<p style="text-align: justify;">Καλησπέρα Δεν είμαι σίγουρη αν αυτο που μου συμβαίνει είναι επιλόχειος κατάθλιψη αλλά σίγουρα κάποια συμπτώματα ταιριάζουν πολύ Πριν 25 περίπου μήνες αναγκάστηκα να διακόψω την κύηση μου σχεδόν στον 6ο μήνα γιατί το μωρό μου αποδείχτηκε ότι ήταν μη συμβατό με τη ζωή Ο τοκετός κράτησε περίπου 10 11 ώρες Προσπάθησα να αποβάλω το γεγονός από τη μνήμη μου ως μη γενόμενο για να μπορέσω να συνεχίσω Απομάκρυνα ότι μου το θύμιζε και προσπάθησα να συνεχίσω κανονικά τη ζωή μου Τις πρώτες μέρες έδειξε να πιάνει σε σημείο που απορούσα και εγω με τη δύναμη του εαυτού μου να βγάλει τέτοια άμυνα μετα από μια τόσο τραυματική εμπειρία μιας και ήταν το πρώτο μου μωρό και το ήθελα πολύ Σιγά σιγά άρχισα να παρατηρώ διάφορες αλλαγές στον εαυτό μου Ενώ πριν ήμουν ακούραστη ακόμα και στην εγκυμοσύνη μου τώρα 25 μήνες μετά δυσκολεύομαι απίστευτα να φέρω σε πέρας τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας Νιώθω μόνιμα κουρασμένη ακόμα και αν δεν έχω κάνει κάτι ιδιαίτερα κοπιαστικό Θέλω να κοιμάμαι πολλές ώρες Τα νεύρα μου ειναι σε άθλια κατάσταση Ενώ πριν ήμουν ένας άνθρωπος που σχεδόν ποτέ δεν έλεγε τι τον ενοχλεί για να μη στεναχωρήσει τους άλλους τωρα δε μπορώ να ανεχτω κανανεναν με το παραμικρό γίνομαι έξαλλη με αποτέλεσμα να δυσκολεύομαι πολύ και στη δουλειά μου Εργάζομαι σε χώρο εστίασης οπότε ο συνδυασμός έλλειψης δυνάμεων με τα σπασμένα νεύρα όσο και αν προσπαθώ να τα καλύψω δε βοηθά τοσο Όπως είπα με ενοχλούν πλέον ακόμα και λεπτομέρειες και η κλαίω χωρίς λόγο όπως καταλαβαίνω όταν εκ των υστέρων σκέφτομαι ψύχραιμα Το γεγονός πως είχα συνηθίσει τον ευρύτερο κύκλο της οικογένειας να αναλαμβάνω συνέχεια ευθύνες δε βοηθά καθόλου τώρα που το μόνο που θέλω είναι να είμαι κλεισμένη σπίτι η να βγαίνω με τον άντρα μου Νιώθω πως δε μπορώ να αντλήσω χαρά από τίποτα Ενώ οι γιατροί μας διαβεβαίωσαν πως ότι έγινε οφειλόταν σε τυχαίο γεγονός χρωματοσωματικής ανωμαλίας έρχονται στιγμές που νιώθω ένοχη που περνά από το μυαλό μου πως ίσως φταίει κάτι που έκανα η δεν έκανα εγώ γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι αυτό είναι παράλογο Όλοι οι συγγενείς φέρονται σαν να μην έχει συμβεί ποτέ αυτό προφανώς για να μη με στεναχωρούν αλλά δε καταλαβαίνουν ότι δεν είμαι αυτη τη στιγμη σε θεση να ακουω όπως άλλοτε τα προβληματα και τα παραπονα τους απο τη ζωη τους ουτε να τρεχω για τις δουλειες τους Δεν εχω χάσει ακόμα τα 7 κιλά που πηρα απο την εγκυμοσυνη και το γεγονός οτι σε στυλ αστείου πολύ απο το οικογενειακό περιβάλλον μου το θυμίζουν θεωρητικα ια το καλο μου για να τα χασω και να νιωσω όμορφα με κανει να νιωθω χειροτερα γιατι ενω προσπαθώ σκληρα μεσα απο διατροφή και γυμναστικη παρα την εξάντληση μου δεν πεφτουν με κανει να νιώθω ακομα πιο χαλια Αν σε όλα αυτα προσθέσεις την έλλειψη συγκέντρωσης που ξαφνικά με χαρακτηρίζει ήμουν ανεκαθεν βαθια υπεύθυνο και συγκροτημένο άτομο μπορείς να πεις οτι νιώθω να έχω φτάσει στα όρια μου Νιώθω άσχημη μη επιθυμητή άχρηστη και φοβάμαι πως σύντομα θα γίνω και άνεργη οπότε τα προβλήματα μου θα μεγαλώσουν μιας και ζω επαρχία και θα είναι πολύ δύσκολο να βρω άλλη δουλεια Συγνώμη για το κατεβατό αλλά κάπου έπρεπε να μιλήσω Τι με συμβουλεύετε;</p>
<p style="text-align: justify;"><span>Τιτίκα Μητσοπούλου Ψυχολόγος, Msc. Κοινωνικής Ψυχιατρικής – Παιδοψυχιατρικής, υπ.Δρ. Ιατρικής, Παν/μιο Ιωαννίνων. Επιστημ.Συν/της: ΜΘΣ, ΕΠΙΨΥ. Επικοινωνία: www.anxietycontrol.gr, https://www.facebook.com/anxietycontrol, [email protected]</span></p>
