Κερδίστε βιβλία από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ!

<p align="justify"><strong>To boro.gr και οι εκδόσεις Λιβάνη σας εφοδιάζουν με βιβλία για όλα τα γούστα. Μυθιστορήματα, νουβέλες, πολιτικά βιβλία, φιλοσοφία εικονογραφημένα βιβλία για τα παιδιά </strong></p>
<p align="justify"><strong>Δηλώστε συμμετοχή στο [email protected]  δηλώνοντας το ονοματεπώνυμό σας και το βιβλίο που θέλετε και μπείτε στην κλήρωση του διαγωνισμού μας!</strong></p>
<p align="justify"><strong>Καλή επιτυχία! </strong></p>
<p align="justify"><strong><br /></strong></p>
<p align="justify"><strong><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2719010.jpg" alt="" /></strong></p>
<p align="justify"><strong><span><strong><em>"Μίστερ Μπούλντογκ"</em>  |  <a title="Δείτε τον συγγραφέα" href="http://www.livanis.gr/ViewAuthors.aspx?ValueId=621640">Κακουλίδης Γιώργος</a></strong></span><br /><br /><br /></strong></p>
<p align="">Τι θέλουν από µας, σκεφτόµουν. Παλιότερα, αν κάποιος ξενέρωτος ερχόταν στην πιάτσα, οι βετεράνοι, χωρίς να σηκώσουν το κεφάλι, θα φώναζαν: «ψόφα, κάθαρµα!». Ούτε «ποιος είστε;» ή «τι θέλετε;», απλά: «ψόφα, κάθαρµα!». Αυτό άλλαξε κι έτσι άνοιξαν οι θύλακοι και µπήκαν τα δαιµόνια της ευγένειας και του καθωσπρεπισµού. Πίστευα πως αυτό συνέβαινε µόνο και µόνο για να βάλουµε κάποιον στο χέρι και, όσο να ’ναι, οι γνωριµίες βοηθούσαν σ’ αυτό. Λάθος. Οι άλλοι είναι πάντα πιο πολλοί, σε κυκλώνουν στο πι και φι και στο τέλος βγαίνουν νικητές. Για την ακρίβεια, σ’ τα παίρνουν όλα, και αυτό είναι το µάθηµα που λάβαµε. Μας ψώνιζαν εκείνοι και όχι εµείς, όπως νοµίζαµε. Σε πλησιάζουν στην αρχή, γιατί η ζωή τους είναι άδεια, άδεια εφ’ όλης της ύλης, και θέλουν να ζεσταθούν. Φυσικά υπάρχουν κι αυτοί που καίγονται µπροστά µας, ενώ εµείς σφυρίζουµε αδιάφορα…</p>
<div> </div>
<p align="justify"><strong><br /></strong></p>
<p align="justify"><strong><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2766314.jpg" alt="" /></strong></p>
<p align="justify">Όσοι είχαν βρεθεί μαζί της στο νησί κοιτούσαν τώρα μπροστά, για να κάνουν μια νέα αρχή στη ζωή τους.</p>
<p align="justify">Πολύ πίσω, στο λυκόφως του ορίζοντα του πολέμου, έβλεπαν καμιά φορά το περίγραμμα μιας μικρής βάρκας, που κουβαλούσε έναν θησαυρό από χρυσό και πετράδια…</p>
<p align="justify">Δύο άγνωστοι συναντιούνται τυχαία στην Αίγυπτο την ταραγμένη δεκαετία του 1950: ο Γερμανός Λουτς Βόλτερς, αποτυχημένος φοιτητής Φιλοσοφίας, και η Ελληνίδα Ρεβέκκα Καμίτση, ενεργό μέλος της αντίστασης κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.</p>
<p align="justify">Σύντομα η γνωριμία τους εξελίσσεται σε μια σφοδρή ερωτική σχέση. Ωστόσο, εμπόδιο σε ένα κοινό μέλλον μπαίνει η βασανιστική ενοχή που κυνηγά τη Ρεβέκκα από τη Λέρο…</p>
<hr />
