Μένανδρος

O Μένανδρος (Αθήνα, 342 – 292 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας συγγραφέας, εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας. Στην εποχή του, θεωρείται ότι έχει πια παρέλθει ο «χρυσός αιώνας» του αρχαιοελληνικού δράματος και ότι οι ηθοποιοί είχαν ήδη αποκτήσει πιο σημαντικό ρόλο από ό,τι οι δραματουργοί. Σημαντικότερος αντίπαλός του ήταν ο Φιλήμων, προς τον οποίο έκλινε η προτίμηση των Αθηναίων.

Ήταν γιος του Διοπείθη από την Κηφισιά. Η οικογένειά του ήταν ευκατάστατη. Η περιουσία που κληρονόμησε, του επέτρεψε να ασχοληθεί με τη συγγραφή. Θείος του ήταν ο ποιητής της Μέσης Κωμωδίας, Άλεξις, και μάλλον ο πρώτος του δάσκαλος στο θέατρο. Είχε δάσκαλό του στη φιλοσοφία τον Θεόφραστο. Έκανε τη στρατιωτική του θητεία μαζί με τον φιλόσοφο Επίκουρο.

Ήταν φίλος του Δημητρίου Φαληρέα, μια φιλία εξαιτίας της οποίας, μετά την αποπομπή του Δημητρίου, κινδύνευσε η ζωή του. Ο βασιλιάς της Αιγύπτου Πτολεμαίος, Σωτήρ, τον κάλεσε κοντά του, αλλά ο Μένανδρος δεν αποδέχτηκε την πρόσκληση. Το σπίτι του βρισκόταν στη Φρεαττύδα και κατά την παράδοση πνίγηκε ενώ έκανε μπάνιο στην πειραϊκή ακτή.

Του αποδίδονται πάνω από 100 έργα, ενώ αναφέρεται ότι έλαβε το πρώτο βραβείο 8 φορές. Δυστυχώς από το έργο του έχουν απομείνει μόνο 5 ελλιπείς κωμωδίες. Το πρώτο θεατρικό έργο του Μενάνδρου είχε τον τίτλο «Οργή» και ανέβηκε το 321 π.Χ. Το μοναδικό ολοκληρωμένο έργο του που σώζεται είναι ο «Δύσκολος», που θεωρείται ότι το έγραψε στο ξεκίνημα της καριέρας του. Θέμα των κωμωδιών του είναι η κοινωνία της Αθήνας σε μια εποχή αναστατώσεων μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Σχετικά άρθρα