Σχέση: Όταν ο άνδρας δε θέλει να είστε συνέχεια μαζί

<p style="text-align: justify;">Καλησπερα σας ονομαζομαι Έφη και ειμαι 33 χρονων.  Εδω και 4 μηνες γνωρισα ενα παιδι στην αρχη ηταν πολυ δοτικος φαινοταν οτι ηθελε να κανουμε πραγματα εστω και αν μου ειχε πει οτι ειναι του σπιτιου γενικα Με διεκδικησε και εφυγα στο καπακι απο την αχεση μου που ηταν τελειωμενη ουσιαστικα Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι εδω και 25 μηνες κοιμoμαστε μαζι συνεχεια κανω προσπαθειες να τον βλεπω και πριν μια μερα μου ειπε οτι νιωθει οτι η σχεση μας εχει βαλτωσει επειδη ειμαστε συνεχεια μαζι και οτι δεν νιωθει την αναγκη οτι του λειπω</p>
<p style="text-align: justify;">Εγω απο την πλευρα μου θελω κατι ουσιαστικο το μαζι φυσικα δεν ειναι πνιξιμο οταν θελουν και οι 2 σωσταΣιγουρα καπου μπορει να εχει δικιο γτ και σε μια αλλη σχεση που ειχα μου ειχαν πει οτι καθε μερα μαζι καθε μερα μαζι πνιγομαι Να σημειωσω ποτε δεν λεω οχι αν θελει η σχεση μου να κανει κατι με φιλους η ακομα και διακοπες να παει Εχω αρχισει να πιστευω οτι φταιω καπου οτι κανω κατι λαθος δεν ξερω ειλικρινα Επειδη μεγαλωσα με αγαπημενους γονεις 50 χρονια plus μηπως ζω στο παραμυθι μου; Εχω αναγκη μια συμβουλη σας διοτι νιωθω οτι με φθειρει ολο αυτο σιγα σιγασας ευχαριστω πολυ</p>
<p> </p>
<p><span>Στο ερώτημά σου απαντά η ψυχολόγος Δήμητρα Φιλοπούλου </span></p>
<p><span><img src="/thumbnail1?filepath=/contentfiles_2016/banners/sdfsdf.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=640" alt="" width="110" /></span></p>
<p>Αγαπητή Έφη,</p>
<p>Το πρόβλημα που αναφέρεις είναι από τις πλέον συχνές αιτίες τριβής μεταξύ συντρόφων. Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να νιώσουν σχετικά νωρίς την ανάγκη να φτιάξουν μια «εστία» με το σύντροφο τους. Αν όμως ο άλλος άνθρωπος δεν είναι στην ίδια κατάσταση, τότε δημιουργούνται εντάσεις καθώς υπάρχει πίεση από τη μία πλευρά και δυσφορία από την άλλη. Επιπλέον, αυτό το «τόσο πολύ, τόσο νωρίς» όντως δρα εις βάρος του ενθουσιασμού του νέου έρωτα. Το πόσο «ουσιαστική» είναι μία σχέση, δεν ξεκινάει να μετράει από τη στιγμή που θα μείνετε μαζί. Μία σχέση μπορεί να είναι σοβαρή από τον πρώτο μήνα και χωρίς να συζείς με τον σύντροφο σου. Αν σε βοηθάει, μπορείς να φανταστείς πως οι σχέσεις είναι σαν το χτίσιμο ενός σπιτιού: όσο σημαντική και αν είναι η σκεπή, δεν μπορείς να την βάλεις πριν χτίσεις τα θεμέλια και τους τοίχους. Η εικόνα του γάμου των γονιών σου είναι το τελικό αποτέλεσμα στο οποίο φαντάζομαι καταλήξαν μετά από καιρό σχέσης.</p>
<p>Με απλά λόγια, θέλω να σου πω, πως ναι μεν είναι κατανοητή η ανάγκη σου να φτάσεις στον προορισμό (συγκατοίκηση/γάμος/οικογένεια) αλλά πρέπει να κινείσαι με τον ίδιο ρυθμό με τον σύντροφο σου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, μάλλον θα συμφωνήσω μαζί του, και θα σε συμβουλεύσω να κάνεις μερικά βήματα πίσω. Απόλαυσε τον πρώτο αυτό καιρό. Είναι κρίμα να βιαστείς και να τα προσπεράσεις, μιας και είναι από το πιο ευχάριστα συναισθήματα που έχει να μας δώσει ο έρωτας. Κράτα κατά νου πως αυτά τα πρώτα συναισθήματα έχουν μία μοναδικότητα και μία «νοστιμάδα» που με τον καιρό θα χαθεί και θα αντικατασταθεί από κάτι πιο ουσιαστικό αλλά και πιο προβλέψιμο.  </p>
<p> </p>
<p>Αν νιώθεις ότι φθείρεσαι από αυτή τη διαδικασία, τότε ίσως υπάρχει και μεγάλο άγχος γύρω από τις σχέσεις και την έκβαση τους. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ψάξεις περισσότερο τι συμβαίνει μέσα σου και οι ρομαντικές σου σχέσεις σου δημιουργούν στρες.  </p>
<p> </p>
<p>Σου εύχομαι όχι μόνο να φτάσεις στον προορισμό σου, αλλά να απολαύσεις και το ταξίδι προς αυτόν.  </p>

Σχετικά άρθρα