<p align="justify">«Όταν λείπει το φως, τα σύνορα του κορμιού αλλάζουν. Τα αγγίζεις, τα μυρίζεις, τα γεύεσαι. Μαζί φθίνουν, γιατί σε έχουν αφήσει να τα πλησιάσεις πολύ. Τώρα γίνονται τόποι συνάντησης, μυστικά σημεία στα οποία το ένα κορμί εμφανίζεται στο άλλο στην πληρότητά του. Στο φιλί ο Λουτς ένιωσε την κίνηση της πλάτης της Ρεβέκκας, μύρισε το λάδι με το οποίο είχε χτενίσει τα μαλλιά της, γεύτηκε το απαλό αλάτι στην επιδερμίδα του μπράτσου της. Το δικό της κορμί επικεντρώθηκε στο μαλακό, ζεστό σημείο του φιλιού κι από κει μεγάλωσε και έγινε κάτι νέο».</p>
<p align="justify"><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2620849.jpg" alt="" /></p>
<p style="text-align: left;" align="justify"><span><strong><em>"Τι μπορείς να κάνεις με μία ιδέα;"</em>  |  <a title="Δείτε τον συγγραφέα" href="http://www.livanis.gr/ViewAuthors.aspx?ValueId=1547908">Yamada Kobi</a></strong></span><br /><span>Εικονογράφος: Besom Mae</span><br /><br />Πώς γεννιούνται οι ιδέες; Οι σπουδαίες, οι θαυμάσιες,</p>
<p style="text-align: left;" align="center">οι έξυπνες, οι καλές, ακόμα και οι ανόητες ιδέες;<br />Και τι μπορεί να κάνει κανείς με μια ιδέα; <br />Ιδιαίτερα αν αυτή είναι διαφορετική ή τολμηρή;<br />Μήπως να προσποιηθεί ότι δεν είναι δική του;<br />Να την κρύψει; Να την αποφύγει;</p>
<p style="text-align: left;" align="center">Αυτή είναι η ιστορία μιας λαμπρής ιδέας<br />και του παιδιού που της δίνει ζωή.<br />Καθώς η αυτοπεποίθηση του παιδιού μεγαλώνει,<br />μεγαλώνει και η ιδέα. Και μετά, μια μέρα, <br />κάτι καταπληκτικό συμβαίνει. <br />Μια ιστορία για να μας εμπνεύσει <br />να καλωσορίσουμε την ιδέα, <br />να της δώσουμε χώρο να αναπτυχθεί <br />και να δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια.<br />Πράγματι, αυτή είναι μόνο η αρχή.</p>
<p style="text-align: left;" align="center">ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ 2014<br />ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΟ ΒΙΒΛΙΟ<br />ΤΩΝ INDEPENDENT PUBLISHER BOOK AWARDS</p>
<p style="text-align: left;" align="justify"><strong><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2774483.jpg" alt="" /></strong></p>
<p style="text-align: left;" align="justify"><strong><span><strong><em>"Αισώπου… παρα-μύθοι"</em>  |  Δάγλας Αριστείδης</strong></span><br /><span>Εικονογράφος: Δενεζάκη Λιάνα</span><br /><br /><br /></strong></p>
<p align="justify">Μια ανατρεπτική, εναλλακτική θεώρηση τριών γνωστών µύθων του Αισώπου.</p>
<p align="justify">Οι αξίες της συντροφικότητας, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, περισσότερο επίκαιρες από ποτέ, έρχονται να ακονιστούν και να αναδειχθούν, µέσα από την ανατροπή του νοηµατικού ιστού των τριών µύθων του Αισώπου Ο Τζίτζικας και τα Μυρµήγκια, Η Αλεπού και η Καρακάξα, Η Αλεπού κι ο Πελαργός.</p>
<p style="text-align: left;" align="justify"><strong><br /></strong></p>
<p align="justify"> <img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2775728.jpg" alt="" /></p>
