Ως ενδοοικογενειακή βία ορίζεται κάθε είδους σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία που ασκείται σε βάρος του θύματος από τον πρώην ή νυν σύζυγο ή σύντροφο, καθώς και από μέλη της οικογένειάς του.

Η ιστορία της Μαρίας.

Ο Μιχάλης ζητούσε αποκλειστικότητα στη σχέση…

«Η Μαρία είχε ενοχληθεί από κάποιες συμπεριφορές του Μιχάλη από την αρχή της σχέσης τους. Από την πρώτη κιόλας νύχτα της γνωριμίας τους άρχισε να επιδιώκει πεισματικά μια σχέση αποκλειστικότητας. Αν και προσπάθησε να αντισταθεί στο αίτημά του, τελικά ενέδωσε, ελπίζοντας πως η συναίνεση στην αποκλειστικότητα θα τον έκανε να αισθανθεί μεγαλύτερη ασφάλεια και θα του επέτρεπε να χαλαρώσει και να απολαύσει την σχέση. Μόλις έγινε σαφές πως η Μαρία ενέδωσε, ο Μιχάλης άρχισε τα παράπονα πως δεν του αφιέρωνε αρκετό χρόνο. Δυσφορούσε για το χρόνο που η Μαρία περνούσε με τους φίλους της, ακόμη και για το χρόνο που αφιέρωνε στην εργασία και στα παιδιά της. Η συζήτηση με τον Μιχάλη είχε λάβει αρχικά τη μορφή έντονης αντιπαράθεσης και η Μαρία έμενε σταθερή στις θέσεις της και δεν ενέδιδε στα παράπονά του».

Οι καυγάδες όμως είχαν συνέχεια… Η Μαρία άρχισε να χάνει την αίσθηση της αυτοεκτίμησης και του αυτοσεβασμού.

Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η Μαρία άρχισε να αναρωτιέται εάν ήταν τελικά δικό της το πρόβλημα. «Ίσως να μην του δίνω αρκετή προσοχή», σκέφτηκε. Ανεξάρτητα όμως από τον χρόνο και την ενέργεια που αφιέρωνε στη σχέσης της η Μαρία, ο Μιχάλης δεν έδειχνε ποτέ ικανοποιημένος. Οι μεταξύ τους διενέξεις γίνονταν όλο πιο θορυβώδεις, μεγαλύτερης διάρκειας και όλο και πιο δυσάρεστες. Σύντομα ο Μιχάλης άρχισε να κατηγορεί την Μαρία πως ήταν μια ψυχρή και ακατάλληλη ερωμένη. Σύντομα, άρχισε και η Μαρία να πιστεύει πως ίσως να είχε δίκιο ο Μιχάλη και πως ίσως κάτι να της συμβαίνει. Μετά από έναν χρόνο σχέσης, η Μαρία είχε χάσει την αίσθηση της αυτοεκτίμησης και του αυτοσεβασμού. Είχε απομονώθηκε από την οικογένεια και τους φίλους της και είχε αρχίσει να δημιουργείται απόσταση ακόμη και μεταξύ της Μαρίας και των παιδιών της. Δεν ένιωθε πλέον καλά με τον εαυτό της και προσπαθούσε διαρκώς να έχει την επιδοκιμασία του Μιχάλη.

Ο Μιχάλης αρχίζει να χάνει τον έλεγχο…

Στις μεταξύ τους διενέξεις ο Μιχάλης συνήθιζε πια να ουρλιάζει, να εκσφενδονίζει, να πίνει και να κατηγορεί εκείνη ως υπαίτια για το ότι έχανε τον έλεγχο. Η Μαρία ένιωθε δυστυχής και τρομοκρατημένη, μα αισθανόταν παράλληλα ανίσχυρη ώστε να αναλάβει το ρίσκο και να εγκαταλείψει τη σχέση της. Είχε εγκλωβιστεί στην παγίδα της ενδοοικογενειακής βίας από την πολύ πρώτη στιγμή της αποδοχής και του συμβιβασμού με τις παράλογες απαιτήσεις του Μιχάλη».

