<p><strong>T</strong><strong>ι είναι η πρόωρη εκσπερμάτωση;</strong></p>
<p>Ορισμός: μέχρι πρότινος υπήρχαν 2 ορισμοί οι οποίοι δεν ήσαν παγκοσμίως αποδεκτοί. </p>
<p>1.Επίμονη ή υποτροπιάζουσα εκσπερμάτιση με ελάχιστο γενετήσιο ερεθισμό, πριν, κατά ή και αμέσως μετά τη διείσδυση και πριν να το επιθυμεί ο ασθενής. </p>
<p>2.Αδυναμία του ασθενούς να καθυστερήσει ικανοποιητικά την εκσπερμάτιση ώστε να απολαύσει τη γενετήσια πράξη, που εκδηλώνεται είτε με εκσπερμάτιση πριν ή λίγο μετά την έναρξη της συνουσίας (αν απαιτείται χρονικό όριο 15 sec από την έναρξη της συνουσίας) είτε με εκσπερμάτιση επί απουσίας ικανής στύσης για διείσδυση. Το πρόβλημα δεν είναι αποτέλεσμα παρατεταμένης αποχής από την ενεργό σεξουαλική δραστηριότητα.</p>
<p>Προσφάτως προτάθηκαν άλλοι 2 ορισμοί:</p>
<p>3.Εκσπερμάτιση με ελάχιστο γενετήσιο ερεθισμό και γρηγορότερα από τον επιθυμητό χρόνο, πριν ή αμέσως μετά τη διείσδυση, που προκαλεί πρόβλημα ή δυσφορία και επί της οποίας ο ασθενής έχει ελάχιστο ή καθόλου εκούσιο έλεγχο.<em>(</em><em>Second International Consultation on Sexual and Erectile Dysfunction</em><em>)</em></p>
<p>4.Πρόκειται για την ανδρική σεξουαλική δυσλειτουργία η οποία χαρακτηρίζεται από εκσπερμάτιση που συμβαίνει πάντα ή σχεδόν πάντα πριν από ή μέσα σε διάστημα ενός λεπτού από την κολπική διείσδυση και αδυναμία καθυστέρησής της σε όλες ή σχεδόν όλες τις κολπικές διεισδύσεις. Η κατάσταση αυτή ακολουθείται από αρνητικές προσωπικές επιπτώσεις όπως δυσφορία, ματαίωση και αποφυγή της σεξουαλικής οικειότητας. (αναφέρεται σε δια βίου πρόωρη εκσπερμάτιση)<em>(</em><em>ISSM</em><em>)</em></p>
<p><strong>Επιδημιολογία:</strong></p>
<p> Το κύριο πρόβλημα είναι η ανυπαρξία ενός ακριβούς ορισμού στη φάση διενέργειας των μελετών. Πάντως, σύμφωνα με τον ορισμό της DSM-IV, η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι η πιο συχνή διαταραχή σεξουαλικής δυσλειτουργίας στον άνδρα με επίπτωση 20-30%</p>
<p>Πιο συχνή σε μαύρους, Ισπανόφωνους και από Ισλαμικά κράτη.</p>
<p>Γενετική προδιάθεση;</p>
<p>Κακή γενική κατάσταση</p>
<p>Παχυσαρκία</p>
<p>Προστατίτιδα</p>
<p>Διαταραχές θυρεοειδούς</p>
<p>Συναισθηματικά προβλήματα και άγχος</p>
<p>Τραυματικές σεξουαλικές εμπειρίες</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><strong>Ποια είναι η επίπτωση στην ποιότητα ζωής:</strong></p>
<p>•Χαμηλό ποσοστό ικανοποίησης από τη σχέση τους</p>
<p>•Χαμηλή ικανοποίηση από το σεξ</p>
<p>•Δυσκολία χαλάρωσης κατά τη συνουσία</p>
<p>•Λιγότερο συχνές ερωτικές επαφές</p>
<p>•Μειωμένη αυτοεκτίμηση</p>
<p>•Μπορεί να οδηγήσει σε συναισθηματικές διαταραχές, άγχος, αισθήματα ντροπής και κατάθλιψη</p>
<p>•Το πρόβλημα είναι ότι μόνο το 22% των ανδρών με ΠΕ αναζητούν βοήθεια και από αυτούς οι περισσότεροι το πράττουν για στυτική δυσλειτουργία παρά για ΠΕ. Οι λόγοι είναι κυρίως το αίσθημα ντροπής και η πεποίθηση ότι δεν υπάρχει αντιμετώπιση.</p>