<p style="text-align: justify;">Κάνατε πολύ καλά που γράψατε ότι περισσότερο μπορούσατε να αποτυπώσετε σε ένα e-mail και που ζητήσατε βοήθεια. Θα προσπαθήσω με όσα μου περιγράφετε να σας κατευθύνω στο τι χρειάζεται άμεσα να κάνετε, αφού όπως έχετε διαπιστώσει και η ίδια, παρά τις καθημερινές σας προσπάθειες οι ψυχολογικές σας δυσκολίες γενικεύονται. <br />Η απότομη και αναπάντεχη παύση μιας κύησης είναι ένα τραυματικό γεγονός που επιφέρει σωρεία δυσφορικών συναισθημάτων. Κάθε γυναίκα το βιώνει διαφορετικά και μπορεί να εμφανίσει άγχος, κατάθλιψη, ευερεθιστότητα, δυσκολίες στον ύπνο, ενοχές κ.α. Συνήθως τα παραπάνω συναισθήματα εξασθενούν 6 μήνες με ένα χρόνο μετά την απώλεια. Αν παραμένουν ή εντείνονται ή δυσκολεύουν την καθημερινότητα, τότε χρειάζεται να αξιολογηθούν. <br />Εκτός από κατάθλιψη μπορεί να συνυπάρχει διαταραχή μετά από τραυματικό στρες (τραυματικό στρες στην δική σας περίπτωση εκτός από την διακοπή της κύησης θα μπορούσε να επιφέρει και το 10ωρο χειρουργείο που περάσατε) ή άλυτο πένθος (που συμβαίνει όταν μπλοκάρεται η διαδικασία λύσης, και το πένθος δεν επουλώνεται). Τα παραπάνω τα αναφέρω γιατί αν συμβαίνουν είναι πολύ σημαντικό να κινητοποιηθείτε άμεσα και να μην ταλαιπωρείστε άλλο. <br />Τι να κάνεις: Η σωστή αξιολόγηση και η έγκυρη διάγνωση είναι το πρώτο βήμα. Εφόσον αυτό συμβεί θα ακολουθήσεις εξατομικευμένη ψυχοθεραπεία για να πάρεις πίσω τη χαρά και την αυτοπεποίθησή σου. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι θα ξεχάσεις ότι σου συνέβη, αλλά ότι θα μπορέσεις να ενσωματώσεις το δυσάρεστο γεγονός στη ζωή σου, ώστε να μην σε πονά, και να μην σε επηρεάζει στη δουλειά σου, στις σχέσεις σου με τους γύρω σου, στη σχέση σου με τον εαυτό σου και σε ότι προσμένεις για το μέλλον σου. <br />Το δύσκολο στις περιπτώσεις σαν τη δική σου είναι να βρεις έναν επιστήμονα που να έχει ασχοληθεί με την αξιολόγηση και τη θεραπεία αυτών των προβλημάτων για να μη χάσεις χρόνο σε συμβουλευτικές ή υποστηρικτικές συνεδρίες που σίγουρα θα προσφέρουν μια ανακούφιση, αλλά μπορεί να μη σε βοηθήσουν αποτελεσματικά. Επίσης είναι σημαντικό ο Ψυχολόγος ή Ψυχίατρος που θα επισκεφτείς να μπορεί να καταλάβει ακριβώς τι σου συμβαίνει, γιατί σίγουρα πρέπει άμεσα να βελτιωθούν τα καταθλιπτικά συμπτώματα που περιγράφεις, αλλά αυτό μπορεί να μην αρκεί αν και άλλα προβλήματα συνυπάρχουν. Αν μένεις εκτός Αθηνών και δεν ξέρεις που να απευθυνθείς στην περιοχή σου, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου και να σου προτείνω κάποιον συνάδελφο κοντά σου, εφόσον γνωρίζω. Άλλη λύση είναι να γίνει η αξιολόγηση και να συνεχιστούν οι συνεδρίες μέσω Skype. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει ενδεδειγμένη ψυχοθεραπεία για αυτό που σου συμβαίνει, λέγεται Θεραπεία Συμπεριφοράς ή Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία και διενεργείται μόνη της ή σε συνδυασμό με φαρμακευτική αγωγή, εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο.<br />Εύχομαι να κάνεις γρήγορα το επόμενο βήμα για να επεξεργαστείς με τους κατάλληλους τρόπους τα δυσάρεστα συναισθήματα που σε κατακλύζουν, να κρατήσεις τη δουλειά σου και να επενδύσεις την ενέργειά σου σε ότι θα σε κάνει ξανά λειτουργική και ευτυχισμένη.</p>
<p style="text-align: justify;"><br />Με εκτίμηση,<br />Τιτίκα Μητσοπούλου Ψυχολόγος, Msc. Κοινωνικής Ψυχιατρικής – Παιδοψυχιατρικής, υπ.Δρ. Ιατρικής, Παν/μιο Ιωαννίνων. Επιστημ.Συν/της: ΜΘΣ, ΕΠΙΨΥ. Επικοινωνία: www.anxietycontrol.gr, https://www.facebook.com/anxietycontrol, [email protected]</p>