Οι ιστορίες που μας διηγούνται οι ψυχολόγοι του Συμβουλευτικού Κέντρου Αθήνας, της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, περιγράφουν  την αρχή μιας βίαιης σχέσης, τα πρώτα σημάδια πριν η βία κατά της γυναίκας γίνει έκδηλη και σφοδρή.

Βία δεν είναι μόνο η πράξη είναι και η απειλή.

Η βία κατά των γυναικών είναι ίσως η πιο επαίσχυντη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν κάνει διαχωρισμό μεταξύ συνόρων, πολιτισμών ή πλούτου. Όσο συνεχίζεται, δεν μπορούμε να ισχυριζόμαστε ότι κάνουμε ουσιαστική πρόοδο προς την ισότητα, την ανάπτυξη και την ειρήνη.

Ο όρος «βία κατά των γυναικών» περιλαμβάνει κάθε πράξη βίας που στηρίζεται στο φύλο και έχει ως αποτέλεσμα ή είναι δυνατό να έχει ως αποτέλεσμα, την σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βλάβη ή πόνο για τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των απειλών τέτοιων πράξεων, τον εξαναγκασμό ή την αυθαίρετη στέρηση της ελευθερίας στη δημόσια και στην ιδιωτική της ζωή. 

Η ιστορία της Μαργαρίτας.

«Η Μαργαρίτα ένιωσε συνεπαρμένη όταν κατά γενική ομολογία εμφανίσιμος γείτονας της άρχισε να την φλερτάρει. Ήταν όμορφος, γοητευτικός και είχε μια πολύ καλή εργασία. Οι πρώτες του συναντήσεις υπήρξαν ρομαντικές και συναρπαστικές. Μόλις μετά από μια εβδομάδα, ο Γιάννης άρχισε να την πιέζει να επισημοποιήσουν τη σχέση τους. Η σχέση έμοιαζε αρχικά ιδανική. Λίγο αργότερα, η Μαργαρίτα άρχισε να παρατηρεί πως ο Γιάννης γινόταν κτητικός και απαιτητικός. Προσπάθησε να του μιλήσει για τις ανησυχίες της και εκείνος αποδέχτηκε πως είχε δίκιο και υπήρξε πρόθυμος να καταπολεμήσει την αρνητική αυτή πλευρά του.

Ο Γιάννης αρχίζει να γίνεται όλο και πιο οξύθυμος…

Η Μαργαρίτα δεν ήθελε να βλάψει τη σχέση της, έτσι έκανε ότι περνούσε από το χέρι της για να τον βοηθήσει να νιώσει άνετα. Η Μαργαρίτα άρχισε να παρατηρεί σταδιακά πως εκείνη και ο Γιάννης λογομαχούσαν όλο και περισσότερο. Όταν δεν υπήρχαν λόγοι διαφωνίας όλα ήταν υπέροχα. Πέρασαν αρκετοί μήνες μέχρι η Μαργαρίτα να παρατηρήσει πως ο Γιάννης ήταν οξύθυμος. Μια φορά που θύμωσε μαζί της διότι υπήρξε αργοπορημένη σε κάποια τους συνάντηση, της έβαλε τις φωνές και έδωσε μια γροθιά στον τοίχο. Το οργισμένο αυτό ξέσπασμα τρομοκράτησε τη Μαργαρίτα με την σειρά της ξέσπασε σε κλάματα. Ο Γιάννης γρήγορα ηρέμησε και προσπάθησε να εξομαλύνει τη μεταξύ τους σχέση. Η Μαργαρίτα νόμισε πως αυτή η απώλεια ελέγχου υπήρξε παροδική. Δεν είχε καταλάβει πως η συγκεκριμένη αντίδραση σηματοδότησε την έναρξη του κύκλου της βίας».

