας.</p>
<p class="170" style="text-align: justify;">Ο θεραπευτής συμβουλεύει το ζευγάρι να μην προσπαθήσει να φθάσει σε οργα­σμό απ’ την πρώτη σεξουαλική επαφή του, αλλά να αναβάλει την προσπάθεια αυτή για λίγο αργότερα. Την πρώτη φορά, αρκεί η εισχώρηση του πέους και η παραμονή του στον κόλπο για λίγη ώρα. Ο σύζυγος θα πρέπει να προσπαθεί με ήπιες κινήσεις να διεισδύσει και πάντοτε κάτω από τον έλεγχο της συντρόφου του, ενώ κάθε προσπάθεια πρέπει να σταματά όταν εκείνη του το ζητά.</p>
<p class="170" style="text-align: justify;">Ο θεραπευτής θα πρέπει να κατανοήσει ότι η γυναίκα με κολπικό σπασμό δεν θα θεραπευτεί, παρά μόνον όταν προετοιμαστεί κατάλληλα ψυχολογικά για το σκοπό αυτόν.</p>
<p class="170" style="text-align: justify;">Αποτελεί κοινή διαπίστωση ότι ο θεραπευτής θα πρέπει να είναι προετοιμα­σμένος να εργαστεί σ’ ένα βαθύτερο ψυχοθεραπευτικό επίπεδο, όταν οι αντιστά­σεις της ασθενούς δεν μπορούν να λυθούν με απλή ενημέρωση και καθησύχαση. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου, για να βοηθήσει την ασθενή, πρέπει να ασχοληθεί με τις ασυνείδητες συγκρούσεις της αλλά και τις ενοχές που νιώθει γύρω από το σεξ. Όπως προαναφέρθηκε, ασυνείδητοι φόβοι για τον οργασμό, οιδιπόδειες συγκρούσεις, προβλήματα σεξουαλικής ταυτότητας κ.λπ. μπορούν να παίζουν ρόλο στην αιτιολογία του κολπικού σπασμού. Σε άλλες περιπτώσεις, σοβαρά προ­βλήματα στις σχέσεις μεταξύ των συζύγων θα πρέπει να επιλυθούν σε πρώτο χρόνο, πριν ακόμη αρχίσει η θεραπευτική διαδικασία για τον κολπικό σπασμό. Θα πρέπει ακόμα να αναφερθεί ότι στις περιπτώσεις εκείνες όπου η φοβική αποφυ­γή είναι δευτερογενής στον κολπικό σπασμό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και συμπεριφορικές τεχνικές.</p>
</div>

Σχετικά άρθρα