<p>Οι γυναίκες που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες κρέατος, ψαριού, αυγών και άλλες τροφές πλούσιες σε διαφορετικά είδη λιπαρών οξέων μπορεί να αντιμετωπίζουν ένα μεγαλύτερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια μεγάλη και μακροχρόνια έρευνα από Γάλλους.</p>
<p>Το εύρημα θα περιπλέξει σίγουρα την παραδοσιακή σκέψη γύρω από τη δίαιτα με δεδομένο ότι τα οφέλη στην υγεία που συχνά συνδέονται με αυτό το γρουπ βασικών θρεπτικών συστατικών, που περιλαμβάνει τα ωμέγα-3 μη πολυακόρεστα οξέα που συναντάμε στα ψάρια, είναι πολυδιαφημισμένα.</p>
<p>"Οι βασικές πηγές βλαβερών λιπαρών οξέων στην έρευνα μας ήταν το κρέας και το ψάρι/θαλασσινά" αναφέρουν οι συγγραφείς της μελέτης Guy Fagherazzi και Courtney Dow, και οι δύο επιδημιολόγοι στο Κέντρο Έρευνας στην Επιδημιολογία και την Πληθυσμιακή Υγεία στο INSERM, Villejuif της Γαλλίας.</p>
<p>Οι ερευνητές εξέφρασαν την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι μπορούν αναμφίβολα να ελαττώσουν την κατανάλωση κρέατος αφοί πολλοί το καταναλώνουν σε ποσότητες πολύ παραπάνω από τις διατροφικές απαιτήσεις.</p>
<p>"Παρόλα αυτά δεν θα φτάναμε στο σημείο να υποστηρίξουμε ότι το ψάρι δεν αποτελεί πια μια ασφαλή και υγιεινή επιλογή. Χρειάζονται επιπλέον έρευνες. Μόνο στην ομάδα με την υψηλότερη κατανάλωση αυτών των λιπαρών οξέων παρατηρήσαμε μια σχέση."</p>
<p>Για τις ανάγκες της έρευνας, παρακολουθήθηκαν περισσότερες από 71.000 μη διαβητικές γυναίκες μεταξύ 1993 και 2011.</p>
<p>Τα διαιτητικά ερωτηματολόγια αποκάλυψαν τις καταναλωτικές συνήθειες αναφορικά με διαφορετικά είδη λιπαρών οξέων, ανάμεσα τους:</p>
<p>- το αραχιδονικό οξύ (arachidonic acid), ένα ωμέγα-6 λιπαρό οξύ που το συναντάμε στο κρέας, το ψάρι, τα θαλασσινά και τα αυγά</p>
<p>- το δοκοσαπενταενοϊκό οξύ (docosapentaenoic acid), ένα ωμέγα-3 λιπαρό οξύ που το συναντάμε στο κρέας, το ψάρι και τα θαλασσινά</p>
<p>- το α-λινολενικό οξύ (a-linolenic acid), ένα ωμέγα-3 λιπαρό οξύ που το βρίσκουμε στο λιναρόσπορο, το λάδι canola, τα καρύδια και συγκεκριμένα είδη αυγών</p>
<p>Οι τρεις υψηλότερες τιμές κατανάλωσης λιπαρών οξέων ήταν κατά μέσο όρο πάνω από 1,6 γραμμάρια την ημέρα. Οι τρεις χαμηλότερες αφορούσαν λιγότερο από 1,3 γραμμάρια την ημέρα.</p>
<p>Οι γυναίκες που κατατάσσονταν στην ομάδα με την υψηλότερη πρόσληψη βρέθηκαν να διατρέχουν 26% μεγαλύτερο κίνδυνο να εκδηλώσουν διαβήτη τύπου 2 από όσες βρίσκονταν στην ομάδα με τη χαμηλότερη πρόσληψη.</p>
<p>Οι υπέρβαρες γυναίκες (με δείκτη μάζας σώματος πάνω από 25) στην ομάδα με την υψηλότερη κατανάλωση είδαν το ρίσκο για διαβήτη να ανεβαίνει κατά 19% σε σύγκριση με εκείνες στο γκρουπ με τη χαμηλότερη κατανάλωση.</p>