Η πιο συχνή μορφή βίας προέρχεται από τον ερωτικό σύντροφο.

Μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα ξυλοκοπηθεί, θα βιασθεί ή με κάποιο άλλο τρόπο θα κακοποιηθεί από το σύντροφό της.

Γνωρίζατε ότι:

Οι μισές από τις γυναίκες θύματα ανθρωποκτονίας έχουν δολοφονηθεί από (νυν ή πρώην) σύζυγο ή σύντροφο;

Μία στις πέντε γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού;

Οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία;

130 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια έχουν υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων; 2 εκατομμύρια κορίτσια ανά έτος κινδυνεύουν να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων;

Το 40-50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας;

Τι πρέπει να κάνω αν υποψιάζομαι ότι μια γυναίκα είναι θύμα ενδοοικογενειακής ή άλλης μορφής βίας; Τι να της πω;

Ενθάρρυνέ την να σου μιλήσει. Προσπάθησε να την προσεγγίσεις όταν θα είστε μόνοι σας, και όχι μπροστά σε φίλους, συναδέλφους ή σε άλλα μέλη της οικογένειάς της. Ενδεχομένως να είναι ευκολότερο εάν ασχολείστε ταυτόχρονα και με κάποια άλλη δραστηριότητα, π.χ. πηγαίνετε βόλτα μαζί με το αυτοκίνητο, μαγειρεύετε ή πλένετε τα πιάτα. Προσπάθησε, ώστε να μιλήσει εκείνη περισσότερο. Προσπάθησε να της θέσεις ερωτήματα που δεν θα μπορούσαν να απαντηθούν με ένα «ναι» ή ένα «όχι», όπως «Πώς αισθάνεσαι; Τί λένε οι φίλοι σου για τη σχέση σου; Τι θα ήθελες για το μέλλον– άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα;»

Μην ξεχάσεις να της πεις πόσο ενδιαφέρεσαι γι αυτήν και ότι ανησυχείς. Διαβεβαίωσέ την ότι θα είσαι εκεί για την ίδια και ότι θα ήθελες πολύ να σου μιλήσει. Μπορείς να της πεις κάτι όπως: «Δεν θέλω να σε πιέσω μα μου φαίνεσαι πιεσμένη και αγχωμένη. Είμαστε φίλες πολύ καιρό, μπορώ να κάνω κάτι για σένα;»

Τι πρέπει να κάνω αν είμαι θύμα κακοποίησης;

Θα ήταν καλό από την πλευρά σου, και από τις πρώτες κιόλας ενδείξεις βίαιης συμπεριφοράς να καταστεί σαφές ότι δεν είσαι διατεθειμένη να ανεχτείς κανενός είδους βία. Αυτό πιθανώς να αποτρέψει και την εξέλιξή της. Ωστόσο, μην προσδοκάς ότι θα αλλάξει εύκολα η κατάσταση.

Η συμβουλευτική γραμμή της Γενικής Γραμματείας   SOS 15900 είναι µια υπηρεσία εθνικής εµβέλειας που δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες θύµατα βίας ή σε τρίτα πρόσωπα να επικοινωνήσουν άµεσα µε ένα φορέα αντιµετώπισης της έµφυλης βίας. Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνιολόγοι που παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας σε 24ωρη βάση, 365 µέρες το χρόνο. Ταυτόχρονα υπάρχει δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας των γυναικών µέσω της διεύθυνσης e-mail:  [email protected] .

Απευθύνεται σε γυναίκες: που υφίστανται σωµατική κακοποίηση, ψυχολογική, συναισθηµατική ή λεκτική βία, οικονοµική βία που έχουν υποστεί βιασµό ή απόπειρα βιασµού που έχουν υπάρξει θύµατα πορνείας ή trafficking που έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία, σε κοινωνικό χώρο, στην οικογένεια.