<p align="justify"><strong><em>"Η ομορφιά και το ουράνιο φυτό"</em>  |  Πλατανιάς Αντώνης</strong><br /><br /><br /></p>
<p align="justify">Ο Αριστοκλής, ο γιος της Περικτιόνης, που αργότερα τον ονόμασαν Πλάτωνα, φτάνοντας στην άκρη της ζωής του αφηγείται τη συναρπαστική περιπλάνησή του.</p>
<p align="justify">Αναζητώντας «με ποιο τρόπο αξίζει να ζει κανείς», διηγείται τα παιγνίδια και τους έρωτες δίπλα στους θεούς, στις όχθες και στα νερά του Ιλισού.</p>
<p align="justify">Τη συνάντηση με τον δαιμόνιο Σιληνό σοφό, που τον σημάδεψε καθοριστικά. Τα ταξίδια κάτω από το φως του Αιγαίου, στους ναούς του Νείλου, στην αιγυπτιακή Ηλιούπολη, μέχρι τα ερημικά τοπία και τις Ελληνίδες πόλεις της Κυρηναϊκής.</p>
<p align="justify">Τη μέγιστη περιπέτεια όταν γνωρίζει στις Συρακούσες τους πυθαγορείους και τον σκοτεινό τύραννο της πόλης, τον Διονύσιο. Ξεδιπλώνει στο πέρασμα του χρόνου στη σικελική πόλη το σχέδιό του να ενώσει τον ελληνικό κόσμο προς τα εκεί και να δημιουργήσει μια ευδαίμονα Πολιτεία. Απόπειρα που καθόρισε τη ζωή του ολοκληρωτικά. Τον δυτικό κόσμο εξίσου.</p>
<p align="justify">Τη δημιουργία της Ακαδημίας, έργου που ακόμη κι εμείς σήμερα αποτελούμε θραύσμα του και η σκέψη μας ενδεχομένως μια απλή ερμηνεία στη δική του.</p>
<p align="justify">Στα έργα του, τους Διαλόγους, μιλά με απλότητα για τις αναζητήσεις μιας ομάδας φίλων γύρω από έναν σοφό άνδρα. Χτίζει μια ζωφόρο μέσα του.</p>
<p align="justify">Το δαχτυλίδι του Γύγη, ο μύθος του Ηρός, το όνειρο του Σπηλαίου είναι λίγα από τα κλαδιά της αφήγησης αυτού του ουράνιου και ελεύθερου φυτού, της ανθρώπινης ψυχής, που μας δίνει αέναα τη ζωτική του πνοή. Βαδίζοντας προς το πέρασμα, όχι για να πέσει μέσα του και να αφανιστεί, αλλά για να φτάσει στο θαυμάσιο ξέφωτο που βρίσκεται η αληθινή ζωή. Μέσα στο Απολλώνιο Φως.</p>
<hr />
<p align="justify">Με ανοιχτά τα μάτια ο Πλάτων διευρύνει με τον τρόπο του τους ορίζοντες και το βλέμμα μας, ώστε να πάψουμε να είμαστε όπως τα αργόσυρτα μυρμήγκια μπροστά στο βάρος του χρόνου. Δείχνει έναν άλλο δρόμο να είμαστε ελεύθεροι μέσα μας. Μια διάφανη αθανασία πέρα από τις ανάγκες και τα πάθη του κόσμου.</p>
<p align="justify">Μόνο ο έρωτας, επαναλαμβάνει κάθε στιγμή, είναι ο αληθινός ρυθμός μας. Και οφείλουμε να διασχίσουμε τον χρόνο μας ατενίζοντας προς τα εκεί. Να βαδίσουμε μαζί μέσα στην Ομορφιά.</p>
<p align="justify"><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2775588.jpg" alt="" /></p>
<p align="justify"><strong><em>Greek Θέραπι"</em>  |  Κουνούνη-Πολυβίου Θάλεια</strong><br /><strong><br /><br />Αρ. σελίδων: 464</strong><br /><br /></p>
