Είμαι 20 και πρόσφατα συνειδητοποίησα πως έχω κάποια θέματα. Από το 1ο έτος πολλοί φίλοι και φίλες πρότειναν να συγκεντρωνόμαστε σε σπίτια όλοι μαζί και μετά όπου θέλουν να μένουν. Πάντα οι περισσότεροι της παρέας έμεναν, ενώ εγώ έφευγα γιατί δεν άντεχα καθόλου στην ιδέα του να κοιμηθώ με τόσα άτομα και σαν τρελή έψαχνα να βρω δικαιολογίες απλά για να τη γλιτώσω!
Τώρα ευτυχώς με την καραντίνα, ο καθένας είναι σπίτι του! Τέλος πάντων, συμβαίνει για πολύ καιρό αυτό μέχρι που οι πιο κολλητές φίλες άρχισαν να με ρωτούν γιατί δεν θέλω να κοιμάμαι σε άλλα σπίτια. Δεν είχα κάτι συγκεκριμένο να τους πω, απλά ήθελα να το αποφύγω. Όταν λοιπόν άρχισα και εγώ να ανησυχώ λίγο για το θέμα, μπήκα στη διαδικασία να σκεφτώ τι είναι αυτό που με αγχώνει περισσότερο, αν και ανέκαθεν είχα ευερέθιστο έντερο.
Κοιμόμουν σε φίλες και πάντα πήγαινα τουαλέτα!
Θημήθηκα τότε όσες φορές είχε τύχει να κοιμηθώ σε κάποιες φίλες παλιότερα, πάντα πήγαινα στην τουαλέτα (νούμερο 2) και καθώς ήταν αδύνατο να το αποφύγω αναγκαζόμουν να χρησιμοποιήσω το δικό τους μπάνιο. Με έφερνε όμως σε δύσκολη θέση όλο αυτό γιατί ντρεπόμουν πολύ! Την ίδια περίοδο έκανα κάποια ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι και εφόσον επικρατούσε απόλυτη ησυχία μια στο τόσο ακούγονταν ήχοι από την κοιλιά μου, τύπου πείνας αλλά από το έντερο και ντρεπόμουν πολύ!
Ειδικά όταν έπρεπε να βρω μια σχετική δικαιολογία για να το καλύψω λες και δεν είναι κάτι φυσιολογικό έκανα τα πάντα για καλύψω τον ήχο. Έβαζα πάντα μουσική, έβηχα, κουνούσα την καρέκλα και λοιπά. Όλο αυτό το θέμα γινόταν και πιο έντονο μέχρι που πήγα και σε ειδικό γιατρό και μου έδωσε φάρμακα γιατί μου είπε πως λόγω άγχους συνέβαινε. Μπορεί όντως να έχει σχέση με το έντερο ή είναι κάτι άλλο;
Στο ερώτημά σας απάντησε ο Διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας Αλέξης Χαρισιάδης
Είσαι σε μια ηλικία που με αρκετές και δύσκολες προκλήσεις. Λίγο μετά την εφηβεία και κοντά στην αρχή της ενηλικίωσης. Δηλαδή, ούτε έφηβη, ούτε ακριβώς ενήλικη. Κάθε μεταβατική περίοδος κρύβει σημαντικές δυσκολίες. Καλούμαστε να μπούμε σε μια άλλη φάση ζωής και να κατακτήσουμε και αξιοποιήσουμε νέες δεξιότητες. Αυτό μπορεί να είναι μια πιθανή αιτία άγχους και αρκετά συχνά αυτό συνδέεται με φοβίες.
Το στοίχημα της εφηβείας είναι η δημιουργία μας ταυτότητας. Με απλά λόγια, «ποιος είμαι, τι πιστεύω, τι μου αρέσει, ποιες είναι οι αξίες μου». Η πρόκληση της ενηλικίωσης είναι η ωρίμανση μας και η σταδιακή ανάληψη των ευθυνών της ζωής μας. Και οι δύο φάσεις λοιπόν μπορεί να αποτελέσουν πηγές ψυχικής πίεσης, προσωπικής αμφισβήτησης και αγωνίας.
Πόσο καλά είσαι με τον εαυτό σου;
Σε αυτά που σε προβληματίζουν υπάρχουν πολλές από τις αγωνίες που αντιμετωπίζουν πολλοί νέοι. Δεν πρόκειται για κάτι το ιδιαίτερα ασυνήθιστο, παρότι για εσένα που τα βιώνεις μπορεί να είναι ιδιαίτερα επώδυνα και δύσκολα. Αρκετά από τα ζητήματα που περιγράφεις μπορεί να σχετίζονται με το πόσο καλά είσαι με τον εαυτό σου, με το πόσο άνετα νιώθεις με το σώμα σου, με μια αγωνία για το πώς οι άλλοι σε βλέπουν ή και γενικότερα με αυτό που αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι.
Ωστόσο, επειδή η ψυχική υγεία είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός τομέας της ζωής μας που καλό είναι να τον αντιμετωπίζουμε σοβαρά, θα σε συμβούλευα να ζητήσεις βοήθεια από κάποιον ψυχολόγο. Μην αφήσεις κάποια συμπτώματα που σε ταλαιπωρούν να μεγεθυνθούν μέσα σου και να σε εμποδίσουν στην εξέλιξη της ζωής σου. Η επαφή σου με έναν επαγγελματία μπορεί να σε βοηθήσει ιδιαίτερα και να σου δώσει πιο πλήρεις απαντήσεις στα ερωτήματα που αυτή τη στιγμή σε βασανίζουν.
Αλέξης Χαρισιάδης
Διδάκτωρ του τμήματος ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου
Συνιδρυτής της Ελληνικής Εταιρείας Υπαρξιακής Ψυχολογίας «Γίγνεσθαι»
www.gignesthai.gr
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Η εκπληκτική τεχνική χαλάρωσης για να πεις «αντίο» στο άγχος!