<p><strong>Πώς γίνεται η διάγνωση από ειδικό: </strong></p>
<p>Βασίζεται στο ιατρικό και σεξουαλικό ιστορικό το οποίο θα καθορίσει αν πρόκειται για δια βίου ή για επίκτητη ΠΕ όπως και αν πρόκειται για περιστασιακή (υπό συγκεκριμένες συνθήκες ή με συγκεκριμένη σύντροφο).</p>
<p>Κατά τη λήψη του ιστορικού ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη διάρκεια της συνουσίας μέχρι την εκσπερμάτιση, το βαθμό της ερωτικής διέγερσης, την επίπτωση της ΠΕ στη σεξουαλική δραστηριότητα και την ποιότητα ζωής και τη χρήση ή μη φαρμάκων.</p>
<p>Επίσης θα πρέπει να εξακριβωθεί αν ο ασθενής πάσχει και από στυτική δυσλειτουργία (πολλοί ασθενείς με ΣτΔ πάσχουν από άγχος επίδοσης που οδηγεί σε δευτεροπαθή Πρόωρη εκσπερμάτωση )</p>
<p> </p>
<p><strong>Αντιμετώπιση:</strong></p>
<p>Σε πολλά ζευγάρια η ΠΕ προκαλεί λίγα έως και καθόλου προβλήματα. Σε αυτές τις περιπτώσεις αρκεί η ψυχοσεξουαλική συμβουλευτική.</p>
<p>Εάν συνυπάρχουν στυτική δυσλειτουργία ή άλλες σεξουαλικές δυσλειτουργίες ή λοίμωξη του ουροποιογεννητικού αυτά θα πρέπει να αντιμετωπισθούν πρωτίστως ή ταυτόχρονα με την ΠΕ.</p>
<p>Στη δια βίου ΠΕ η συμβουλευτική δεν έχει θέση σαν πρώτης γραμμής αντιμετώπιση. Αντιθέτως η βάση της θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι η φαρμακοθεραπεία.</p>
<p>1.Ψυχοθεραπευτική/συμπεριφοριολογική στρατηγική:</p>
<p> “Σταμάτα-ξεκίνα” πρακτική, κατά την οποία η σύντροφος ερεθίζει το πέος μέχρι ο ασθενής να αισθανθεί την ανάγκη να εκσπερματίσει. Εκείνη τη στιγμή η σύντροφος σταματά τον ερεθισμό μέχρι να περάσει και μετά ξαναξεκινά.</p>
<p> Η τεχνική της “συμπίεσης” είναι παρόμοια με τη διαφορά ότι η σύντροφος εφαρμόζει πίεση στη βάλανο λίγο πριν την εκσπερμάτιση μέχρι να παρέλθει η έπειξη.</p>
<p>Και οι δύο τεχνικές εφαρμόζονται σε κύκλους των 3 παύσεων πριν να καταλήξουν σε οργασμό.</p>
<p>Σε νεότερους άνδρες έχει εφαρμοσθεί και ο αυνανισμός πριν τη συνουσία με σκοπό την απευαισθητοποίηση του ασθενούς και την καθυστέρηση της εκσπερμάτισης. Επίσης ο ασθενής μπορεί να εκπαιδευτεί στο να αναγνωρίζει τα σημεία της σεξουαλικής διέγερσης και να κρατά τα επίπεδα της χαμηλότερα από την ένταση που πυροδοτεί την εκσπερμάτιση. Η αποτελεσματικότητά του είναι παρόμοια με αυτή του “σταμάτα-ξεκίνα”</p>
<p> Συνολικά τα ποσοστά επιτυχίας κυμαίνονται στο 50-60%.</p>
<p>2. Τοπικά αναισθητικά:</p>
<p>Πρόκειται για την παλιότερη μορφή φαρμακολογικής αντιμετώπισης.</p>
<p>Οι τοπικοί απευαισθητοποιητικοί παράγοντες μειώνουν την ευαισθησία της βαλάνου με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της εκσπερμάτισης χωρίς να επηρεάζουν την αίσθηση της εκσπερμάτισης.</p>
<p><span style="font-size: x-small;">Ανδρολογικό τμήμα Γενικού Νοσοκομείου Πατρών<br />Γ.Ν. Πατρών "Ο Άγιος Ανδρέας"</span></p>