<p align="justify">Μια μισοπαντρεμένη, μια ανύπαντρη εγκυμονούσα, ένας άντρας σε διάσταση, μια ώριμη γεροντοκόρη, μια νεαρή γεροντοκόρη, ένας ερωτομαλθακός κι ένας ομοφυλόφιλος που είναι παντρεμένος με άντρα και που έχουν μαζί ένα παιδί.<br />Δε θα τους παρομοίαζε κανείς και με τα εφτά θαύματα του κόσμου!<br />Εντάξει! Ούτε όμως και με τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα. Σχεδόν!<br />Γιατί… κάποιες μικρές αμαρτιούλες οι εθελοντές της εφτάδας τις κάνουν!<br />Εθελοντές; Α, ναι!<br />Εντελώς απρόσμενα και απροετοίμαστα, αυτοί οι εφτά Έλληνες ενώνουν τις… δυνάμεις τους και συμμετέχουν σε ένα ευρωπαϊκό πρότζεκτ.<br />Κι όλα ξεκινούν με έναν γάμο. <br />Πιο συγκεκριμένα, δύο δευτερόλεπτα πριν από το Αμήν! Ένα σημαδιακό γεγονός αναγκάζει την εφτάδα να συναναστραφεί και να εμπλακεί σε μια δακρύβρεχτη περιπέτεια. <br />Τα μέρη στα οποία οι εθελοντές έχουν τις συναντήσεις τους ποικίλλουν. Μπορεί να είναι το νεκροτομείο Αθηνών, το αεροδρόμιο, ένα δικαστήριο του… Λος Άντζελες, ακόμη και η Καρδίτσα. Α! Πολλές φορές οι εθελοντές καταλήγουν και σε μια αίθουσα που χρησιμοποιείται για συνεδρίες «Group Therapy».<br />Το ότι θα κλάψετε μαζί τους είναι σίγουρο. <br />Αν όμως είναι από τρανταχτό γέλιο, μη νιώσετε ενοχές… σε καμία περίπτωση δε θα φταίτε εσείς!</p>
<hr />
<p align="justify">H Αννίτα, αφού ρίχνει ένα δολοφονικό βλέμμα στη θεία (δεν έχει σημασία αν στη συγκεκριμένη περίπτωση δε φταίει για τα νεύρα της – έχει καβάτζα τις αιτίες), σηκώνεται με φόρα από την καρέκλα της και πλησιάζει τον Τρικούπη. <br />Τον κοιτάει άγρια. <br />Εκείνος σκιάζεται. <br />Η Αννίτα κολλάει το πρόσωπό της στο δικό του. <br />Οι μύτες τους φιλιούνται. <br />Ο Τρικούπης σκιάζεται πιο πολύ. Αρχίζει να αλληθωρίζει. Και, μεταξύ μας, σαν να του φεύγει και λίγο κάτουρο. <br />– Θα σε παρακαλούσα πολύ ευγενικά (αλήθεια, έτσι λέει η Αννίτα, δε λέω ψέματα) να αφήσεις στην άκρη όλες αυτές τις παπαριές (εντάξει, αυτό το πιστεύετε και χωρίς να σας διαβεβαιώσω) και να μας πεις πρώτα για πόσα εφτά μιλάμε! <br />– Εεε… <br />– Εξ και ξερός! Λέγε! <br />Πόσα λεφτά είχε ο Οδυσσέας;</p>
<div> <img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2774479.jpg" alt="" /></div>
<div><strong><em>"Μια πιθανή ζωή"</em>  |  Φοκς Σεμπάστιαν</strong></div>
<div> </div>
<p align="justify">Πέντε ανθρώπινες ιστορίες. <br />Πέντε αξέχαστες ζωές. <br />Πέντε έρωτες. <br />Όλα δεμένα σε ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα.</p>
<p align="justify">Πολωνία, Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. <br />Ένας νεαρός αιχμάλωτος φαντάζεται τον εαυτό του να βγαίνει για να παίξει σε ένα ηλιόλουστο γήπεδο κρίκετ.</p>
<p align="justify">Στην αυλή ενός βικτοριανού πτωχοκομείου, ένας πατέρας ντρέπεται τόσο πολύ, που προσποιείται ότι δεν είδε τον γιο του.</p>
<p align="justify">Μια λεπτή κοπέλα βγαίνει από μια Σεβρολέτ με μια κιθάρα. Η φωνή της, όταν τραγουδά, προκαλεί ανατριχίλα.</p>
<p align="justify">Στρατιώτες και εραστές, γονείς και παιδιά, επιστήμονες και μουσικοί ρισκάρουν το σώμα τους και την καρδιά τους αναζητώντας μια σύνδεση, κάποιο κλειδί, για να καταλάβουν τι μας κάνει αυτό που είμαστε.</p>
