«Νιώθω πως πρέπει να καθαρίζω συνέχεια! Μήπως είμαι υποχόνδρια ή ψυχαναγκαστική;»

Τώρα που ανακοίνωσαν όλα αυτά μέτρα και που θα βγαίνουμε έξω, με έχει πιάσει ένας φόβος. Βασικά ήμουν ανέκαθεν πολύ προσεκτική και τώρα έχω γίνει παραπάνω.

Φροντίζω να πηγαίνω από στενά που δεν έχει κόσμο, αν δω κάποιον από μακριά, απομακρύνομαι για να μην μου μιλήσει, όταν επιστρέφω κάνω μπάνιο με νερό και με οινόπνευμα και μωρομάντηλα, καθαρίζω το κινητό μου 3 φορές, δεν δίνω τα πράγματά μου σε άλλους και νιώθω πως όλο αυτό πρέπει να το κάνω κάθε ημέρα. Και το κάνω!

Κάπου διάβασα ότι ο υποχόνδριος είναι διαταραχή. Είναι αλήθεια, πρώτον; Και δεύτερον, είμαι εγώ υποχόνδρια ή ψυχαναγκαστική; Μπορώ να αλλάξω; Να σας πω ότι δεν έχω παιδιά ούτε και σχέση γιατί θεωρώ πως δεν μου ταιριάζουν αυτά αλλά όλοι μου λένε πως συμπεριφέρομαι έτσι, επειδή κάτι μου λείπει… Μπορεί να ισχύει αυτό;

Στο ερώτημά σας απάντησε η Συμβουλευτική Ψυχολόγος Ίρις Κρέμερ

Είναι αλήθεια πως με την πανδημία του κορωνοϊού είναι αναγκαίο να είμαστε όλοι πιο προσεκτικοί στην υγιεινή μας. Τακτικό πλύσιμο χεριών και απολύμανση στα αντικείμενα τα οποία χρησιμοποιούμε εκτός σπιτιού ή παραδείγματος χάρη ψώνια που έχουμε φέρει από το σούπερ μάρκετ. Αναμφισβήτητα, όλοι μας έχουμε υιοθετήσει νέες και πιο ενδελεχείς μεθόδους καθαρισμού, τόσο εντός όσο και εκτός σπιτιού. Οφείλουμε, απέναντι στον εαυτό μας και στους συνανθρώπους μας, να είμαστε συνετοί αλλά δε χρειάζεται να είμαστε υπερβολικοί.

Στη δική σας ιστορία θα σταθώ στο γεγονός, αν καταλαβαίνω σωστά, ότι αυτές τις συμπεριφορές τις είχατε ανέκαθεν και τώρα με τον κορωνοϊό αυτές έγιναν ακόμα πιο έντονες και επίμονες. Το γεγονός ότι προϋπήρχαν του κορωνοϊού, ενδεχομένως, να μαρτυρούν ότι η συγκεκριμένη καθημερινότητα, η ρουτίνα κάποιων επαναλαμβανόμενων κινήσεων/μοτίβων/συμπεριφορών, δεν ξεκίνησαν τώρα για εσάς αλλά ζούσατε με αυτές και πριν την πανδημία.

Ο φόβος σας λόγω του κορωνοϊού αυξήθηκε…

Ίσως να ήταν σε μικρότερο βαθμό και τώρα να αυξήθηκε ο φόβος σας, λόγω του ιού, γιατί όπως πολύ σωστά αναφέρατε πρόκειται για κάποια φοβία. Μία φοβία που βασίζεται σε μία δική σας ιδεοληψία, δηλαδή σε μία ιδέα που έχετε αναπτύξει, ίσως χρόνια πριν, στο μυαλό σας και που ακολουθεί μία δική σας λογική όσον αφορά το καθαρισμό και την απολύμανση, ενώ ακολουθείτε συγκεκριμένες «τελετουργίες» στην καθημερινότητα σας (π.χ. αποφυγή ανθρώπων στον δρόμο, καθαρίζω το κινητό 3 φορές).

Αυτά τα χαρακτηριστικά που αναφέρατε, χωρίς να έχω την δυνατότητα να κάνω διάγνωση μέσω μιας παραγράφου που στείλατε, παραπέμπουν στην Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή. Δηλαδή αυτό που εσείς αναφέρατε ως ψυχαναγκασμό. Αυτή η διαταραχή, συνήθως, έχει εδραιωθεί στη ζωή του ατόμου αρκετό καιρό, ίσως χρόνια και μεγαλώνει μέρα με τη μέρα αν το άτομο δεν την αντιμετωπίσει.

Τι είναι η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή;

Δυστυχώς, είναι από τις διαταραχές που χρειάζεται να επισκεφθείτε ένα ψυχολόγο εξειδικευμένο στις αγχώδεις διαταραχές όπου θα μπορέσετε μαζί να δείτε την ιστορία της διαταραχής, δηλαδή πότε ξεκίνησε και ποια μπορεί να είναι η ρίζα της και στην συνέχεια μέσα από καθημερινές απλές ασκήσεις, σχεδιασμένες για εσάς, να αντιμετωπίσετε στην πράξη αυτό τον ψυχαναγκασμό αλλά και τις σκέψεις που τον συνοδεύουν. Όσον αφορά στο ερώτημά σας σχετικά με το αν οφείλεται αυτό στην επιλογή σας να μην έχετε κάποια σχέση ή στην δημιουργία οικογένειας, η απάντηση είναι «όχι».

Η Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή δεν κάνει διακρίσεις στην οικογενειακή κατάσταση ή στην ηλικία ή σε οποιοδήποτε άλλη ιδιότητα του ατόμου. Είναι όμως σημαντικό να σας αναφέρω ότι η ενασχόληση με άλλες δραστηριότητες, εντός και κυρίως εκτός σπιτιού, πέρα από την εργασία σας, αν εργάζεστε, είναι σημαντική ώστε να αποτραβήξει το άτομο από την συνεχή ενασχόληση του ψυχαναγκασμού του, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι είναι η λύση/θεραπεία στο πρόβλημα σας.

Στην ψυχοθεραπεία το ζητούμενο είναι να στηρίξουμε το άτομο, ώστε όχι μόνο να ξεπεράσει το όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει στη ζωή του αλλά και στο να χτίσει μια συνολική υγιή στάση ψυχική, σωματική, κοινωνική. Σας συνιστώ να μην αφήσετε άλλο χώρο στη ζωή σας σε αυτήν τη διαταραχή, καθώς τα πράγματα με το χρόνο θα γίνονται όλο και πιο βασανιστικά, όλο και πιο πιεστικά. Ο χρόνος, δυστυχώς, λειτουργεί μόνο αρνητικά σε αυτές τις περιπτώσεις