<p>Αντίθετα οι γυναίκες με φυσιολογικό βάρος (δείκτης μάζας σώματος κάτω από 25) είδαν το σχετικό ρίσκο να αυξάνεται κατά 38%.</p>
<p>Σε κάποια λιπαρά οξέα οφειλόταν αρκετά μεγαλύτερη αύξηση στον κίνδυνο για διαβήτη απ' ό,τι σε άλλα.</p>
<p>Το δοκοσαπενταενοϊκό οξύ (docosapentaenoic acid) για παράδειγμα συνδεόταν με ένα άλμα 45% στις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος και ένα της τάξεως του 54% για τις υπέρβαρες γυναίκες στην ομάδα με την υψηλότερη κατανάλωση.</p>
<p>Στο γκρουπ με την υψηλότερη πρόσληψη, αποδόθηκε στο αραχιδονικό οξύ (arachidonic acid) 50% αύξηση του ρίσκου στις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος και 74% αυξημένο ρίσκο για τις υπέρβαρες, συγκρινόμενες με εκείνες που κατανάλωναν τις μικρότερες ποσότητες.</p>
<p>Το α-λινολενικό οξύ αντίθετα δεν προκάλεσε καμμία αύξηση στο ρίσκο για διαβήτη στις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος και στις υπέρβαρες συνδέθηκε με μία σχετική αύξηση της τάξεως του 17% στην ομάδα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση.</p>
<p>Οι ερευνητές σημείωσαν ότι το κρέας ήταν η μεγαλύτερη πηγή τόσο δοκοσαπενταενοϊκού όσο και αραχιδονικού οξέος, συνθέτοντας το 31% και 43% της πρόσληψης για το καθένα από τα δύο λιπαρά οξέα.</p>
<p>Οι δύο ερευνητές προειδοποιούν ότι η έρευνά τους κατέδειξε μια σύνδεση – και όχι μια σχέση αιτίου – αποτελέσματος.</p>
<p>Σημειώνουν επίσης ότι “παραμένει ασαφές” εάν ισχύει το ίδιο για τους άνδρες ενώ υπογραμμίζουν ότι αφού η έρευνα τους επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην πρόσληψη τροφής δεν μπορούν να σχολιάσουν το εάν συμπληρώματα λιπαρών οξέων (όπως αυτά του ιχθυέλαιου) μπορούν να συμβάλουν σε παρόμοια άνοδο του ρίσκου για διαβήτη.</p>
<p>Μία διατροφολόγος περιγράφει τα ευρήματα “κάπως αναπάντεχα”.</p>
<p>"Ειδικά τη σύνδεση των ωμέγα-3 με αυξημένο κίνδυνο δεν την περίμενα" σχολιάζει η Lona Sandon Διευθύντρια προγράμματος στο Τμήμα Κλινικής Διατροφής στο Νοτιοδυτικό Ιατρικό Κέντρο του Dallas, Πανεπιστήμιο του Texas. “Υπάρχουν πολλά κενά … δε θα πετούσα τα καρύδια και τον τόνο έξω μέχρι να γίνει περισσότερη έρευνα. Υπάρχουν άπειρες αποδείξεις για τους λόγους που μας κάνουν καλό. Αλλά αν έτρωγα πολύ κρέας θα το μείωνα."</p>
<p>Οι Fagherazzi και Dow είχαν προγραμματίσει να παρουσιάσουν τα αποτελέσματα σε συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη στο Μόναχο, Γερμανία. Τα ευρήματα θα πρέπει να θεωρούνται προκαταρκτικά μέχρι να δημοσιευθούν σε επιστημονικά τεκμηριωμένο περιοδικό.  </p>