<p align="justify">Προκλητικό και βαθύ, το λαμπρό μυθιστόρημα του Σεμπάστιαν Φοκς ταξιδεύει στον χώρο και τον χρόνο για να εξερευνήσει το χάος που δημιουργεί η αγάπη, ο χωρισμός και οι χαμένες ευκαιρίες. <br />Από τον πόνο και το δράμα αυτών των εξαιρετικά ιδιαίτερων ζωών αναδύεται μια μυστηριώδης παρηγοριά: η ευκαιρία να νιώσεις την καρδιά σου να χτυπά στη ζωή κάποιου άλλου.</p>
<p align="justify">Μερικές φορές όλη μου η ζωή μού φαίνεται σαν όνειρο. <br />Πότε πότε σκέφτομαι ότι την έζησε κάποιος άλλος στη θέση μου. <br />Τα γεγονότα και οι αισθήσεις, οι ιστορίες και τα πράγματα που με κάνουν αυτό που είμαι στα μάτια των άλλων, η λίστα των γεγονότων που απαρτίζουν τη ζωή μου…</p>
<p align="justify">Θα μπορούσαν να είναι δικά μου, θα μπορούσαν να είναι δικά σας.<br />Είμαι ένας ηθοποιός που παίζει έναν ρόλο που δεν έμαθε ποτέ καλά. Έχω σταθεί εδώ ίσως χίλιες φορές ως τώρα, με την πλάτη στο παράθυρο του μπαρ, το ποτήρι με την μπίρα μπροστά μου, ένα ελαφρύ τζετ-λαγκ, ένα παλιό δερμάτινο τζάκετ.</p>
<p align="justify">Και ποτέ δε βγαίνει νόημα.<br />Έτσι, όταν τελικά έρθει η ώρα μου να κατεβώ σε κείνο το σκοτάδι, το σκοτάδι των μαύρων παρασκηνίων, δε χρειάζεται να με κλάψει κανείς ή να στενοχωρηθεί. Γιατί νομίζω ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε όλοι μας σ’ αυτή τη φάση για πάντα.</p>
<p align="justify"> </p>
<p align="justify"><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2725012.jpg" alt="" /></p>
<p align="justify"><span><strong><em>"Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις – Η Ελλάδα μπορεί"</em>  |  Ροτ Καρλ Χάιντς</strong></span><br /><strong><br /><br />Αρ. σελίδων: 136</strong><br /><br /></p>
<p align="justify">Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο, Λιγκιάδες… Αυτά είναι μερικά από τα εκατοντάδες χωριά, τους οικισμούς και τις κωμοπόλεις που ρήμαξαν οι Γερμανοί κατακτητές στη διάρκεια του Β? Παγκόσμιου Πολέμου – και μάλιστα μετά την αποτρόπαιη σφαγή των κατοίκων τους.</p>
<p align="justify">Σήμερα υπάρχουν εκεί μνημεία όπου συναντιούνται Έλληνες και Γερμανοί, οι οποίοι έχουν αναλάβει από κοινού πρωτοβουλίες ενάντια στη λήθη και με σκοπό την αποζημίωση των θυμάτων.</p>
<p align="justify">Η ισχυρή ελίτ της Γερμανίας, ωστόσο, αντιμετωπίζει αυτές τις τάσεις εξιλέωσης ως ένα «εξωτικό» περιθωριακό φαινόμενο που δεν επηρεάζει την ατζέντα της. Η συνακόλουθη αποποίηση οποιασδήποτε ιστορικής ευθύνης φαίνεται να την έχει οδηγήσει σε ένα κατάφωρο σύμπλεγμα όσον αφορά την Ελλάδα. Μοιάζει σαν να μην έχει συγχωρήσει μέχρι σήμερα τον μικρό Νοτιοευρωπαίο εταίρο των Συμμάχων που πρόβαλε τόσο σθεναρή αντίσταση στην Κατοχή. Και φαίνεται να μην έχει ξεχάσει μέχρι σήμερα ότι οι δυνάμεις κατοχής κατέρρευσαν πολύ σύντομα και κατέστρεψαν οικονομικά την Ελλάδα.</p>
<p align="justify">Υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί κανείς να κατανοήσει την αυστηρή γραμμή που υπαγορεύει το Βερολίνο απέναντι στην πιο υπερχρεωμένη εθνική οικονομία της ευρωζώνης.</p>
<p align="justify">Ο Καρλ Χάιντς Ροτ καταδεικνύει ότι η ελληνική διαρθρωτική κρίση συνδέεται και με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των βάναυσων καταστροφών του Β? Παγκόσμιου Πολέμου από το Γ? Ράιχ, γεγονός που αποσιωπάται συστηματικά και θεωρείται ταμπού.</p>
<hr />
<p align="justify">Στην παρούσα μελέτη του Καρλ Χάιντς Ροτ αναλύεται το ελπιδοφόρο ξεκίνημα της ελληνικής κυβέρνησης και η τελική αποτυχία της απέναντι στο γερμανοευρωπαϊκό βέτο.</p>
<p align="justify">Ο συγγραφέας καταθέτει προτάσεις για μια εναλλακτική οδό που βασίζεται σε ηθικά και πολιτικά κριτήρια: H Γερμανία πρέπει να ξεπληρώσει τις οφειλές της από τις πολεμικές επανορθώσεις και να συνεισφέρει στην ανασυγκρότηση της Ελλάδας.</p>
<p align="justify">Ο Ροτ παρουσιάζει ορισμένες σκέψεις για το πώς η πρακτική αυτή θα μπορούσε να ισχύσει και για άλλους λαούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα, να χρησιμοποιηθεί για την κατάλυση της κρατούσας πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν οι Γερμανοί μερκαντιλιστές και να ενσωματωθεί σε μια γενικότερη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Ευρώπης.</p>
<p align="justify">Τέλος, εξετάζει τα κατάλοιπα του Β? Παγκόσμιου Πολέμου – συμπεριλαμβανομένων των σκανδαλωδών πρακτικών της δυτικογερμανικής μεταπολεμικής ελίτ για να αποφύγει την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων.</p>
<p align="justify"><img src="http://www.livanis.gr/Images/Products/Normal/2775775.jpg" alt="" /></p>
<p align="justify"><span><strong><em>"Όταν ο χρόνος ερωτεύτηκε την ελπίδα"</em>  |  Κατής Κώστας Κ.</strong></span><strong><br /><br />Αρ. σελίδων: 132</strong></p>
<p align="justify"> Ποια είσαι; τη ρώτησα.<br />Τα δακρυσμένα μάτια της με κοίταξαν με μια τεράστια απορία. – Ώστε δε με θυμάσαι; Η φωνή μου; Που μιλούσαμε τις ταραγμένες νύχτες στην ερημιά; Που μόνο εγώ έβλεπα το χρώμα των μορίων σου; Ξέχασες; <br />Μια αστραπή φώτισε το μουντό τοπίο της μνήμης και έδωσε κίνηση στον προηγούμενο χρόνο, με παραστάσεις και φωνές: Η Σίπλε!<br />Το όνομα με τον κωδικό των γραμμάτων.<br />Η αέρινη φαντασίωση. Η προσδοκία για τον ερχομό. Έμεινα εκεί, στην ίδια θέση, και την κοίταγα, για αρκετή ώρα, επίμονα.<br />Η Σίπλε! Που η μαγική δύναμη του μαγνητικού κύκλου την έχει μεταμορφώσει σε ανθρώπινη ύπαρξη. Με σάρκα και οστά… Διαπίστωσα, με έναν κρυφό πόθο, πως δεν είχα μόνο εγώ το προνόμιο της ενσάρκωσης και της ενανθρώπησης…<br />Πήγα κοντά και την αγκάλιασα. Το θλιμμένο πρόσωπό της άλλαξε αμέσως έκφραση. Έμοιαζε τώρα σαν ανοιξιάτικο χαμόγελο. <br />Από εκείνη τη στιγμή, ο έρωτας -ο έρωτας των μορίων!- άνοιξε τα φωτεινά φτερά του στον σκοτεινό κόσμο των ανθρώπων…</p>
<div> </div>

Σχετικά άρθρα